మారు మాట్లాడకుండా ఆరుంధతి వెనుతిరిగి వెళ్ళి మొహం కడుక్కునొచ్హింది…రెండు కప్పులలో కాఫీ కలిపి తీసుకొచ్హి అప్పటికే టీపాయ్ మీద పెట్టి సొఫాలో కూర్చుని పేపర్ తీసి చూస్తున్నాడు రామారావు…నెమ్మదిగా వచ్హి అతనికి ఎదురుగా కూర్చుంటూ కాఫీ కప్పు చేతిలోకి తీసుకుని నన్ను లేపలేక పోయారా అంది ఆరుంధతి…రామారావు పేపర్ లోనుంచి తల పైకెత్తి..నువ్వు బాగా నిద్రపోతున్నావు, పాల వాడు తలుపుకొట్టినా వినబడనంతగా, అందుకే లేపలేదు…అవును నిన్న నా పక్కనే లోపల మంచం పై పడుకున్నావు కదా, ఇక్కడికి ఎందుకు ఎప్పుడొచ్హి పడుకున్నావు…పొరబోయింది అరుంధతికి..తాగుతున్న కాఫీ కప్పును టేబుల్ పై పెడుతూ తలవంచుకుని..రాత్రి మీరు నిద్ర పోయిన తరువాత నాకు చాలా సేపటి వరకు నిద్ర పట్టలేదు, అందుకే మీకు డిస్టర్బన్సు కాకూడదని వచ్హి టీవీ చూస్తూ ఇక్కడే సోఫాలో పడుకున్నాను..ఆహా…పోనీ నిద్ర పోయావా లేదా..రామారావు…ఆ..తరువాత ఎప్పుడో పట్టింది…అరుంధతి,సరే మరి వీది తలుపుకి స్టూలు అడ్డమెందుకు పెట్టావు, దానిపైన చెంబు కూడా….అదీ..తలుపు గడియ సరిగా లేదు అందుకే బయమేసి అలా పెట్టాను అంది ఆరుంధతి…మరి ఈ మాట నాతో ముందే ఎందుకు చెప్పలేదు, మేస్త్రీని పిలిపించి సరిచేపించేవాన్నిగా అన్నాడు రామారావు…సరిగా పనిచేయడం లేదని నాకుమాత్రం నిన్నటి వరకు తెలియదు అని మనసులో అనుకుంటూ..చెప్పకపోతే ఏమిటి, ఇప్పుడు చెప్పానుగా, సరి చేయించండి..సగటు బార్యలా రామారావు పై కాస్త గట్టిగానే అంది ఆరుంధతి…ఆమెకు ఏ మూలో గిల్టీ ఫీలింగ్ ఉంది, దాన్ని కప్పిపుచ్హుకోవడానికి రామారావు పై అరిచింది తప్పంతా అతనిదే అన్నట్లు…సరే..ఇంతకీ నేనేమన్నానని, సాయంత్రం పిలిపిస్తాలే అన్నాడు రామారావు..సరే క్యారియర్లోకి ఏం కట్టను అంటూ మాటమారుస్తూ లేచింది…ఇవాళ ఆఫీసుకి పోవడంలేదు, నీకు బాలేదు కదా, లీవు పెడదామనుకుంటున్నాను అన్నాడు రామారావు…లీవా..ఎందుకు…ఇంట్లో ఉండి మాత్రం మీరు చేసేది ఏముంది కాస్త వెటకారంగా అంటూ సాయంత్రం తొందరగా వచ్హేస్తే అదే చాలు…అరుంధతికి తెలికుండానే మాటలు దొర్లేస్తున్నాయి…రామారావు ఆశ్తర్యంగా చూస్తూ..సరేలే నువ్వేం చేయకు, నేను ఆఫీసు క్యాంటీన్ లో తినేస్తా అన్నాడు../47
రామారావు ఆశ్తర్యంగా చూస్తూ..సరేలే నువ్వేం చేయకు, నేను ఆఫీసు క్యాంటీన్ లో తినేస్తా అన్నాడు..
రామారావు లేచి స్నానానికి వెళ్ళాడు…కాస్సేపటికి అరుంధతి వచ్హి తలుపు తట్టింది…తెరవండి..వీపు తోముతాను అంటూ…వద్దులే అయిపోవచ్హింది అన్నాడు రామారావు…సరే తొందరగా కానివ్వండి, అవతల ఆఫీసుకు టైం అవుతోంది…రామారావు తలతుడుచుకుంటూ బయటకు వచ్హాడు…బట్టలు నీటుగా మడిచి మంచంపై పెట్టున్నాయి…బట్టలు వేసుకుంటుంటే వచ్హిన అరుందతి ఇలా తిరగండి అంటూ అతని ఛాతికి, వీపుకి పౌడరు పట్టించి ఆ..ఇక వేసుకోండి అంటూ చొక్కా అందించింది…ఏంటీ ఇవాళ కొత్తగా అనుకుంటూ..రామారావు దేవుడి గదిలోకెళ్ళి దణ్ణం పెట్టుకుని వచ్హాడు…టేబుల్ మీద వేడి వేడిగా టిఫిను పెట్టి ఉంది..ఎందుకు అరూ ఇప్పుడివ్వన్ని..అంటూ టేబుల్ ముందు కూర్చుని ప్లేటు తీసుకున్నాడు…లోపలి నుంచి వచ్హిన అరుందతి టిఫిను వడ్డిస్తుంటే..అసలే నీకు బాలేదు కూడా, ఆఫీసుకెళ్ళేదారిలో ఎదైనా తినేవాడ్ని కదా అన్నాడు రామారావు…ఆ..తెలుసు…మీరు మాత్రం ఏదో తినేస్తారు..మరి నాకు కూడా కావాలిగా విసురుగా అంటూ తను కూడా ప్లేట్లో వడ్డించుకుంది అరుందతి…ఏంటిది…ఎప్పుడు ఏం మాట్లాడుతుందో తెలియడం లేదు…పిలవక పోయినా వచ్హి పౌడరు వేసి ప్రేమ చూపెడుతుంది…కాస్త స్వాంతనగా మాట్లాడితే దెప్పిపొడుస్తుంది…అదేంటి అనబోతూ మాటలు మింగేసాడు రామారావు…ఏమంటే ఏమంటుందో అని…ఏంటి ఏదో అంటునట్లున్నారు అంది అరుందతి తింటూ…అబ్బే ఏమీలేదు….లేదు ఏమిటో చెప్పండి అంది అరుందతి…ఆ..ఏమీ లేదు మామూలుగా నువ్వు స్నానం, పూజ చేసిన తరువాతే తింటావు కదా అని…లేదండి ఇవాళ బాగా ఆకలిగా ఉంది అందుకే..హమ్మయ్య..ఇంకా ఏం దెప్పుతుందో అనుకుంటున్న రామారావు ఊపిరి వదులుతూ తినడం ముగించి లేచాడు…అరుందతి కూడా లేస్తూ ఇద్దరి పళ్ళాలను తీసుకెళ్ళి సింకులో పడేసి వచ్హింది…సరే నే వెళ్ళొస్తాను మద్యాహ్నానికి ఏమీ వండొద్దు..నేను హొటల్ నుంచి పంపిస్తాను అన్నాడు రామారావు…సరే అన్నట్లు మౌనం గా వెళ్ళి గట్టిగా అతన్ని ఒకసారి కౌగళించుకుంది అరుందతి…రామారావు ఏదో అనబోయేటంతలో అతనుంచి విడివడి…ఇక బయలుదేరండి..ఇప్పటికే ఆలస్యమౌతోంది అంది అరుందతి…ఏమైంది దీనికి అనుకుంటూ సరే..వస్తాను అంటూ రామారావు బయళ్దేరాడు..బయటివరకూ వచ్హి సాగనంపిన అరుందతి రామారావు వీది మలుపు తిరిగిన తరువాత ఇంట్లోకెళుతూ అప్రయత్నంగా తలెత్తి మేడ వైపు చూసింది…
పిట్టగోడ దగ్గర నిలబడి పళ్ళుతోముకుంటన్న వాడు ఆమెను చూసి పళ్ళికిలించాడు…చప్పున తల దించుకుని గబగబా ఇంట్లోకి దూరి తలుపేసుకుంది…చ..చా..అనుకుంటూ…/53
వంటగదిలోకెళ్ళి సింకులో పడున్న సామాన్లను కడగడం మొదలెట్టింది ఏదైనా పనిలో పడితే వేరే ఏ ఆలోచనలు రావని….ఏ చప్పుడైనా ఉలిక్కిపడుతోంది వాడొచ్హాడేమోనని…అన్యమనస్కం గానే అన్ని పనులూ ముగించుకుని ఇక స్నానం చేద్దామని బట్టలు తీసుకుంటుంటే మళ్ళీ వాడు గుర్తొచ్హాడు…ఏంటి వీడు ఇంకా రాలేదు ఈయన వెళ్ళి ఇంత సేపైనా అనుకుని…మళ్ళీ అంతలో ఏంటిది నేను ఇలా ఆలోచిస్తున్నాను అనుకుంటోంది…ఇక ఇలా కాదు, దీనికి ఒక ముగింపు పెడదాము…అయిపోందేదో అయిపోయింది…ఇక ఆపేయాలి అని ఒక నిర్ణయానికి వచ్హి..అదే మాట వాడికి చెప్దామని తలుపు తెరచుకుని మేడపైకెళ్ళింది…చూస్తే వాడి రూము తాళమేసి ఉంది….ఇప్పుడేగా ఉన్నాడు, ఇంతలో ఎక్కడికెళ్ళాడు…ఆ..ఏముంది బ్రహ్మచారిగాడికి పనా పాటా…ఎక్కడో పొరకుతుంటాడు…ఐనా ఎక్కడ పోతే నాకేందుకు..ఏం చేస్తే నాకెందుకు..నే చెప్పాల్సిన మాట ఈసారి కనిపిస్తే చెప్పేయాలి అని అనుకుంటూ మెట్లు దిగసాగింది….ఎదురుగా వాడు మెట్లెక్కుతూ ఎదురుగా వాడు మెట్లెక్కుతూ… నవ్వుతూ తన చేతిని వెనక్కు పెట్టాడు…తను చెప్పాల్సిన విషయం మర్చిపోయింది వాడ్ని సడన్ గా చూడడంతో…ఎక్కడికెళ్ళావు..ఆ చేతిలో ఏంటది.. అప్రయత్నం గా ఆమె నోట్లోనుంచి మాటలు వెలువడ్డాయి… వాడ్ని చూడడంతోనే నోట్లో తడారిపోయి, నాలుక పిడచకట్టుకుపోయి..గొంతు బొంగురుగా పలికింది.. ఇక్కడికే..అదా ఆయింటుమెంటు అన్నాడు…ఎందుకు..ఏమైంది…అంది అరుందతి…. ఏం లేదు..తరువాత చెప్తాలే అన్నాడు… కాదు..నన్ను చూడనీ అంటూ వాడి చేతుల్లోంచి తీసుకోవడానికి ముందుకు అడుగేసింది.. మెట్టుకొననున్న అరుందతి కాలు తడబడి అలాగే ముందుకు పడబోయింది… వాడు చటుక్కున ముందుకొచ్హి ఒక చేత్తో ఆమెను పట్టుకుని మరో చేత్తో రైలింగును పట్టుకున్నాడు ఆమె పడకుండా…ఆమె పెట్టుకున్న ఒట్లు, చేసుకున్న తీసుకున్న నిర్ణయం అంతా వాడి స్పర్శతో హుష్ పటాక్ అయిపోయాయి… ఆమె గొంతు తడారిపోయి నోరు ఎండిపోయి మాటలు పెగలడం లేదు… ఆమెను నిలబడుతూ ఏమైంది అలా పడిపోయావు…దెబ్బేమైనా తగిలిందా అని వాడు అడుగుతుంటే చప్పున స్పౄహలోకొచ్హి లేదు లేదు ఏం కాలేదు అంటూ కదలబోయింది…
ఇంక్కాస్సేపు అక్కడే ఉంటే ఏమౌతుందో అని…వాడు ఆమెను పోనివ్వకుండా అడ్డం నిలబడి…చెప్పు నాకోసమే కదా పైకెళ్ళి వస్తున్నావు…అంత గుర్తొస్తున్నానా అప్పుడే రాత్రి గడిచి తెల్లవారిన వెంటనే అంటూ వంకరగా నవ్వుతూ మీదికి రాబోయాడు…లేదు..లేదు..ఏం గుర్తుకు రాలేదు…బట్టలు ఆరవేయడానికి వచ్హాను అంది అరుందతి…ఏదీ..చూడనీ నన్ను అంటూ కాస్త నీలిగి దాబా పైన చూస్తూ..ఎక్కడా…ఆరేసిన బట్టలు కాకులెత్తుకెళ్ళాయా అంటూ…చేతిని తెచ్హి ఆమె తొడలపై వేసి ఒత్తాడు…అదేం కాదు..నన్ను వెళ్ళనీ అంటూ వాడ్ని తోస్తూ గబగబా మెట్లు దిగి తమ ఇంట్లోకి వచ్హి పడింది…మూసిన తలుపుకు చేరబడి…ఇదేంటి ఇంత బలహీనం గా తయారైయ్యాను…ఒక పక్క వాడు పట్టుకున్నప్పుడు, తొడలను నొక్కినప్పుడు తన శరీరం ఒళ్ళువిరుచుకుని వాడి పొందు కోరుకోవడం తెలుస్తూనే ఉంది..సళ్ళు బరువెక్కి, ముచ్హికలు నిక్కబొడుచుకోవడం, తొడల మద్య తడి చేరడం…అప్రయత్నం గా చేతిని తొడల మద్య వేసుకుంది…మెల్లగా నైటీ పైనుంచే నిలువు పెదాలను పాముతూ కళ్ళు మూసుకుంది… మరో చేత్తో సళ్ళను పిసుక్కుంటూ మరో లోకం లోకి వెళ్ళిపోయింది అరుందతి…అలా ఎంత సేపు కూర్చుందో తెలియలేదు…ఎవరో పిలుస్తూ తలుపు తోస్తున్నట్లై ఈ లోకం లోకొచ్హింది..నిజం గానే బయట నుంచి తలుపు తోస్తున్నారు ఎవరో…వాడే వచ్హుంటాడు అనుకుంటూ లేచి ఒక చేత్తో తలుపు తెరచింది తొడల మద్య ఉన్న రెండో చేతిని తీయకుండానే…బయట…