వైష్ణవి! 623

అప్పటికి నాకు పద్దెనిమిదేళ్ళుంటాయి. ఆ సరికే 36 అంగుళాలను టచ్ చేస్తోంది నా జాకెట్! దాంతొ కుర్రాళ్ళ చూపులన్నీ కూడా నా మీదే ఉండేవి! ఇంతకూ నా పేరు చెప్పలేదు కదూ మీకు.. వైష్ణవి నా పేరు! అమ్మ, తమ్ముడు, నేను… నాన్న ఉద్యోగ రీత్యా దూరంగా ఉంటూ రెండు నెలలకో మూడు నెలలకో ఇంటికి వస్తూ ఉంటారు.
మా పిన్ని అంటే.. అమ్మ చెల్లి వాళ్ళ ఆయన పక్కింట్లొనే ఉంటారు. అతనే మా ఆలనా పాలనా చూసే వాడు. బాబాయ్ అంటె నాకు చాలా ఇష్టం. 45 ఏళ్ళ వయసు ఉంటుంది కానీ చిన్నప్పటినుండీ నన్ను గారాబంగా చూసుకోవడంతో నాకు అతనంటే ఎంతో ప్రేమగా ఉండేది! ఉన్నట్టుండి జబ్బు చేసి పిన్ని చనిపోవడం మాకు అందరికీ పెద్ద షాక్.
అలా రెండు నెలలు గడిచాయి. పాపం బాబాయ్ మీద నాకు చాలా జాలి వేసేది. ప్రతి దానికీ పిన్ని మీదనే ఆధార పడుతూ.. ఆమెతో అన్యోన్యంగా ఉండే అతనికి తను లేకపోవడం చాలా లోటు అని బాధపడేదాన్ని. అందుకే తనకి ఏ పని కావాలన్నా కూడా వెంటనే సాయం చేసే దాన్ని. నేను ఇంజనీరింగ్లో జాయిన్ అవ్వడంతో, నాకు నెట్ చాలా అవసరం ఉండేది. అది బాబాయ్ వాళ్ళ ఇంట్లొ ఉండడం వల్ల రొజులో చాలా భాగం అక్కడే గడిపే దాన్ని. చెల్లి భర్తే కావడం వల్ల అమ్మ కూడా ఏమీ అనేది కాదు.

అలాంటి నేపథ్యంలో ఉన్నట్టుండి నా జీవితం పెద్ద మలుపు తిరుగుతుంది అని అసలు అనుకోలేదు!!!

ఆ రోజు ఎప్పటిలానే కంప్యూటర్లో నెట్ చూస్తున్నాను. బాబాయి వచ్చాడు…..’ఏంట్రా వైషూ ఏం చేస్తున్నావ్?’ అని అడిగాడు. కంప్యూటర్ టేబుల్ కి ఆ వైపుగా కూర్చుని అడిగాడు. ‘ఏం లేదు బాబాయ్ ఎగ్జామ్స్ దగ్గరకు వస్తున్నాయి కదా… స్టడీ మెటీరియల్ కోసం వెదుకుతున్నాను. ఎందుకో అప్రయత్నంగా తలెత్తాను. ఎదురుగా బాబాయ్ నా వైపే చూస్తూ ఉన్నాడు…. తన కళ్ళు ఎప్పుడూ లేనట్టుగా ఎర్రగా చింతనిప్పుల్లా ఉన్నాయి.. పైగా ఆ చూపుల్లో ఏదో కొత్తదనం… ఏదో ఆసక్తి… కానీ నాకెంతగానో ఇష్టమైన బాబాయి ఈ రోజెందుకో.. వింతగా అనిపిస్తున్నాడు!

‘ఒక్కసారి నా వైపు చూడు… వైషూ..!’ బాబాయ్ కంఠంలో కాస్త ఆజ్ఞాపన!

చూసాను! ‘నీ కళ్ళు భలే ఉంటాయిరా!’ ఎప్పుడూ మాట్లాడే బాబాయిలా అనిపించడంలేదు తను!

నేనేమీ మాట్లాడలేదు.

‘సళ్ళు కూడా!’ ఒక్క క్షణం నేనేం విన్నానో నాకు అర్ధం కాలేదు. ఆ తర్వాత నేను విన్న మాట నిజమేనా అని ఆశ్చర్యం, ఎందుకో భయం కలిగాయి. ఎందుకో గుండె వేగం ఒక్కసారిగా పెరిగినట్టుగా అనిపిస్తోంది నాకు! ఎప్పుడూ లేనిది బాబాయి ఏంటి ఇవ్వాళ ఇలా? సందేహాస్పదంగా అతని వైపు చూసాను….చాలా చాలా భయపడుతూ!

‘ఎందుకు భయం… నేను నీ బాబాయినే కదా…. భయపడకు….! ఇవాళ నువ్వు నాకు చిన్న
సాయం
చేసి పెట్టాలి… అఫ్కోర్స్, ఎప్పుడేం అడిగినా చేసి పెడతావు అనుకో… అయినా ఈ సారి మాత్రం ప్రామిస్ చెయ్యాలి…సరేనా?’