స్వీయ మత్తు 152

లాలసకు ఆశ్చర్య మేసింది.రావు గారు అన్న దాంట్లో కొంత నిజం లేకపోలేదు.కాని అమ్మ ఇన్నాళ్ళూ తమ భవిశ్యత్తు కోసమే బ్రతికిన దానిలా ఉండి, ఇంతకు తెగిస్తుందని అనుకోలేదు.ఆందుకే ఆశ్చర్య పోతూ అలాగే వారి మాటలు విన సాగింది.
అయన తన తొడ మీద వేసిన దెబ్బకు, తొడను రాసుకొంటూ ఈ సరసాలకేం తక్కువ లేదు గాని ఇంటికి వెళ్ళండి. నాకు నిదుర వస్తోంది అంది.
రావు :-నిన్ను జోగొట్టి గాని నేను వెళ్ళను ఆ పూచీ మాత్రం నాది. సరేనా. . .
మీరేం జోగొట్టొద్దు గాని ఇంకా పిల్లలు మనల్ని అర్థం చేసుకోలేదు. ఈ సమస్య కొంత సద్దు మణగనీయండి తరువాత చూసుకొందాం. మీరు వెళ్ళండి.
రావు :-వేడి మీదున్నప్పుడే సమ్మెటతో వంగదీయాలి మధూ . . .రేపైనా మన విశయం వాళ్ళకు తెలియాలి అప్పుడు చూసుకొందామని వదిలేస్తే అప్పుడది ఇంకా పెద్ద సమస్య లాగా కనిపిస్తుంది.
ఇప్పుడు మన నిర్ణయం వాళ్ళకు తెలిసింది కదా ఇంకా సమస్య ఏమిటి?
రావు :-అసలైనది తెలయాలి కదా,మానసికంగానే కాదు శారీరకంగా కూడా మనిషికి మనిషికి తోడు ఎంత అవసరమో కూదా తెలియాలి కదా . . .
అవననుకోండి. . .కాకపోతే నా పిల్లలు మిమ్మల్ని అంగీకరించేంతవరకూ మనం దూరంగా ఉంటేనే మంచిది అనిపిస్తోంది నాకు.
రావు :-నువ్వన్నది నిజమే మధూ కాని వాళ్ళేమీ చిన్న పిల్లలు కాదు రెండు మూడు నెలల్లో నాకు దగ్గర కావడానికి. . .కొంత సమయం తీసుకొంటుంది. ఈలోగా వాళ్ళకు మన సంభందం అక్రం సంభందం లాగా అనిపించకుండా ఉంటానికి మనం భార్యా భర్తల్లా కలిసుంటే మెల్లగా వాళ్లలో మార్పు వస్తుంది
మదాలస ఏమీ మాట్ల్లడలేదు.
రావే లేచి ఆమె ప్రక్కన కూచొంటూ చూడు మధూ ఈ ఇరవై ఏళ్ళల్లో నువ్వు పడ్డ కష్టం చాలు . . .విశ్రాంతి తీసుకోవాల్సిన వయసులో చాలా ఎక్కువగా ఆలోచించి ఇంకా జీవితాన్ని కోల్పోవద్దు. అంటూ ఆమె చేతిని తన చేతుల్లోకి తెసుకొంటూ లాలనగా నొక్కాడు.
వాళ్ళ మాటలు వింటున్న లాలసకు మెదడు స్థభించిపోయినట్లనిపించింది.అదే విధంగా అమ్మకు తామూ కావాలి ఆమెకు ఓ తోడు కూడా కావాలి అది కూడా అందరి అంగీకారంతో. .బహుశా ఆమె ఏం చేయాలో నిర్ణయించుకోవాలో తెలీయక గందరగోళం లో పడినట్లుంది అనుకొని అలానే వారి మాటలు వినసాగింది.
కాసేపు ఏవేవో శబ్దాలు వినిపించాయి గాని అర్థ కాఏదు ఏం జరుగుతోందానై ఊహించడానికి ప్రయత్నం చేస్తూ చెవులను కిక్కిరించి విన్నది అప్పుడప్పుడూ ఊహూ ఛీ అంటూ అమ్మ ఈసడించుకొన్నట్లుగా మధ్య మధ్యలో రావు గారు ఇదిగో అయిపోయింది అంటూ విని పించింది. . .మధ్యలో కాసేపు నిశ్శబ్దం. మళ్ళీ అటూ ఇటూ తిరిగినట్టుగా శబ్దాలు వినిపీస్తున్నాయి. లాలసకు కుతూహలం పెరిగిపోయింది.
మెల్లగా అడుగులో అడుగేసుకొంటూ గదిలోనికి తొంగి చూసింది.