జాకెట్టు లాగేసుకున్నాక ఎందుకన్నా మంచిది అని గబా గబా తొడుక్కోసాగింది . ఆ సమయం లో ఆచారి కసి చూపులు కనిపెట్టి , పవిట ని పళ్ళ తో పట్టుకొని , కొంచం కూడా ఏమి బయటకి కనపడకుండా లాఘవం గ జాకెట్టు తొడుక్కుంది . చివరి హుక్ పెట్టుకున్నాక తనకి మనసు కొంచం కుదుట పడింది. ఎందుకంటే ఆచారి ఆవేశం చుస్తే కొంచం కూడా మొహమాటం, భయం అనేవి లేకుండా తయారయ్యాడు. పొరపాటున అత్తయ్య బయటకి వస్తే, తనని జాకెట్టు లేకుండా చుస్తే, మరీ తెగించినట్టు ఉంటుందని అనిపించి త్వర త్వగ సర్దుకుంది .
జాకెట్టు వేసుకున్నాక అసలు అతని ఆవేశం ఏంటో తేల్చుకోవాలని వెళ్లి సోఫా కి ఎదురుగ ఉన్న చైర్ లో కూర్చుంది . ” అసలు ఏంటి పంతులు గారు..మీరు ఇలా ఉన్నారు…కొంచం కూడా మొహమాటం లేదా..అయ్యూ రామా..” అంది కొంటెగా. అపుడు ఆచారి ” ఇలా మొహమాట పడే ..జీవితం లో ఎన్నో అవకాశాలు కోల్పోయాను…రాక రాక దొరికే ఇలాంటి అవకాశాలు వదులుకుంటే ఇంకా న అంత మూర్కుడు ఇంకొకకు ఉండదు …రంభ ని ఎదురుగ పెట్టుకొని కుదురుగా ఎలా ఉండాలి..నేనేమన్నా నపుంసకుడినా…” అనడు. అపుడు లావణ్య కి అర్ధం అయింది అయన ప్రవర్తన కి కారణం ఏమిటో. నిజమే కదా అనిపించింది . ఎందుకంటే ఆచారి కి దాదాపు 70 ఏళ్ళ దాక ఉంది ఉంటాయి. ఏ వయసులో ఆయనని ఎవరు దగ్గరకి రానివ్వరు . కోరికలు అందరికి ఉంటాయి కదా..పాపం అనిపించింది లావణ్య కి . కానీ అది బయట పడనీయకుండా ” అయితే మాత్రం..ఇలా ఆడవాళ్ళ జాకెట్టు ,లంగాలు లాగేస్తారా..” అంది రెట్టిస్తూ.
అపుడు ఆచారి ” నేను జాకెట్టు కదా..లాగాను..లంగా ఎక్కడ లాగనిచ్చారూ…నువ్వు మీ అత్తయ్య గారూ …” అనడు సరసం గ దీర్ఘం తీస్తూ. వామ్మో అనిపించింది లావణ్య కి .
ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు తనకి .ఆచారి తన లంగా వైపు అదే పనిగా చూస్తూ ఉండటం తో కొంచం ఇబ్బందిగా అనిపించి లంగా సర్దుకుంది అప్రయత్నం గా. అపుడు ఆచారి నవ్వుతు “చూసావా..మెగా వాడి కంటి చూపు పడితేనే,మీ ఆడవాళ్లు పైన కింద సర్దుకుంటారు..మరి మెగా వాళ్ళు ఆలా కదా..దానిలో తప్పు ఏముంది..” అనడు పెద్ద మనిషి లాగా. లావణ్య కి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాకా తత్వం బాధపడిన దానిలా రెండు చేతులు ఎత్తి నమస్కారం చేసి ” మహానుభావా…ఇక నా వల్ల కాదు…మా అత్త రావాల్సిందే ” అనగానే , ఆమె చంకల్లో ఉన్న చిన్న చెమట మరకని చూసి ” మహానుభావా కాదు..బావ అనొచ్చు కదా..ఆ కమ్మని సుగంధాన్ని అనుభవించడం కొద్దిలో తప్పి పోయింది ” అనడు నాలుకతో పెదాలు తడుపుకుంటూ . ఆచారి మాట్లాడుతుంది దేని గురించో అర్ధం అయి ,చటుక్కున చేతులు కిందకి దించేసుకొని ఇక నా వల్ల కాదు బాబూ …అంటూ ” అత్తయ్యా….” అంటూ పిలిచింది చైర్ లో నుండి లేస్తూ .
ఆ పిలుపు విని బెడ్ రూమ్ లో నుండి జడ ని ముడి పెట్టుకుంటూ బయటకి వచ్చింది నిర్మలమ్మ . అపుడు లావణ్య ” అత్తయ్యా..నేను కాసేపు బాబు దగ్గర ఉంటాను..నిద్ర వాస్తు ఉంది ” అని సైగ చేసి రూమ్ లోకి వెళ్ళింది .
నిర్మలమ్మ రాగానే ఆచారి సోఫా లో నుండి లేచి నిలబడ్డాడు మర్యాద పూర్వకం గా . నిర్మలమ్మ వచ్చి ఆచారి దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకునేందుకు ముందుకి వంగింది. ఆచారి కి కొత్తగా అనిపించింది . ఎందుకంటే ఆమె ఇంతకుముందు ఇలా ఎప్పుడు చేయలేదు . “దీర్ఘ సుమంగళి భవా ” అని దీవించి ,ఆమె భుజాలు పట్టుకొని పైకి లేపాడు . ఆమె జబ్బలు గట్టిదనం ,వెచ్చదనం ఆచారి అరచేతులకి పూర్తిగా అర్ధం అయింది . తలా దించుకొని అలాగే నిలబడి ఉన్న నిర్మలమ్మ తో “ఇంట గట్టిదనం ఎలా..ఏ వయసులో ” అని అడిగాడు ఆచారి. నిర్మలమ్మ బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి . తలా ఇంకా దించేసింది . అపుడు ఆచారి ” భుజాలు ఒక్కటేనా..ఇంకా అని ఇలాగె ఉన్నాయా ” అనగానే నిర్మలమ్మ పక్కకి కదలబోయింది వేగం గా . ఆచారి ఒక్క ఉదుటున పవిట లాగేసాడు . పల్చటి పింక్ రంగు జాకెట్టు లో నుండి నిర్మలమ్మ నల్లటి ముచ్చికల చుట్టూ ఉన్న పెద్ద మచ్చ కొంచం స్పష్టం గా కనిపించసాగింది . అపుడు ఆచారి కుడి వైపు ఉన్న ఆ మంచంమీద మెల్లగా చూపుడు వేలితో ఒక్క రౌండ్ తిప్పగానే , అప్పటి దాక జాకెట్ లో అణిగిపోయి ఉన్న బుడిపె , గాలి కొట్టినట్టు టంగున ఊపిరి పోసుకోవడం మొదలెట్టింది .
Super story sir and chala chala mood vachindi interesting characters and narration full thrill aya
Next part apudu sir waiting for continuation
Story continue chayandi ani days wait chayala
Waiting for next part