మలుపు తిప్పిన మజిలీ  190

హాస్పిటల్ నుంచి బయటికి వచ్చిన నాకు, వీది పొందు లేనిదే జీవితం ముందుకు సాగాడు అన్నట్లు అనిపించింది. ఎలాగైనా వేడిని లైన్ లో పెట్టాలి అని డిసైడ్ చేసుకొని ఇంటికి చేరుకున్నాను.

పూకు నిండా మొడ్డ దోపే వాడు ఊర్లో లేడు , అలవాటైన ప్రాణం ఒంటరి గా ఉండడం వళ్ళ కోరికలు బిరుసెక్కిన సన్నులను ఇంకా టైట్ చేస్తూ జాకెట్ పిగిలి పోతుందా అనేంత గా పొంగాయి.

డాక్టర్ దగ్గర నుంచి వచ్చి 5 గంటలు అవుతుంది. ఓ సారి ఫోన్ చేద్దాం అని , టెలిఫోన్ డైరెక్టరీ లో హాస్పిటల్ పేరు వెతికి నెంబర్ నోట్ చేసుకొని ఫోన్ చేసాను. కాల్ కనెక్ట్ కాగానే డాక్టర్ శివా రెడ్డి తో మాట్లాడాలి అన్నాను.

ఒక్క నిమిషం మేడం కనెక్ట్ చేస్తున్నాను అని ఆపరేటర్ డాక్టర్ నెంబర్ కు ఫోన్ కలిపింది. నా గుండె వేగంగా కొట్టు కోవడం నాకు తెలుస్తూ ఉంది. ఏమని మాట్లాడాలో తెలియడం లేదు పైన ఫ్యాన్ ఫుల్ స్పీడ్ లో తిరుగుతూ ఉన్నా నా నుదిటి మీద చెమట బిందువులు నాలోని టెన్షన్ కు ప్రతి బింబం లాగా కారుతున్నాయి.

“హలో , డాక్టర్ శివా హియర్, హూ ఇస్ థిస్ ” అంటన్న తన వాయిస్ నాలో కోరిక రెట్టింపు చేస్తుండగా ఎం మాట్లాడాలో తెలియడం లేదు.

“హలో ఎవరండి , పోనే చేసి మాట్లడరెంటి ” అంటూ కొద్దిగా విసుగు తన వాయిస్ లో ఆ విసుగు భరించ లేక

“డాక్టర్ నేను ”
“నేనంటే , ఎవరు ”
“ఆ — పొద్దున జ్వరం అని మీ దగ్గరకు వచ్చాను ”
“నా దగ్గరకి రోజుకు వందల మంది వస్తు ఉంటారు , మీ పేరు చెప్పండి”

అంటే నేను అందరి లాంటి దాన్నేనా ఈ మహానుభావుడు నన్ను గుర్తు పట్టడం లేదా , లేక గుర్తు పట్టినా తెలియ నట్లు మాట్లాడుతున్నాడా అనుకొంటూ
“నేను డాక్టర్ పద్మ ను , 2 డేస్ నుంచి జ్వరం అని మీ దగ్గరకు వచ్చాను , మీరేమో సరిగా చూడకుండా ఏవో రెండు టాబ్లెట్స్ రాయించారు అవి వేసుకొన్నా , కానీ నాలో జ్వరం ఇంకా ఎక్కువ అయ్యింది ” అన్నాను అన్ని మాటలు నాలోంచి ఎలా వచ్చాయో నాకే ఆశ్చర్యం కలిగింది.

“ఓ మీరా పద్మా గారు, ఏంటి జ్వరం ఎక్కువ అయ్యిందా , అయ్యో ఇప్పుడు ఎలా , నా డ్యూటీ అయిపొయింది ఇక్కడ నేను ఇంకో 10 నిమిషాల్లో ఇంటికి వెళుతున్నా ”

“ఏమో , నేను తట్టు కోలేకున్నా , ఇప్పుడు వేరే డాక్టర్ కు చూపాలంటే ఎలా , మీరు అయితే ఇంతకూ ముందు చూసారుగా , మీకయితే నే బాగా అర్తం అవుతాను , ఎం చేయ మంటారు”

“మీరు చెప్పింది నిజమే , ఓ పని చేయండి , మీకు అబ్యంతరం లేకుంటే మా ఇంటికి వచ్చేయండి అక్కడ చూసి పంపిస్తాను.”
“మీకు ఇంటి దగ్గర క్లినిక్ ఉందా ? ”
“లేదు , కానీ కావాలని వాళ్ళు వస్తు ఉంటారు కదా , వాళ్ళకు వద్దని చెప్పలేం లే అందుకే ఎమర్జెన్సీ కోసం చూస్తూ ఉంటా ”
“అయితే సరే , అడ్రస్ చెప్పండి , వస్తా ” తను అడ్రెస్ చెప్పగా అది నోట్ చేసుకొని ఇంకో 20 నిమిషాల్లో వస్తా అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసాను.

మరో మారు బాత్రుం లోకి వెళ్లి ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి , నీట్ గా రెడీ అయ్యి బయలు దేరాను. చూడగానే ఇంప్రెస్స్ అయ్యేట్లు పొద్దున్న కంటే కొద్దిగా టైట్ గా ఉన్న జాకెట్ వేసుకొని , బ్రా పై నుంచి జాకెట్ మీద ఉబ్బిన రొమ్ములు కనబడేట్లు పయట సర్దుకొని , నడిచేప్పుడు పిర్రలు కదిలేట్లు ఉండాలని కొద్దిగా హీల్ ఉన్న శాన్డిల్స్ వేసుకొని కాబ్ బుక్ చేసుకొని తను చెప్పిన అడ్డ్రెస్ కు వెళ్లాను.

తను ఉండేది చాలా పోష్ ఏరియా , అన్నీ ఇండిపెండెంట్ హౌసెస్ , చిన్న విల్లా లాగా ఉంది తను చెప్పిన అడ్రస్లో ఉన్న ఇల్లు. నేను కాబ్ దిగి వాడికి డబ్బులు ఇచ్చి గేటు లోకి రాగానే , తలుపు ఆటోమాటిక్ గా తెరుచు కుంది , నేను లోపలి ఎంటర్ కాగానే అది లాక్ అయిపొయింది.

ఇంటి చుట్టూ చిన్న గార్డెన్ ఉంది అంతా పచ్చగా పచ్చికతో చూడగానే ఆకర్షించెట్లు ఉంది. ఆ ఇంటి డోర్ లోకి వెళ్ళగానే తలుపు తీసుకొని డాక్టర్ వచ్చాడు నన్ను రిసీవ్ చేసుకోవడానికి.

“మీ ఇల్లు చాలా బాగుంది డాక్టర్ ” అన్నా తన వైపు చూసి నవ్వుతూ

“థాంక్స్, మీరు శివ అని పిలవచ్చు , అక్కడ హాస్పిటల్ లో మాత్రమె డాక్టర్ ”
“ఇక్కడ కూడా నేను పేషెంట్ లాగా వచ్చాను కదా ”
“కావచ్చు కానీ ఇది హాస్పిటల్ కాదులెండి ”
“అలా అయితే నన్ను కూడా పద్మా అని పిలవండి ,మీరు లాంటి తోకలు ఏమీ వద్దు లెండి” అంటూ తన ముందు నడిచాను. తను డోర్ లాక్ చేసి నా వెనుక రాసాగాడు , నాకు తెలుసు తన కళ్ళు ఎక్కడ ఉన్నాయో , నా శాన్డిల్స్ selection తప్పు కాలేదు. నా హిప్స్ కదలికలు తన ప్యాంట్ లో అతడి అయుదాన్ని కదలిస్తున్నాయి అనడానికి సూచనగా తన చెయ్యి తన ప్యాంట్ ముందు పెట్టుకొని adjust చేసుకోవడం మాకు ఎదురుగా ఉన్న అద్దం లో కనిపిస్తుండగా హాల్ లోకి నడిచాను.