” నిజం?” అన్నాడతను కొంటెగా. ” నిజం” అందామె. . . . ఇద్దరూ నవ్వుకున్నారు .
మొడ్డ చివరకంటా బయటికి లాగి గట్టిగా లోపలికి దోపాడు రాంబాబు. అలాంటి పోట్లు మరొక పది పడేలోపలే
అంజలి భావప్రాప్తి పొందుతూ కళ్లు తేలవేసింది. రాంబాబు ఆగలేదు.తను కూడా గమ్యం చేరుగుకునే వరకు పట్టు
కోల్పోకుండా వేగం పెంచి మడ్డతో లాగిలాగికొడుతూ కార్చేసాడు.
“అమ్మయ్య! కరువు తీరిపోయిందా బాబూ?” తృప్తి నిండిన కళ్లతో కొంటెగా చూసింది తను.తలూపేడు రాంబాబు.
“అయితే వదులు మరి, బెత్తెడు గిన్నెలో బిందెడు రసం ఒలకబోసావ్”
అవును మరి ఏం చెయ్యమంటావ్,నీకు పెళ్లయినప్పటినుంచి పోయించుకునేవాళ్లు లేక…..”
“ఏడిసావ్ లే !!,కోతలు కొయ్యకు!”
“నాకేం! నమ్మకపోతే మానెయ్.” వెటకారంగా నవ్వుతూ రొమ్ములు పిసకబోయాడు రాంబాబు.
ఆ చేతుల్ని విదిలించికొట్టి,అతన్ని వెనక్కి నెట్టేసింది అంజలి. బిరడా వూడిపోవడంతో,బీర్ బాటిల్ లోంచి నురగ
ఎగజిమ్మినట్లు-అతను వొలకబోసిన చిక్కటి గంజి బళుక్కున కింద పడింది.అంజలికి ఏం చెయ్యాలో
అర్థంకాక అతని మొహంలోకి చూసింది.”కాలితో రాసెయ్యవోయ్ !” అంటూ లుంగీ చుట్టబెట్టుకున్నాడు రాంబాబు.
జాకెట్ హుక్స్ పెట్టుకుని పైట సవరించుకుంటూ “ఇక వెళ్తాను” అందామె.
“మళ్లీ ఎప్పుడూ ?” ఆశగా అడిగాడు.
“ఎప్పుడంటే ఏం చెప్పనూ! ఇలా ఎప్పుడు వీలయితే అప్పుడే-“అనేసి,మళ్లీ అతన్ని దగ్గరికి రానివ్వడానికి అవకాశం
ఇవ్వకుండా బయటకి జారుకుంది అంజలి. కాసేపు అంజలి వెళ్లినవైపే చూస్తూ నిలబడి, మెల్లగా కడుక్కోవడానికి
బాత్రూం వైపు నడిచాడు.
“అబ్బాయికింకా పెళ్లి అనుకోలేదేంటమ్మా?”
రెండడుగులు ముందుకు వెళ్లినవాడల్లా ఆ ప్రశ్న చెవినవినబడ్డంతో వెనక్కి నాలుగడుగులు వేసి హాల్ లోకి
తొంగిచూసాడు రాంబాబు. తన తల్లి దగ్గర తీరుబడిగా కూర్చుని కబుర్లు చెప్తోంది, మరొక పొరుగింట్లో ఉన్న
సావిత్రమ్మ..
“నువ్వయినా కాస్త గట్టిగా నచ్చజెప్పి తొందరలో నాకు పెళ్లి చేయించు తల్లీ” అనుకుంటూ ముందుకు సాగిపోయాడు
బాత్రూం వైపు.
* * * * * * * * *