దాని రుచి ఆమెకి తెలిసే టప్పటికి మొత్తం వూసేసిన రత్తాలు పెదవుల పయిన అంటుకుని వున్న చుక్కలని నాక్కుంటూ బకెట్ లో వున్న నీళ్ళతో మొహం కడుక్కుని బయటికి వెళ్ళిపోయింది. ఆమెనే చూస్తూ వున్న ఆనంద్ కి ఆమె బయటికి వెళ్ళిన వెంటనే హడా విడిగా తన ఫాంట్ పయికి లాక్కుని తన ఇంట్లోకి వెళ్లి పొయ్యాడు.
ఆ రోజు రాత్రి రత్తాలుకి నిద్ర పట్ట లేదు. పదే పదే ఆనంద్ అన్న మాటలు అతని మడ్డ కైవారం గుర్తు వస్తూ ఆమెకి కసి రేపుతున్నది. ఆమెకి లంగాలో ఒకటే తడి కారిపోతుంది. పూకులో జిల, సల్లలో సలుపు అదిరి పోతుంది. ఆమె మస్తిష్కం లో ఒకటే ఆలోచనలు. తన పక్కన పనుకుని నిద్ర పోతున్న అమ్మని ఒక సారి చూసి చిన్నగా బయటికి వచ్చింది. ఆ బయట వసారాలో ఆమె తండ్రి గురకలు పెట్టి నిద్ర పోతున్నాడు. వెన్నెల విరగ కాస్తుంది. బయట అంతా నిశ్శబ్దం గా వుండి. దూరంగా కుక్కల అరుపులు. మెల్లిగా వెనక్కి తిరిగి చూస్తూ ఆనంద్ వాళ్ళ వసారా లోకి వచ్చి అక్కడ వున్న కిటికీ లో నుంచి లోపలి చూసింది.
ఇంతలో ఆమె వెనుకగా వచ్చిన మనిషి ఆమె నడుము చుట్టూ ఒక చెయ్యి వేసి ఆమె నోరుని ఇంకొక చేత్తో మూసి ఆ వసారా బయటికి లాక్కు వచ్చాడు. రత్తాలు కి వక్క క్షణం భయం వేసి గిన్జుకుంటూ అరవ దానికి ప్రయత్నించింది. అతను ఆమెకి ఆ అవకాశం ఇవ్వ కుండా ఆమె చెవి దగ్గర తన నోరు పెట్టి ఇలా అన్నాడు…
‘రత్తాలూ! అరవకు…. నేను… ఆనంద్ ని….’ అన్నాడు. చీకటికి అలవాటు పడ్డ రత్తాలు అతన్ని గుర్తు పట్టి
‘రేయ్!…ఈ టైం లో ఇక్కడ ఏమి చేస్తున్నావు….’ అని అడిగింది.
‘ఏమీ లేదు రత్తాలు… నిద్ర పట్టక ఇలా తిరుగు తుంటే నువ్వు కన పడ్డావు. అందుకే…’
‘ఏమి ఎందుకు నిద్ర పట్టడం లేదు…’
‘ఏమీ లేదు… పొద్దున్న జరిగినే గుర్తు వచ్చి నా మడ్డ పదే పదే లేచి పోతుంది. దానిని ఎంత శాంత పరుద్దామన్నా శాంత పడడం లేదు. ఏమి చెయ్యాలో తెలియక…ఇలా తిరుగుతున్నాను.’
‘అయితే ఇప్పుడేమిటి చెయ్యడం… నాకు కూడా అలాగే ఉంది.. పూకులో ఒకటే తీట… నా సల్లు ఒకటే సలుపుతున్నాయి’