ఆట ప్రారంభమవుతుంది 167

సిరి మత్తుగా నా వైపు చూసింది తర్వాత ఏంటి అన్నట్టుగా. తను ఇచ్చిన చొరవ వల్లనేమో, ఏ మాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా తనను లేపి బెడ్ మధ్యకు తీసుకెళ్లి, దిండు మీద తల వచ్చేట్టుగా పడుకోపెట్టాను. చేపకు ఈత నేర్పాలా, తాను తొడలు వెడల్పు చేసింది. నేను నా అంగాన్ని చేతిలో పట్టుకొని, పూకు దెగ్గరకు తీసుకెళ్ళాను. నా మడ్డ తన పూకు కి తగలగానే, కళ్ళు మూసుకుంది సిరి. నేను మెల్లిగా పు పెదాల మధ్య పెట్టి నెట్టాను. తను “హ్మ్మ్…..హా…..”అంటూ బేడీషీటుని గట్టిగ పట్టుకుంది. ఇంకా కొంచెం నెట్టాను. “అమ్మాఆఆ…..మెల్లిగా…..”అంది బెడ్ షీట్ మీద నుండి చేతులు నా మీదకు తెచ్చి భుజాలు పట్టుకుంటూ. నేను ఇంకా కొంచెం నెట్టాను. నొప్పి వేసిందేమో తొడలు ఇంకా వెడల్పు చేసింది. కొంచెం బయటకు లాగి, మల్లి ఇందాకటి కంటే ఇంకా కొంచెం లొపలకి నెట్టాను. “స్స్స్స్స్………హాఆఆ ………..”అంటూ ఇంకా గట్టిగ పట్టింది నా భుజాలు. మొత్తం నెట్టి అలాగే పడుకుంది పోయాను తన మీద. ఎదో తెలియని హాయి. సృష్టి కార్యంలో ఇంత హాయి ఉంటుందా….మొదటి అనుభవం..ఇరువురికి మొదటి అనుభవం. కొంచెం నడుము లేపి మల్లి కిందకి అనేశాను. “స్స్….”అంటూ బుజాల మీద నుండి చేతులు తెచ్చి, వీపు పట్టుకుంది. మెల్లిగా కొంచెం లేపుతూ మల్లి దించుతున్నాను నడుముని. తను మెల్లిగా మూలుగుతూ, చేతులు వీపు మీద నుండి నా పిరుదుల మీదకు తెచ్చి వాటిని పట్టి నొక్కి, మల్లి వీపు వరకు తీసుకెళ్తుంది. మెల్లిగా కొంచెం స్పీడ్ పెంచాను. ఈ సరి వెంట వెంటనే నడుము లేపి కుదేస్తున్నాను. మెల్లిగా మెల్లిగా అంటూనే నా పిరుదులు గట్టిగా పట్టింది. నేను నోట్లో నోరు పెట్టి, పూకు దెంగడం స్టార్ట్ చేశాను. చేస్తున్నకొద్దీ ఇంకా ఇంకా చేయాలి అనిపిస్తుంది. లేపి లేపి దోపుతున్నాను. అనుభవ లేమి వల్ల కాబోలు ఒక పది నిమిషాలకి, గట్టిగా నెట్టుతూ తన లోపల నా రసాన్ని వదిలేసి అలాగే మీద పడిపోయాను. తను నా పిరుదులు రాస్తూ, నా నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
సాయంత్రం లోపు ఒక రెండు మూడు సార్లు చేస్కున్నాము. ఐన కూడా తనివి తీరలేదు. బయట వర్షం తగ్గింది.
“టైం ఎంత అయ్యింది….”అంది తన మీద పడుకొని ఉన్న నా చెవిలో. నేను తల ఎత్తి వాచ్ వంక చూసి “six ….”అన్నాను. మళ్ళీ తన ఎద మీద వాలిపోతూ. “హ్మ్మ్…ఇంకా లే…నేను వెళ్ళాలి….. “అంది. “అప్పుడేనా….నైట్ ఇక్కడే ఉండొచ్చుకదా అన్నాను….”ఇంకా గట్టిగా తనను పట్టుకుంటూ. “లేదు…వెళ్ళాలి….”అంది అనునయిస్తున్నట్టుగా. “ఉహు….ప్లీజ్ ..ఉండు….”అన్నాను చిన్న పిల్లాడిలా తనను ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుంటూ. “లేదు…వెళ్లాల్సిన టైం అయింది….”అంది. నేను ఎద మీద నుండి తల ఎత్తి తన కళ్ళలోకి చూస్తూ “ఎక్కడికి వెళాల్సిన టైం….”అన్నాను అర్ధం కానట్టుగా. “ప్లీజ్ ….లెగు….నేను వెళ్ళాలి…..”అంది నా కళ్ళల్లోకే లోతుగా చూస్తూ. ఆ కళ్ళలో మార్నింగ్ తను వచ్చినప్పటి స్థితి చూసి మీద నుండి లేచి పక్కన కూర్చున్నాను. “నీకు ఏమైంది అసలు…”అంటూ తన భుజాలు పట్టుకున్నాను. తను అలాగే నా కళ్ళలోకి చూస్తూ “ఏమి కాలేదు….నేను వెళ్ళాలి..”అంది. “అర్జెంటు పని ఉందా….”అన్నాను అనునయిస్తున్నట్టుగా. “అలాంటిదే అనుకో….”అంటూ నా కళ్ళల్లో ఎదో వెదుకుతున్నటుగా అనిపించింది. ఎదో దాస్తున్నట్టుగా అనిపించేసరికి “అసలు ఏంటి ప్రాబ్లెమ్….”అన్నాను ఒకింత అసహంతో. తను నా కళ్ళల్లోకే నవ్వుతు చూస్తూ, నా జుట్టుని వేళ్ళతో రాసి “నేను వెళ్ళాలి….ప్లీజ్ ఆపకు…”అంది స్థిరంగా. నేను ఏమి మాట్లాడలేకపోయాను. తను లేచి రెడీ అయి. “సరే ఇక వెళ్తాను…”అంది. నేను దెగ్గరకు వెళ్లి గట్టిగా పట్టుకొని “ఐ లవ్…యు….రియల్లీ ఐ లవ్ యు….”అన్నాను సిన్సియర్ గా. తన కళ్ళు తడి అవుతుంటే “i know that ….”అంది నా పెదవి మీద ముద్దు పెడుతూ. “నన్ను విడిచి వెళ్లవు కదా…”అన్నాను ఆర్తిగా తనకళ్ళలోకి చూస్తూ. తను నన్ను విడిపించుకొని “ప్లీజ్ నేను వెళ్ళాలి…”అంది. ఇంకా నేను కూడా చేసేది ఏమి లేక తనను ఆటో ఎక్కించి ఇంటికి వొచ్చాను.ఆలా సోఫా లో కూర్చుండగానే నిద్ర పట్టేసింది.
పెద్ద పిడుగు పాటు సౌండ్ కి ఉలికి పడి నిద్ర లేచాను. గోడగడియారం వంక చూసాను మధ్య రాత్రి రెండు అయ్యింది………………….
“మాస్టారు…నాకు మధ్య రాత్రి అంటే భయం….కాసేపు ఆపండి…..”స్నిగ్ద అనే సరికి స్టోరీ చెప్పడం ఆపేసాను.
“అంత భయం ఉన్నదానివి ఆత్మ హత్య చేసుకోవడానికి ఎందుకు వొచ్చావు మరి….”అన్నాను తనని చూస్తూ.
“అది సరే మాస్టారు….స్టోరీ మరి ఇంత డీటెయిల్ గా చెప్పాలా….ఒట్టు వేయకుండానే ఇంత డీటెయిల్ గా చెప్తే….వొట్టు వేసి ఉంటె…ఆమ్మో…..”అంటూ గుండె మీద చేయి వేసుకుంది. తానూ అలా అనే సరికి నాకు నవ్వు వొచ్చింది. “మరి అన్ని నిజాలే చెప్పమన్నావు….”అంటూ తన వైపు చూసాను. “నిజాలు ఇంత పచ్చిగా ఉంటాయా మాస్టారు…”అంది నా కళ్ళలోకి చూస్తూ. ఒక క్షణ కాలం సిరి కళ్ళు నన్ను గుచ్చి చూసినట్టుగా అనిపించి తల విదిల్చాను. “ఏమైంది..మాస్టారు….”అంటూ నా వొంక చూసింది స్నిగ్ద. నేను ఏమి మాట్లాడకపోయేసరికి “నా కళ్ళు…సిరి కళ్ళను గుర్తుకు తెస్తున్నాయా…..”అంటూ నా వైపు ఇంకా జరిగి నా బుజం మీద తల పెట్టుకొని కళ్ళుమూసుకుంది స్నిగ్ద.

నాలో అలజడి….సిరి తాలూకు జ్ఞాపకాలు …రమారమి ఇరవై ఇరవై ఐదు ఇయర్స్ కింది జ్ఞాపకాలు….మానిన గాయం మళ్ళి కెలికినట్టయి….నన్ను నిలువ నీయలేదు. “లే….స్నిగ్దా…….”అన్నాను కాస్త గట్టిగానే. ఉలిక్కి పడి చప్పున తల బుజం మీద నుండి తీసి నా వైపు అయోమయంగా చూసింది స్నిగ్ద. నా ఎమోషన్స్ ని కంట్రోల్ చేస్కుంటూ తన వైపు చూసాను, సాధ్యమైనంత వరకు నా భావాలూ బయట పడకుండా.
స్నిగ్దే ముందు తేరుకొని “ఏమైంది..మాస్టారు…పాత జ్ఞాపకాలు.. బాధిస్తున్నాయా….” అంది అనునయంగా. “జ్ఞాపకాలు….ఎప్పుడు బాధిస్తూనే ఉంటాయి…అందుకే వాటిని జ్ఞాపకాలు అంటారు….”అని లేని నవ్వు తెచ్చుకుంటూ అన్నాడు విగ్నేష్. కొంచెం సేపు ఇద్దరి మధ్య నిశ్యబ్దం. ఒక్కోసారి మాటలకంటె నిశ్యబ్దమే చాలా powerful. ఏమనుకుందో ఏమో స్నిగ్ద “మాస్టారు….మీ మిగిలిన కథ కూడా చెప్పండి….చాల ఇంపార్టెంట్ సమయంలో మిమ్మల్ని డిస్టర్బ్ చేశాను….”అంది విగ్నేష్ కళ్ళలోకి చూస్తూ. విగ్నేష్ గట్టిగ నిట్టూర్చి, కథ కంటిన్యూ చేయడమే బెటర్ అనుకున్నాడేమో కథను కంటిన్యూ చేసాడు…………
__–కాసేపు అటు ఇటు దొర్లాను….నిద్రపోవడానికి ట్రై చేశాను….బయట మళ్ళి జోరు వాన స్టార్ట్ అయ్యింది….నా మనసులాగే బయట కూడా అల్లకల్లోలంగా ఉంది. సిరి కి ఫోన్ చేయాలనిపించి ఫోన్ చేశాను, switched off ….అని వొచ్చింది. పాపం ఛార్జింగ్ అయిపోయి ఉంటుంది అని మనసుకు సమాధానపెట్టుకొని, చాల సేపు అటు ఇటు దొర్లి, నిద్రలోకి జారుకున్నాను.
డోర్ మీద దబా దబా బాదుతున్న శబ్దానికి కళ్ళు తెరిచాను. మగతగా ఉంది, మళ్ళి డోర్ మీద అదే శబ్దం, తీయకపోతే విరగ్గొట్టేలాగా ఉన్నారు. చటుక్కున లేచి, వెళ్లి డోర్ తీసాను. ఎదురుగ అమ్మ “ఏమైంది రా…ఇప్పటి వరకు పడుకునే ఉన్నావా…టైం పదకొండు అవుతుంది….”అంటూ ఉంటె, నిద్ర మత్తు మొత్తం దిగిపోతుంటే “రాత్రి నిద్ర పట్టలేదమ్మా….”అంటూ వెళ్లి బాత్రూం లోకి దూరి పోయి, గబా గబా స్నానం చేసి, బయటకు వొచ్చి, సిరి కి మళ్ళి ఫోన్ చేశాను. same switched off …నాకు తెలిసి ఎప్పుడు సిరి ఫోన్ switched off లో ఉండదు. నాలాగే అలసిపోయి పడుకొని ఉంటుంది అని సమాధాన పరచుకొని మళ్ళి ఇంకో గంట ఆగి మళ్ళి ట్రై చేశాను. రెండు గంటల వరకు ట్రై చేస్తూనే ఉన్నాను. పిచ్చెక్కినట్టుగా ఉంది నాకు, మనసు ఎదో కీడు శంకిస్తుంది. ఎంత పాజిటివ్ గా ఉందాము అనుకున్న కూడా నా వల్ల కాలేదు. ఇంకా లాభం లేదనుకొని, అమ్మ భోజనానికి పిలుస్తున్న కూడా వినిపించుకోకుండా సిరి ఉన్న హాస్టల్ కి బయలు దేరాను.
హాస్టల్ గేట్ దెగ్గర సిరి రూమ్ మెట్ ఎదురుగ వొస్తూ కనిపించింది. నన్ను చూసి పలకరింపుగా నవ్వింది. “కొంచెం సిరి ని పిలవండి….”అన్నాను తన వైపు చూస్తూ. తాను అయోమయంగా నన్ను చూసి ” సిరి ఊరెళ్లిందికదా…..”మీకు తెలియదా అన్నట్టుగా చూసింది నా వైపు. “ఊరికా….ఎప్పుడు…”అన్నాను కనీసం నాకు చెప్పలేదన్న బాధతో.
తాను ఏమనుకుందో ఏమో “నిన్న రాత్రి…వాళ్ళ నాన్నగారు వొచ్చి తీసుకెళ్లారు .. హాస్టల్ ఖాళీ చేసి వెళ్ళింది.”అంది. చివరి మాట, నన్ను సమూలంగా పెకిలించినట్టయి ఆసరాకు పక్కన ఉన్న గోడ పట్టుకున్నాను. ఆ అమ్మాయి ఏమనుకుందో ఏమో నాకు పని ఉంది అంటూ వెళ్ళిపోయింది. కోపం బాధ కలగలిపి వొస్తున్నాయి. నిన్న అంతలా కలిసి ఉన్నాము, నాకు మాట మాత్రం ఐన చెప్పలేదు, బాధ కోపం ని డామినేట్ చేస్తుంటే ఇంక అక్కడ ఉండలేక, ఇంటికి వొచ్చాను. వొస్తున్న దారివెంట పిచ్చివాడిలా సిరి ఫోన్ కి ట్రై చేస్తూనే ఉన్నాను.
ఇంట్లోకి వొస్తున్న నా వైపు చూసి అమ్మ “ఏమైంది రా….”అంది. నేను ఏమి సమాధానం చెప్పకుండా నా రూమ్ లోకి వెళ్లి మంచం మీద నిస్సత్తువగా పడిపోయాను. సిరి ఆలోచనలతో తల దిమ్మెక్కిపోతుంది, నా చేతులు నిమిష నిమిషానికి redail బటన్ నొక్కుతూనే ఉన్నాయి. రాత్రి కూడా సరిగా నిద్ర లేనందువల్లనేమో, అలాగే నిద్ర పోయాను నాకు తెలియకుండా.