అప్పటికే రెండు మూడుసార్లు బయట కలిసినప్పుడు, టీవీ చూడడానికి వచ్చినప్పుడు నేను తనను చూసిన చూపులు తనకు అర్థమయ్యాయని నాకు అర్థమయింది. అలా గడుస్తున్న సందర్భంలో ఒక ఆదివారం నాకు అద్రుష్టం కలిసి వచ్చింది. నా వాల్నా కుర్చనీ తలుపు వైపు కాకుండా మరోవైపు మూలగా వేసుకున్నాను. తలుపుకు నా వాల్ కుర్చీకి మధ్య బల్ల పీట (దివాన్ వంటిది) ఉంటుంది. సో నేను నా నడుము పై భాగం మాత్రమే ఇవతలి వారికి కనిపిస్తుంది. కి
ంద నేను ఏం చేసేది ఎవరికి కనిపించదు. ఇంకో విషయం ఎంటంటే నేను అక్కడికి వెళ్ళాలంటే డోర్ నుంచి అందరిని దాటుకోని వెళ్ళాలి. తాను బల్లపీటకు ఆనుకొని కూర్చోని ఉంది. నేను మధ్యలో ఒకసారి లేచి బయటకు వెళ్ళాను. అలా వెళ్ళెటప్పుడు కావాలని తన పిరుదులకు నా కాలు తగిలేలా తన వెనకనుంచి నడుచుకుంటూ వెళ్ళాను. బయటికి వెళ్ళాక తనవూపు చూశాను,. కోపంగా నా వైపే చూస్తుంది. నాకు భయం వేసింది. వెంటనే పూర్తిగా ఇంటి బయటికి వెళ్ళాను. బాగా ఆలోచించా. ఏమైనా గోడవ చేస్తదేమో అని భయం వేసింది. మా మామయ్యకు చెప్తే ఎలా అని భయం పట్టుకుంది. కానీ ఎక్కడో చదివిన విషయం గుర్తు వచ్చింది.
నేను శ్రుంగార సాహిత్యం బాగా చదువుతాను. ఆడది అలా మొదటిసారి తగిలినప్పుడు తీవ్రమైన కోపాన్ని ముఖంలో ప్రదర్శించింది అంటే దానికి కసి ఎక్కువ అని చదివినట్లు గుర్తు. అలాంటిదే త్వరగా పడుతుందని చదివా. దీంతో కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది. పూర్తిగా నమ్మకం కుదిరేంత వరకు అడ్వాన్స్ కాకుడదు. అలా అని ప్రయత్నాలు మానకూడదు అని డిసైడ్ చేసుకున్నా. మళ్లీ నా ఛైర్ వద్దకు వెళ్ళాను. వెళ్తూ మళ్ళీ కాలును తన పిరుదులకు తగిలించాను.
బలే మెత్తగా ఉన్నాయి. వచ్చి ఛైర్ లో కూర్చున్నా. తన వైపు చూస్తే ఆమో సినిమా చూస్తూ ఉంది. నాకు ఏమీ అర్థం కాలేదు. అలా సినిమా చూస్తున్నట్టే చూస్తూ ఎవరికి అనుమానం రాకుండా తనవైపు దొంగచూపులు చూస్తున్నా. తను మధ్య మధ్యలో నా వైపు చూస్తున్న విషయం గమనించా. ఇంతకుముందు ఉన్నంత కోపం ప్రస్తుతం ఆ చూపులో కనిపించలేదు. కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది. కానీ అది ఎలా అర్థం చేసుకోవాలో తెలియలేదు. అర్థగంట తరువాత మళ్లీ బయటకు వెళ్ళాను. ఈ సారి గట్టిగా తగిలించాను. దాదాపు నా మోకాలి వరకు తన వీపును రాసుకుంటూ వెళ్ళాను. బయటికి వెళ్ళాక తన వైపు తిరిగి చూశాను. తను సినిమా చూస్తుంది.