మెమోరీస్ 9 200

ఆ వెన్నెల వెలుగులో మెల్లగా ఈదుతున్న సూరిగానికి ఆలోచించుకోవడానికి ఎంతో సమయం చిక్కింది. కొంత సేపు బోర్లా పడి ఈదితే, మరి కొంతసేపు వెల్లికిలా తిరిగి ఆకాశంలో వెలుగుతున్న రేరాజుని చూస్తూ ఆలోచిస్తూ ఈదుతున్నాడు. వాడు గదిలో గమనించింది ఏమిటంటే ప్రతి రౌండుకి ఒకసారి ఐదుగురిలో ఎవడో ఒకడు తూర్పు దిక్కునున్న మరో గదిలోకి తొంగి చూసి వస్తున్నాడు. అంటే తూర్పున వున్న గదిలో ఆ పిల్లలనిద్దరినీ బందిచారా?. మరి కాపలా వున్న వాడు ఎందుకని స్పృహ తప్పి పడిపోయాడు. మృదుల అన్నట్టు మందు ఎక్కువై పడిపోయాడా?, కాపలా వాళ్లు అనుమానించినట్టు ఎవరో అతన్ని కొట్టి స్పృహ తప్పించారా?. అయితే అది ఎవరు?
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
వెన్నెల ఎంతో అందంగా వుంది. నిర్మల ఆకాశంలో రేరాజు తొంబై శాతం కాంతితో మిగిలిన నక్షత్రాలు అతనిలోని కొంత కాంతిని అరువు తీసుకుని మిణుక్కు మిణుక్కు మని మిణుగురు పురుగుల్లా వెలుగుతున్నాయి. నల్లటి ఘాడమైన చీకట్లలో మిణుగురు పురుగు కూడా వెలుగును పంచుతుంది. అతనిదేమి అంత నిశితమైన చూపుకాదు. పైగా చానా సేపు నీటిలో కళ్ళు తెరుచుకుని వుండటం వల్ల కళ్లు ఇంకా మండుతూనే వున్నాయి. అయినా చెరువు కట్ట మీద ఎవరో నడుస్తుండటాన్ని గమనించాడు. పగటి పూట అయితే వారి ముఖాలు కనిపించేవి. ఆ వెన్నెల రాత్రి వారి ఆకారాలు మాత్రమే కనపడుతున్నాయి. ఇద్దరున్నారు. ఎదో మాట్లాడుతున్నారు కానీ వినపడటం లేదు. తూము దగ్గరకు వచ్చేశాడు సూరిగాడు. తూము దగ్గర కపిల తోలే వారి కన్నట్టు రెండు రాతి స్థంభాలను నిటారుగా నిలబెట్టి వాటికి అడ్డంగా ఇంకో రాయిని వాటి పైన పేర్చినారు. సూరిగాడు దాని పక్కన అణుక్కున్నాడు.వారేమి మాట్లాడేది వినపడటం లేదు. వారిద్దరూ కట్ట దిగి అటువైపుకు వెళ్లిపోయారు. సూరిగాడు వాళ్లని అనుసరించాడు.
ఆ కట్ట కింద అన్ని వరిమల్లు. పచ్చని పైరు మీదుగా వస్తున్న చల్లటిగాలి నిద్రను ప్రేరేపిస్తొంది. ఆ వరిమల్లను దాటుకుని కుడిపక్కగా కొంత దూరం నడిస్తే కోనాపురం పెద్దరెడ్డి మామిడి తోపు వస్తుంది. రాజుగాడి మేనమామలు ఆ రెడ్డి కుంటుంబానికి పాలేరులు. ఎన్నో తరాలుగా వారా పని చేస్తున్నారు. రాజు గాడు ఎప్పుడు కోనాపురం పోయినా సూరిగాన్ని వెంటబెట్టుకునే పోతాడు. అట్ల పరిచయం వాడికి కోనాపురం పెద్దరెడ్డి గురించి. ఆ వ్యక్తులు ఇద్దరు ఆ మామిడి తోపులోనికి పోయారు. మామిడి తోపు విరగగాసింది. ఆ పల్ల బరువుని తాలలేక చెట్లుకిందికి వంగిపోయాయి. వేలాడుతున్న మామిడి పల్లు ప్రౌడ మహిళ చనుదోయిలాగా అగుపిస్తున్నాయి. అవి కూడా ఇలాగే బరువు తాలలేక జారిపోతుంటాయి. పెళ్లయి పిల్లలు కని వారికి పాలిచ్చే ఆడదానికే ఆ బాదలు. పల్లున్న మామిడి చెట్టే భూమికి దగ్గరకంటా వాలిపోయి వుంది. ఆ నీడల చాటున సూరి వారిని వెంటా
డుతున్నాడు.
మామిడి తోపుకు ఒక చివర్లో చిన్న గుడిసె. తోపుకు కాపలా వాడికోసం కట్టించి నట్టున్నారు. ఆ కాపలా వాడు కూడా కోనాపురం వాడే. ఆ గుడిసె ముందర చిన్న మంట వెలుగుతొంది. ఇద్దరు మనుషులు ఆ మంట దగ్గర కూర్చుని వున్నారు. వీరు వారితో కలిశారు. ఆ మంటల వెలుగులో వారి మొఖాలు చూడగానే గుర్తుపట్టేశాడు. శేషుగాడు వాడు. ఇంకోడు రత్నగాడు. రాజు వాళ్లిద్దరిని శివుని సముద్రం పంపాడు. ‘వీనా కొడుకులు యీడేమ్ చేస్తాన్నారు’ అనే అనుమానం సూరిగానికి వచ్చింది. కానీ వారి పక్కనున్న పిల్లను చూడగానే అనుమానం తీరిపోయింది. ఆ పిల్ల పక్కనే ఒక ముసలాడు. కోనాపురం ఆ ముసలోనిది. రాజుగాని బందువే ఆయన. కాపలా ఆయనకిచ్చి వుంటారు.
ఇంక వాళ్లతో వున్న ఆపిల్ల శివుని సముద్రం నుండి అమావస్య రాత్రి కిడ్నాపయిన పిల్ల. మారుతి గాని దగ్గర దొరికిన పోటోలో వుందా పాప. అంటే శేషుగాడు ఆపిల్లని తప్పించేశాడు. అమ్మో అసాద్యుడు ఈ నాకొడుకు పంపి వారం కూడా కాలే అప్పుడే తప్పించేశాడు. అయినా ఇదీ ఒక రకంగా ప్రమాదకరమే. వాళ్లు వీన్ని వెతుక్కుంటూ వస్తే. ఈ ఆలోచనల్లో వున్నట్టే ఆ ముసలాడు లేచాడు.
“ఇంగ మీరు పనుకొండప్పా. . . నేను ఇంటికి పోతా” అన్నాడు.
“సరే నరసిమ్మా.. . . . ” అని లేచాడు రత్నగాడు. నరసిమ్ముడు పోతా పోతా ఆ మంట మీదికి పచ్చి కొమ్మలు కొన్ని వేసి
పోయాడు. ఆ పచ్చి ఆకులు మంట మీద పడగానే పొగ ఆకాశానికి ఎగిసింది. రాత్రుల్లు దోమల బెడద తట్టుకోవడానికా పొగ ఏర్పాటు చేస్తారు.
నరసిమ్మునికి అక్కడే తోపులోనే ఇల్లు వుంది. కాపలా వుండే వోనికి పెద్దరెడ్డి ఒక ఇంటినే కట్టించాడు. ఇంక ఈ మంచెలాంటి ఈ గుడిసె అతను పాత వస్తువులు, పనికి రాని వస్తువుల కోసము, అడవి జంతువుల మీద కన్నేసి వుంచడానికన్నట్టు కట్టింది. వీళ్లకోసమని దాన్ని శుభ్రం చేసి ఇచ్చినాడు. శేషు, రత్నలు ఆ పిల్లతో కలిసి మంచెమీదికి ఎక్కేశారు. సూరిగాడు చిన్నగా వారి మంచె పక్కనున్న మామిడి చెట్టు కిందికి చేరుకున్నాడు. వారి మాటలు స్పష్టంగా వినపడుతున్నాయి.
“ఏమైంది?” ఆ పాప గొంతు.
“ఏమైంది.. . . కష్టపడి లోపల దాక పోయినాం. . . . ఇద్దురే వుంటారనుకొన్నామా. . . ఐదు మంది వుండారు నాకొడుకులు. ఇద్దరు ఆడోళ్లను కూడా పట్టుకొచ్చినారు.”
“మనం చూసిన ఆడపిల్లోల్లు కాదా వాళ్లు”
“కాదు వాళ్లు కాదు . . . మనం చూసింది నీయట్ల పిల్లోల్లను. . ఇంగా లంజలు పెద్ద లంజలు. . .పెద్దపెద్ద సన్నులు పెద్దపెద్ద గుద్దలు. . . ” అ పిల్ల సన్నగా నవ్వుతుంది.
“నువ్వు ఒక్కొక్కనికే సచ్చిపోయేలా వున్నావు. వాళ్లు ఒకేసారి ఇద్దరిని ఎక్కించుకుంటున్నారు” రత్నగాడి గొంతు. వెంటనే ఆపిల్ల అబ్బా అని అరిచింది.
“అయితే ఆపిల్లోల్లను కాపాడేదెట్ల? . . . . కొంచెముండ్రా మాట్లాడతాన్నాం కదా. . . ఆబ్బా. .” మూలుగులు ఎక్కువైనాయి.
“మూడు రోజుల నుండి సూత్తాన్నాం . .ఇద్దరం ఒకేసారి ఎక్కుదా మని సూత్తాంటే నొప్పి నొప్పి అనితప్పిచ్చుకుంటాండావు. . .ఈ రోజు ఇడిసేది ల్యా” అని రత్నగాడు రొప్పుతున్నాడు. ముద్దులు పెట్ట్కుంటున్న శబ్దాలు.
సూరిగాడు ఆకాశం వైపు చూశాడు. చంద్రుడు పూర్తీగా తూర్పు దిక్కుకు వెళ్లిపోయేలా వున్నాడు. సమయం నాలుగు దాటిపోయేలా వుంది. ఎక్కువసేపు వుండదలుచుకోలా వాడు వెంటనే ప్రయాణం అయ్యాడు. గది చేరుకునే పాటికి అయిదయ్యింది. శ్యాం గురకపెట్టి నిద్రపోతున్నాడు.బెడ్డు మొత్తం నలిగిపోయి వుంది. ఎవర్నో పట్టుకొచ్చినట్టున్నాడు. ఫ్రీ సెక్స్ అందుబాటులో వుంటే ఎవడు మాత్రం వదులుకుంటాడు. సూరి తన గదిలోకి అడుగు పెట్టగానే డ్రాయింగ్ చార్టు మీద చెరువులో తను చూసిన విషయాన్ని వూహా చిత్ర రూపమ్లో తయారు చేశాడు.
పైకి మట్టిదిబ్బలా కనపడే నిర్మాణానికి అంతర నిర్మాణాన్ని గీశాడు. మట్టిదిబ్బ అందులో రాతి గదులు దాని కింద పెద్ద మంటపం. ఆ మంటపానికి ఎన్నో స్థంభాలు అయినా అతను ఎనిమిదే గీశాడు. నాలుగు చివర్లలో నాలుగు స్థంభాలు , ప్రతి స్థంభానికి మద్య ఒక్క స్థంభం. మద్యలో శివలింగం.
ఇన్ని గీసినా దానికి ఇంకా ఏదో తక్కువైనట్లు కనపడింది. పక్కనే మరో చిన్న వూహా చిత్రాన్ని గీశాడు. అసలైన దానికి అది ఎక్ష్ టెంక్షన్ చిత్రమది. మట్టిదిబ్బను తీసేసి లోపలున్న రాతి నిర్మాణానికి పైన మరో రెండు రాతి నిర్మాణాలు తగిలించాడు. అవి ఒకదానికి ఒకటి వైశాల్యంలోనూ ఎత్తులోని చిన్నవి. ఇప్పుడది చూడటానికి గుడి గోపురమ్లా తయారైంది.
ఇంకా ఎదో తక్కువ అనిపించి గోపురానికి ముందర చిన్న మంటపాన్ని గీశాడు. దూరంగా నిలబడి తను గీసిన చిత్రాన్ని దీర్ఘంగా పరిశీలిస్తే అది పాతకోటలో తను చూసిన శివాలయంలా కనిపించింది. అలాంటి గుడే ఇది.
మనుసులో ఎన్నో ఆలోచనలు. వాటన్నింటిని పక్కకు చెరిపి తన కర్తవ్యాన్ని గుర్తు చేసుకున్నాడు. వచ్చే రాత్రికి ఎలాగైనా ఆ ఆడపిల్లలని తప్పించాలి. అందుకు దారి వాళ్లను ఎదిరించడం. అది సులభం కాదు. వాళ్లను ఎదిరించిన మరుక్షణం ఫణీకి తెలిసిపోతుంది.
శేషు గాడు పని పూర్తీ చేసేశాడు. ఇంక రాజు ఎలాగు విజయం సాదిస్తాడు. తనే ఇంకా ఎటువంటి ప్రోగ్రెస్ లేకుండా వున్నాడు.
వెంటనే మనుసు నీటిలోపలి గుడి మీదకు పోయింది. రేపు ఎలాగైనా దాని అంతు తేల్చాల్సిందే అనుకున్నాడు.ఈ ఆలోచనల మద్యలో నిద్రాదేవి అతన్ని ఆవరించింది.
సూరిగాడు కళ్లు మూసుకోగానే నిద్రలో అతనికి ఆ గుడి మరొక సారి కనిపించింది. గుడి చుట్టూ యీది చూశాడు. ఈసారి వూపిరి తీసుకోవడమ్లో ఎటువంటి ఇబ్బంది కలగలేదు వానికి. గుడి మొత్తాన్ని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించడం మొదలు పెట్టాడు. ఆ గుడి ఒక పెద్ద కొండ రాతి మీద కట్టబడినది.ఆ రాయి ఎంతో పెద్దది. ఆ రాతికి దక్షిణ భాగంలో ఒక మూలన వుత్తర ముఖంగా ఈ గుడి నిర్మించబడింది. ఆ రాతిమీద ఎనిమిది రాతి స్థంభాలు నిర్మించి వాటి మీదుగా మూడుఅంతస్తుల గుడి గోపురాన్ని కట్టారు. చూడటానికి గుడి గోపురాలే కానీ అవి కొన్ని గదుల కలయిక. ప్రతి అంతస్థు 12 అడుగుల ఎత్తు. ఒక్కో అంతస్తుకు సుమారు నాలుగు గదులు. మొదటి అంతస్తు సగం నీటిలో వుండి, సగం నీటీపైకి కనపడుతుంది. కానీ ఒక్క చుక్క నీరు కూడా గదుల లోకి రావు.
ఆ ఎనిమిది రాతి స్థంబాల మద్యన అక్కడక్కడ చంద్రకాంత శిలలు అమర్చబడి వున్నాయి. నలుదిక్కుల నుండి వచ్చే చంద్ర కాంతిని అవి ఆకర్షించి సూటిగా గర్భగుడిలో వున్న స్పటిక లింగం పైకి పరావర్తనం చెందిస్తాయి. ఆ కాంతి మూలకంగా ఆ లింగం మరింత ప్రకాశవంతమవుతుంది. అది ఐదు దిక్కులు( ఫివ్ ఫేసెట్స్) గల లింగం. ఆ ఐదు దిక్కుల నుండి అది కాంతిని వెదజల్లుతుంది. ఆ లింగం కింద ఒక శ్రీచక్రం ప్రతిష్టించబడివుంది. ఆ చక్రంలోని మంత్ర ప్రభావం ద్వారా అది మనిషి యొక్క మెదడులోని ఆలోచనలు ప్రేరేపిస్తుంది. దాని ముందు నిల్చున్నప్పుడు మనిషి తన లక్షణం ప్రకారం ప్రవర్తిస్తాడు. మృగమతే మృగంగా, మనిషయితే మనిషిగా. ఆ శ్రీచక్ర ప్రభావం ఆ లింగ పరిదిలోనే వుంటుంది.