పిన్ని రంభా 641

అతని చూపుల్లోని అర్థాన్ని గ్రహించి ఇంకో పదినిమిషాలు ఓపిక పట్టమని కనుసైగ చేసింది.ఆ సిగ్నల్ కి నీరుగారిపోతూ చిరాగ్గా ముఖం పెట్టి బెడ్ రూంలోకి వెళ్ళాడు సుందరం.
అతని కోపాన్ని గ్రహించి తనూ అటువైపు వెళ్ళింది భాగ్యం.
ఆమె రూంలోకి రాగానే దగ్గరకి తీసుకుని కసికొద్దీ నలిపివేస్తూ తనకి రంభని అనుభవించాలనిపిస్తోందని మెల్లగా చెవిలో చెప్పాడు అతను.
అతని కోర్కెని వెంటనే అంగీకరించకపోయినా ఐదు నిమిషాల తరువాత ఒక నిర్ణయానికి వచ్చినదానిలాగా అతనికి గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చింది భాగ్యం.తను కాదంటే ప్రతిరోజూ తనను ఉపవాసంతో చంపుతాడు వీడు.ఈ రూపేణానైనా రంభ ఆత్మహత్య చేసుకుచస్తే పీడ విరగడౌతుందని మనసులో అనుకుంటూ వచ్చి బయట అరుగుమీద కూర్చుంది భాగ్యం.
భోజనం చేసి బుక్స్ సర్దుకుంటున్నది రంభ.వంగి బుక్స్ సర్దుకుంటున్న ఆమె పిరుదులు బలిసిన గుర్రం పిరుదుల్లాగా కనిపించేసరికి చూస్తూ ఆగలేక విసురుగా వచ్చి వెనకాలనుంచే రంభని పొదిపి పట్టుకున్నాడు సుందరం.
భయంతో గజగజ వణికిపోతూ-
కెవ్వున కేకలు పెడుతూ గింజుకోసాగింది రంభ.
“పిన్నీ……పిన్నీ…..నన్ను రక్షించు పిన్నీ… ఈ దుర్మార్గుడు నా జీవితాన్ని నాశనం చేస్తున్నాడు పిన్నీ వచ్చి రక్షించు పిన్నీ” అంటూ కేకలుపెడుతున్న రంభ అరుపులు భాగ్యం చెవులకి సోకినా వినిపించుకోకుండా కూనిరాగాలు తీస్తూ కోర్కెలు రేపే సొగసు భారాల్ని నలువుకుంటూ హ్యాపీగా లోపల జరుగుతోంది కిటికీ నుండి చూస్తూ ఉండిపోయింది.
ఓ పదినిమిషాల వ్యవధిలోనే-
రంభ అందాల పొంగుల్ని స్వంతం చేసుకుని రాక్షసంగా అనుభవించాడు సుందరం.
రంభ అరుపులు, పెడబొబ్బలు ఆగిపోయిన తరువాత మెల్లగా లేచి ఇంట్లోకి వచ్చింది భాగ్యం.
ఇంట్లోకి వస్తూనే సుందరం మగసిరిని మెచ్చుకుంది.తన చేతుల్ని చాచి అతని తొడల్లో దూర్చి అతని మగసిరిని పట్టుకొని గుప్పిట్లో బిగించి పట్టుకొని అటు ఇటు ఊపింది. ఇంకా పొగరు తగ్గలేదే? గట్టితనం పోలేదు అంది మత్తుగా. అక్కడ రంభ ఉందన్న ఇంగిత జ్ఞానాన్ని కూడా మరిచిపోయింది భాగ్యం.
ఆమె మాటలకి చేతలకి ఉలికిపాటు చెందుతూ రౌద్రాకారంతో విసురుగా లేచినిల్చుంది రంభ.
ఆ క్షణంలో ఆవేశం కట్టలుతెంచుకోగా విసురుగా భాగ్యం మీదపడి రక్కింది.చితకబాదింది.ఆమె ప్రయత్నానికి అడ్డుతగలపోయాడు సుందరం.
కానీ అతన్ని కూడా చితకబాదింది రంభ.
“నిన్నూ నీ భాగోతాన్ని పటాపంచలు చేస్తానే రాక్షసి. నన్ను బలిపశువుని చేసి వీడిచేత రేప్ చేయిస్తావా?పయిగా పొద్దుందాకా అక్కయ్య అని పిలిపించుకుంటూ వీలైనప్పుడల్లా వీడెచేత……వేయించుకుంటూ నాన్నగారిని మోసంచేస్తున్న నీ అంతు చూస్తా.నన్ను….నా జీవితాన్ని నాశనం చేసిన వీడ్ని ప్రోత్సహించిన నిన్ను ఊరికే వదలను.అరెస్ట్ చేయిస్తాను” అంటూ బయటకు రావడానికి ప్రయత్నించిన రంభని అడ్డగించి ప్రయత్నం చేసిన సుందరాన్ని పక్కకు తోచి లేచివచ్చి తలుపు తీసింది.
వాకిలిలో గుడ్లెల్లపెట్టి-
నిటారుగా నిలుచున్న తండ్రిని గమనించి-
సంతోషంతో ఖంగుతిన్నది.
పొంగుకువస్తున్న దుఃఖాన్ని బలవంతంగా అణుచుకోలేక బావురుమంటూ తండ్రి దగ్గరకు పరిగెత్తుకొచ్చింది.
“నాన్నా……నా బ్రతుకుని కుక్కలు చించిన విస్తరిలా చేసింది పిన్ని.ఆ సుందరం గాడిచేత నన్ను రేప్ చేయిందా రాక్షసి.అంటూ ఏడుస్తూనే వెళ్ళి తండ్రి ఎదపైన వాలిపోయింది.
కానీ ఆమె మాటల్ని, ఏడ్పుని విని ఓదార్చే స్పృహలో లేదు రామయ్య శరీరం.
అప్పటికే ఇంట్లో జరిగిన సంఘటనని, రంభ ఏడ్పుల మాటలని విని జరిగిన దుర్ఘటనని మననం చేసుకుని గుండెలు పగిలేలా విలపించి విలపించి చివరకి గుండె ఆగిపోయేంత దీనస్థితికి చేరి ప్రాణాల్ని వదిలిన రామయ్య-నిలుచున్న వాడు నిల్చున్నట్లుగానే కట్టెలాగా ఉండిపోయాడు.
రంభ బయటకి వచ్చి బావురుమంటూ తండ్రిని తాకేసరికే ప్రాణం లేని అతని శరీరం కుప్పలాగా కూలిపోయింది.
ఆ షాక్ కి ఇంకాస్తధికంగా రోదించింది రంభ.
తండ్రి శరీరం పైబడి హృదయవిదారకంగా విలపిస్తున్న ఆమె ఏడుపు విని బయటకి వచ్చారు భాగ్యం, సుందరం.
అక్కడి దృశ్యాన్ని చూసి జరిగింది అర్థంచేసుకున్నారు.
అప్పటికే అక్కడికి చేరిన ప్రజలకొరకైనా ఏడుపు నటించక తప్పదన్నట్లుగా అమాంతంగా వచ్చి భర్త శవంపైబడి ఏడుపులంకించుకుంది భాగ్యం.
సుందరం కూడా వచ్చి ఏడుపు నటిస్తూ భాగ్యాన్ని ఓదార్చటానికి ప్రయత్నించసాగాడు.
అక్కడ చేరిన ఆడవాళ్లు అటు రంభని,ఇటు భాగ్యాన్ని ఓదార్చె ప్రయత్నానికి దిగారు.
ప్చ్ ……!!
ఎట్టకేలకు సాయంత్రంలోపే బంధువులు, స్నేహితుల సహకారంతో రామయ్య దహనక్రియలు పూర్తి చేశారు.
కర్మకాండలు పూర్తయ్యేవరకు రంభని ఎలాంటి బాధకి లోను చేయకుండ మౌనంగా ఉండిపోయింది భాగ్యం.
తరువాత-
మూడు, నాలుగు రోజుల్లో వ్యవధిలోనే-
మాటలతో, చేతలతో-
రంభని చిత్రహింసలకి గురిచేస్తూ –
సుందరానికి సుఖాన్ని పంచమని-
డబ్బు సంపాదన కొరకు సుందరం తీసుకువచ్చే మగాళ్ళకి సుఖాన్నివ్వమని బలవంతం చేయసాగింది భాగ్యం.
ఆమె ప్రవర్తనకి తట్టుకోలేక తెగించి ఎదురు తిరిగింది రంభ.
రంభ ప్రతిఘటనని సహించలేక “నా పసుపు కుంకుమలు హరించి నా భర్త ప్రాణాలు పోవటానికి కారకురాలు నీవు నా ఇంట్లో ఒక్క క్షణం కూడా ఉండడానికి వీల్లేదు.తక్షణం ఇంట్లోంచి వెళ్ళిపో…..”మ్మంటూ కట్టుబట్టలతో రంభని ఇంట్లోంచి బయటకి గెంటివేసింది భాగ్యం.
ఆమె ప్రయత్నాన్ని ప్రతిఘటించలేదు రంభ.
సంతోషంగా బయటకు వచ్చేసింది.
వంటరిగా బయట ప్రపంచంలోకి అడుగుపెట్టిన రంభకి- ఎదురు వచ్చి స్వాగత హస్తాన్ని అందించాడు విక్రం.వెంటనే రంభని వెంట పెట్టుకుని తన రూంకి తీసుకెళ్లిపోయాడు. రెండురోజుల వ్యవధిలోనే రంభకి కావాల్సిన బట్టలని కొని ఇచ్చాడు.ఆ నాటి నుండి పగలు కాలేజీకి వెల్లడం-
రాత్రిళ్ళు భార్యాభర్తల్లాగే శృంగార కేళిలో తెలియాడడం దినచర్యగా మారిందా జంటకి.
ఇంకో మూడు నెలల్లో డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ ఎగ్జామ్స్ అయిపోతాయి.అనగా విక్రం యాక్సిడెంట్లో చనిపోయాడు.
ఈ మూఁడు నెలలు ఎలా గడుస్తాయో? ఏమో?
తోడుగా ఉంటాడు అని అనుకున్న విక్రం లేకపోవడంతో తనని ఆదుకొని అండగా నిలిచెనాథుడేడి?
సవతితల్లి ఇంటినుండి వెళ్లకొట్టి-
తండ్రి చనిపోయి-
తోడుగా ఉంటాడనుకున్న విక్రం యాక్సిడెంట్కి గురై-
ఏకాకిగా మిగిలిన తనకి దిక్కెవరు??
తినేందుకు తిండిలేక,
ఉండేందుకు ఇళ్ళులేక,
చదువుని కొనసాగించే అవకాశంలేక-
ఎన్నాళ్లని స్నేహితుల ఇళ్లల్లో పూటలు వెళ్లబుచ్చుకునేది?
ఎంత కాలమని వారి సహాయాన్ని ఆశించవచ్చు?