జీవితం ఒక కాల ప్రవాహం 1 176

మేము ఒకప్పుడు స్థితివంతులమే కానీ మా ఆస్తులన్నీ మావి కాదని తనవి అని మా బాబాయ్ కోర్టులో దావా వేసాడు . కోర్ట్ అసలు ఆస్తులు ఎవరివో తెలీదాక వాటిని జప్తు చేస్తున్నట్టు ఆజ్ఞలు జారీచేసింది . విలాసాలకు అలవాటు పడిన నాన్న తన ఆస్తులు మళ్ళీ తిరిగి వస్తాయి అని అప్పులు చేసి మరీ విలసాల్లో తెలిపోయాడు .

అప్పులు బాగా పెరిగిపోయాయి . అప్పులవాళ్ళు ఇంటిదగ్గరికి వచ్చి గోడవచేయసాగారు . చివరకు అమ్మ వాళ్ళతో అప్పుడప్పుడు పడుకుంటే అప్పులు మాఫీ చేస్తామని చెప్పారు .తప్పక ఏమి చేయలేని పరిస్థితుల్లో నాన్న చేసిన అప్పులకి మా అమ్మ వాళ్ళతో పడుకోవాల్సి వచ్చింది .

ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో నాన్న బాగా తాగుడుకు బానిస అయ్యి ప్రాణాలు వదిలేసి పరలోకా పయనం చేసాడు . అప్పుల వాళ్ళ కామం ఎలా ఉండేది అంటే నాన్న చనిపోయి కొన్ని గంటలు కూడా కాకుండానే వచ్చారు కోరిక తీర్చమని . నాకు అయితే కొపంతో రగిలిపోయాను . అమ్మని లోపలికి తీసుకొని వెళ్లి వాళ్ళ కామ వాంఛ తీర్చుకొని వెళ్లిపోయారు .

నాన్న దహణసంస్కారాలు అన్ని శాస్త్రోక్తంగా పూర్తి చేసాను . నేను ఓంటరిగా కూర్చిని ఉంటే అమ్మ వచ్చి నా పక్కన కూర్చొని ఏంటి రా అలా ఉన్నావ్ అంది . ఏమి లేదు అమ్మ మనం ఒకప్పుడు ఎలా బ్రతికాము ఇప్పుడు ఎలా ఉన్నాము . పతివ్రత లాంటి నిన్ను ఇలా చేశారు అంటూ ఏడవ సాగను . ఏమి చేస్తామురా మురళి పరిస్థితులకు కాలానికి తల వంచాలి తప్పదు అంది .

సరే అమ్మ అలాగే ఇంకా ఈ ఊరులో ఉండవద్దు మన ఆస్తులు తిరిగి వచ్చిన రోజున మళ్ళీ తిరిగి వద్దాము అని అన్నాను . రేయ్ మురళి అలా ఎలా రా మీ నాన్నగారు చేసిన అప్పులు తీరకుండా ఎలాగురా అంది . అమ్మ నాన్న నే లేడు ఆయన చేసిన అప్పులు ఎలా తిరుస్తాం ఇక్కడే ఉంటే వాళ్ళ చేతుల్లో నీ జీవితం అంత సరిపోతుంది అన్నాను .

మరేమీ చేయాలిరా అంది అమ్మ ఎలాగూ మొదలు పెట్టవు కదా ఇక్కడే చేస్తే డబ్బులు పరువు రెండు ఉండవు అలా ఏదయినా సిటికో టౌన్ కో వెళ్లి చేస్తే నాలుగు డబ్బులు వస్తాయి . చెల్లి ని ఎప్పటి లాగే చదివిస్తే అది అయిన బాధలు లేకుండా బ్రతుకుతుంది అన్నాను . ఏమి కొడుకువి దొరకవు రా నీ అబ్బా ఏమో అప్పులు చేసి ఇలా చేసి వెళ్ళాడు నువ్వేమో ఇలానే గడపమంటూన్నావు .

సరేలే ఇంకా వేరే దారి ఏమి లేదు నువ్వు చెప్పినట్టు చేయడం కంటే , నేను బతికేది మీ కోసమే కదా అంది . చెల్లికి ఇవేమీ తెలీకుండా మేనేజ్ చేసాము ,అది మనం అనుకోవడమే కానీ వయసుకు వచ్చిన పిల్లకి ఆ మాత్రం అర్థం కాదా ! మా ఆలోచనలకు అనుగుణంగా రాత్రికి రాత్రే ఊరు వదిలేశారు ఎవరికి తెలీకుండానే .

తెల్లవారే ఝాముకు నేను అమ్మ చెల్లితో సిటీ కి ట్రైన్ లో చేరుకున్నాను .అలా ట్రైన్ దిగి ఫ్రెష్ అయ్యి స్టేషన్ బయటకు వచ్చాము . రైల్వే స్టేషన్ దగ్గరే టిఫన్ తినేసాము . టైం చూస్తే 8 గంటలు అవుతుంది . ఒక తాకట్టు కొట్టుకు వెళ్లి అమ్మ గాజులు నగలు తాకట్టు పెట్టి డబ్బు తీసుకొని మళ్ళీ డబ్బులు రాగానే విడిపించుకుంటాం అని చెప్పి బయటకు వచ్చాము తాకట్టు కొట్టునుండి.