డస్టుబిన్ 639

లోపలికెళ్ళాక రిసెప్షన్ దెగ్గర ఒక్క అందమైన హీరోయిన్ లాంటి అమ్మాయి లంజ లాగా ముస్తభించుకుని రిసెప్షన్ కుర్రాడితో అటు తిరిగి మాట్లాడుతుంది. కుర్ర లంజలంటే పడి చచ్చిపోయే మోహనరావు, శ్వేత ని కలిసే పని లేక పోతే పాప నెంబర్ అడుగుదును గా, అని మనసులో అనుకుంటూ పాప ఎత్తు పిర్రలు కసిగా చూసాడో లేదో, ఆ పాప కట్టుకున్న చీర బ్లూ కలర్ అని గమనించి, కొంపదీసి ఇది నా కూతురా? అని మనసులో అనుకున్నాడు. వెంటనే, రిసెప్షన్ అబ్బాయి, హుందాగా భారీగా ఎత్తుగా, దబ్బున మనిషిగా కొట్టొచ్చినట్టు కనపడే మోహనరావుని చూసి, “హలో సర్, హౌ కాన్ ఐ హెల్ప్ యు”, అని అన్నాడు.
వాడి మాటలు పట్టించుకోని మోహనరావు, అందమైన అమ్మాయి శ్వేతానో కాదో అని తెలుసుకోడానికి, హ్రమ్ హ్రమ్, అని గొంతు సవరించుకుని, “హాయ్ శ్వేతా…”, అని పిలిచాడు. పిలిచింది డాడీ నే అని తెలుసు కాబట్టి ప్రేమగా వెనక తిరిగి చూసింది శ్వేత.
“హాయ్ డాడీ….,”, అంటూ తిరిగితే ఇద్దరు ఒక్క క్షణం ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నారు.
ఇక మోహనరావు కూతురిని చూశానని మురిసిపోవాలో? లేక ఇంత సెక్సీ కూతురు నిజంగానే నా కూతురా? కాకపోతే కసిగా దెంగేవాడిని కదా? అని బాధ పడాలో? లేక ఎలాగోలా కూతురైన సరే ఒక్కసారి రుచి చూడాలో తేలిక ఒక్క అడుగు ముందుకు వేయగానే, శ్వేత పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఎగిరి మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకుంది.

మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకున్నా శ్వేత, “ఇంనేండ్లకి కలిసాము డాడీ మనం. అస్సలు నిన్ను కలుస్తానని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. అడగగానే వచ్చినందుకు థాంక్ యు సో మచ్”, అంటూ తన సళ్ళు మోహనరావు వొడిలో నలిగిపోయి అతనికి పీఛెక్కి పోతుందని తెలియని శ్వేత, మోహనరావు మెడ చుట్టూ చెయ్యేసి అయన మొహానికి దెగ్గరగా వెళ్లి చెంప మీద ఒక్క ముద్దు పెట్టింది. వొడిలో ఉన్నది కూతురని తెలిసినా, చేతికి అందుతున్న సన్నటి నడుము, వొడిలో గుచ్చుకుంటున్న మెత్తటి సళ్ళు, మొహానికి తగులుతున్న వెచ్చటి ఊపిరి, చెంప పై పడిన లేత పెదవుల ఎంగిలి మాత్రం కసెక్కించే కత్తిలాంటి అమ్మాయి అందాలు అని మాత్రమే ఆలోచిస్తున్న మోహనరావు, తానూ కుడా శ్వేత నడుము కసిగా పిసికి దెగ్గరకు లాగి, ఆమె చెంప పై ముద్దు పెట్టబోగా, బిత్తిరి ది శ్వేత, మొదటి సారి ఒక్క మగాడు మగాడిలాగా తనని పట్టుకోగానే చలించిపోయి, హ… అంటూ చిన్నగా మూలిగి, మొహం తిప్పేసరికి, మోహనరావు శ్వేత చెంప పై పెట్టాలనుకున్న ముద్దు తన లేత పెదవులపై పడింది. టక్కున కూతురి దొండ పండులాంటి కింది పెదవి ని అందుకుని జుర్రుకున్నాడు మోహనరావు.
అర క్షణం లో తేరుకుని, “నిన్ను చూసి నాకూడా చాల సంతోషంగా ఉంది శ్వేత, మాటలు రావట్లేవు”, అని అన్నాడు. ముద్దు పడిందని శ్వేతకి మోహన్రావుకి మాత్రమే తెలుసు. మరోకంటికి కనపడలేదు. అంత ఫాస్టుగా అయిపొయింది. పెదవులకి అంటుకున్న మోహనరావు ఎంగిలి తుడుచుకుంటూ, మొదటి సారి చుసిన ప్రేమలో డాడీ ముద్దు అయితే పెట్టేసాడు కానీ, నాకేంటి ఏదో ఏదో అయిపోతుంది, ఛీఛీ…, అనుకుని”, సిగ్గుపడుతూ మోహనరావు చెయ్యి పట్టుకుని, “రా డాడీ మా రూముకి వెళదాము”, అంటూ మోహన్రావుని లోపలి తీసుకెళ్లింది శ్వేత. తన పెదవులకి అంటిన శ్వేత ఎంగిలి నాలికతో నాకుతూ పెదవులు కొర్రుకుంటూ, శ్వేత అందానికి ఫ్లాట్ అయ్యిపోయి ఆమె వెంటే వెళ్ళాడు మోహనరావు.
ఇక శ్వేత మోహన్రావుని ఆ లాడ్జి వెనకాల వైపు తీసుకెళ్తుంటే అనుమానం వచ్చిన మోహనరావు, వెంటనే మల్లి తేరుకుని, డిటెక్టివ్ ఆలోచనలు మొదలెట్టాడు. “అమ్మా శ్వేతా, ముందు ఏమో లాడ్జి అని ఉంది, నువ్వెంటి వెనకాల తీసుకెళ్తున్నావు?”, అని అనుమానంగా అడిగాడు. మల్లి టెన్షన్ పడ్డ శ్వేత, “హయ్యో డాడీ, ఇది ముందు ఏమో లాడ్జి, వెనకాల హాస్టల్. రెండు ఒకే ఓనర్ చూసుకుంటాడు డాడీ”, అని అంటుండగానే, హాస్టల్ నుండి, శ్వేత లాగే అందమైన అమ్మాయిలు ఫుల్లుగా మేకప్ కొట్టేసుకుని కస్టమర్స్ కోసం బయటకి వెళ్తున్నారు. అది చుసిన మోహన్రావుకి ఇంకా అనుమానం పెరిగింది. ముందు లాడ్జి వెనకాల లేడీస్ హాస్టల్. బాగుంది సెటప్. అని మనసులో అనుకుని, ఈ ఫిగురు తన కూతురు కాదు, తన కోట్ల ఆస్థి గురించి తెలిసి, తనని వలలో పడేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్న ఎవరో బజారు అమ్మాయి అనుకుంటా అనే అనుమానం వచ్చింది మోహన్రావుకి. అలా అనుకుంటేనే శ్వేతతో కనీసం ఉహల్లో రొమాన్స్ చేయడం ఈజీ అవుతుంది మోహన్రావుకి. ఇక ప్రతి ఒక్క విషయన్నీ అనుమానించడం మొదలెట్టాడు.

మాధవి వాడే పెర్ఫ్యూమ్ కొట్టుకున్న శ్వేత ముందు నడుస్తుంటే, మత్తుగా ఫీల్ అవుతూ వెనకే నడుస్తూ శ్వేత రూముకి వెళ్ళాడు మోహనరావు. “నేను నా ఫ్రెండ్ మాధవి కలిసి ఉంటాము డాడీ ఈ ఇంట్లో, ఎలా ఉంది? బాగుందా?, సరే ముందు మీరు కూర్చోండి, టీ తాగుతారా లేక కాఫీ నా?”, అని అడిగింది శ్వేత. రూమ్ ఒక మాదిరిగా బాగానే ఉన్న కుడా, గుద్దబలసిన పార్టీ మోహన్రావుకి సానికొంపలాగే కనపడుతుంది. మరీముఖ్యంగా మాధవి బట్టలు అన్ని బయటే పడి ఉన్నాయి. అవ్వి అన్ని రంగు రంగుల మినీ స్కిర్ట్స్, లేస్ బ్రా, తొంగ్స్, అన్ని కుడా ప్రాస్టిట్యూట్స్ వేసుకునే డ్రెస్సెస్ లాగున్నాయి తప్ప, పడతిగల మాములు ఆడవాళ్లు వేసుకునే బట్టలు లాగైతే లేవు.
శ్వేత రూముకి వచ్చేముందు కుడా అదే ఫ్లోర్ లో అనుమానంతో బతికే మనిషి అయిన మోహనరావు, పక్కకి వేరే అమ్మాయిల గదిలో కుడా ఒక కన్నేశాడు, అందరి రూముల్లోనూ, బ్రాలు వేసుకునే తిరుగుతున్న అమ్మాయిలు, భూతులు మాట్లాడుతున్న అమ్మాయిలు, ఎదురు పడితే మాములుగా చిన్నగా నవ్వడమో, లేదా చూసీచూడన్నట్టు వెళ్లిపోకుండా, ఏదో కస్టమర్ ని చూసినట్టు వాళ్ళు ఈయనకి ఇచ్చే లుక్స్ ఇవన్నీ గమనించాడు మోహనరావు. శ్వేత అందాలు ఉరిస్తున్నా, ఎందుకో ద్వంద్వలోచనలో పడిపోయి చిరాకుగా ఉంది అక్కడ ఆయనకు, అయినా కుడా ఏదో చెప్పాలి కాదా అన్నట్టు, “ఆ…, ఆ…, మీ రూమ్ బాగానే ఉంది, వాటర్ ఇవ్వు చాలు”, అని చిరాగ్గా అన్నాడు
మోహనరావు.
అలా కాస్త వెనక్కి ఒరిగాడో, సోఫా లో ఏదో గుచ్చుకుంటుంది, ఏంటా అని తీసి చూస్తే అది శ్వేత వేసుకుని విప్పేసిన బ్రా. ఇదిగో డాడీ వాటర్, అంటూ వచ్చి డాడీ చేతిలో తన బ్రా చూసి, “హయ్యో డాడీ, అది నాదే, అక్కడే పెట్టి మర్చిపోయా, సారీ డాడీ”, అని డాడీ దెగ్గర నుండి బ్రా తీసుకుని, సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ, ఏంటి ఇలా అయిందని టెన్షన్ పడుతుంది శ్వేత.