నిజానికి నన్ను ఇలా పబ్లిక్ ప్రాపర్టీ చెయ్యడంలో మావారేం పేద్ద పతిత కాదన్నది నా ఇన్నర్ ఫీలింగ్. ఇద్దరూ అ”మాయ”కులే. అలా ఎలాగూ నన్ను పరాయి మగాడికి తార్చారు కనుక నన్ను వంతులవారీగా వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్తో పడుకోబెట్టచ్చు కదా? అన్న ఐడియా ఇచ్చాడు హరిబాబు. హరిబాబు నా మీద కన్నేసి కాచుక్కూర్చున్నాడన్నది అప్పుడే నాకు కంఫర్మ్ ఐపోయింది. నెల నెలా జీతాలు రాంగానే అందరూ ఒకే ఆఫీస్ వాళ్ళు కనుక ఎవరి వాటాలు వారు మావారికిచ్చేస్తారు. ప్రతి ఐదు వేలల్లో మూడు వేలు చీటీకీ రెండువేలు మందుకీ మంచింగ్ కీ అని ఎరేంజ్మెంట్. అందరు ఫ్రెండ్స్ నెల నెలా ఓ వారాంతపు సాయంత్రం మా ఇంట్లో చేరాతారు. ఆ రోజు మా ఆయన గ్లస్కో చొక్క వేసుకొని సెంట్ కొట్టుకొని తెగ హడావుడి పడిపోతూ నేను రెడీ ఔతుంటే డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ దగ్గర నిలబడి ” వనజా! గజ్జెల గుర్రం లా ఉన్నావే! ” అని మెచ్చుకోలుగా భుజంతట్టి వెళ్ళిపోతారు. వెళ్ళి మందు బాటిళ్ళూ, శొడా, మిరపకాయ బజ్జీలు పట్టుకొచ్చి వంటింటిలో పెడతారు. ఆ సాయంత్రమూ రాత్రీ పిల్లల్ని ఎదురింటిలోనే టీవీ చూసి నిద్రపోమని అన్ని ఏర్పాట్లూ చేసేస్తారు. కార్యక్రమం మొదలయ్యాకా వాళ్ళ పేకాట మధ్య మధ్యలో నేను ప్రతీ రౌండ్ కీ వెళ్ళి మందూ, శోడా, ఐస్, మిక్షర్ మిర్చిబజ్జీలు సప్లై చెయ్యాలి. లోనెక్ జాకెట్లూ, సాటిన్ సారీలు ,షిఫాన్ బ్లౌజులతో చీటీ పాటకి వేడుక కళ తెచ్చే బాధ్యత నాదైంది.
ఒక్కే జీతంతో సంసరాన్ని ఈదుకొస్తున్న రోజుల్లో నా మాటకి లెక్కలేదేమో కానీ ఇప్పుడలా కాదు. నేను ఆడిందే ఆట పాడిందే పాట. నా పూ.. సంపాదన రావడం మొదలెట్టాకా ఫ్రిజ్, ఎల్ సీ డీ టీవీ, ఏసీ , తులం బంగారం ఇలా చాలానే కొన్నాం. నాకు విసుగు తెప్పించిన ప్రతీ సారీ మా ఆయన్ని అమ్మనాబూతులు లంఖించుకొనే అంత స్థాయీ లెవెలూ వచ్చాయి నాకు. నన్ను “గజ్జెల గుర్రం” అనడంలో మా ఆయన ఫీలింగ్ ఏంటో నాకు తెలీదు కానీ నాకైతే ఒకటనిపిస్తుంది. గుర్రాన్ని ఎక్కినట్టే చీటి పాటలో చీటి తగిలిన వ్యక్తి నన్ను స్వారీ చేస్తాడు. ఈ లోతైన అర్ధంతోనే అనుకొంటాను. ప్రతీ చీటీ పాటకీ మావారు ” గజ్జెల గుర్రం” అన్న కితేబే ఇస్తారు. మామూలప్పుడు “చంకీ కల్యాణి”, “తాజా రోజా” లాంటివంటుంటారు. మొత్తానికి స్వారీ చేసే వీరులు ఒకరు కాదు ఇద్దరు కాదు తొమ్మండుగురు. 22 యేళ్ళ శీను నుంచీ 55 యేళ్ళ శేషగిరి రావుగారివరకూ మొత్తం తొమ్మిది మందికీ నేను ఒక్కగానొక్క ‘బార్ గర్ల్’ కం ‘సెటప్’ అన్నమాట.
నిన్న రాత్రి ఎప్పటిలాగే హరిబాబు ముందుగా వాలిపోయాడు. ఏర్పాట్లు పరిశీలిస్తున్న మిషతో అటొచ్చీ ఇటొచ్చీ నన్ను చూసి చొంగ కార్చడం నేను ఓర కంట కనిపెడుతూనే ఉన్నాను. మనిషి అందగాడే కానీ బుద్దే మహచెడ్డది. నెలకొకరు చొప్పున చీటీ తగిలితుంది కనుక మిగతా ఎనిమిది నెలలూ తన వంతెప్పుడొస్తుందా అని గోతికాడ నక్కలా కాచుక్కూర్చొంటాడు. మావారు కచేరీ ఏర్పాట్లలో ఉంటే టీవీ చూస్తూ డ్రాయింగ్ రూంలో కూర్చోమన్నాను. మసాలా పాటలు చూస్తూ “ఆట కావాలా ?పాట కావాలా? …స్వీట్ కావాలా? హాట్ కావాలా? నాణ్యమైన నాటు చికెన్ లెగ్స్ కావాలా ?… స్వీట్ కావాలి.. హాట్ కావాలి… రాసిస్తే విజాగ్ స్టీల్ ప్లంట్ కావాలి..ఝలక్ ఝలక్ కులుకులతో నడిచే ఓ పోరి … నీ తళుకు తళుకు అందాలతో మత్తెక్కించే చెకోరి” అంటూ పాట పెట్టి పెద్దగా వాల్యూం పెంచాడు. మంచినీళ్ళిద్దామని వెళ్తే చేతులని తడిమేస్తూ గ్లాస్ అందుకొని కూర్చోమన్నాడు. టీవీలో సిమ్రాన్ బొడ్డుని చూసి నా బొడ్డునీ చూసి బేరీజు వేస్తున్నాడు. పాటని హం చేస్తూ అదోలా చూస్తూ సన్నగా నవ్వాడు.
“ఒరే ! ఎందుకురా నీకింత దూలా? ఇంత ఆర్భాటం చేసే నీకు అంత సీన్ ఉందా? గట్టిగా పదినిమిషాలైనా దెంగలేక కుక్కలా ఒగరుస్తూ కార్చేసుకొంటావు కానీ” అని మనసులోనే అనుకొంటూ నేనూ చిన్నగా నవ్వాను. బాబు ఏదో కబుర్లు చెప్పడం మొదలెట్టాడు. “బస్సులు బాగా రష్ కదా? ఒకటే ఉక్క” అంటూ ఫ్యాన్ స్పీడ్ పెంచాడు. స్విచ్బోర్డ్ నా వెనకనే ఉందేమో ఆ పని చేస్తూ తన మొడ్డను ముఖానికి అదిమినంతపని చేసాడు. నిగ్రహించుకొని ఊరుకొన్నాను. రష్ పేరుతో ఎంత మంది ఆడవాళ్ళ పిర్రలని పావనం చేసాడో ఈ పురుషోత్తముడు అనుకొంటూ ముఖం పక్కకు తిప్పే ప్రయత్నం చేసాను. “ఈ రెగులేటరూ..ఎలా ?” అంటూ తెగ తిప్పేస్తుంటే.. అదికాస్తా పాడై చస్తుందని భయంతో చివాలున లేచాను. నా సళ్ళు అతని చాతికీ నా ముఖం ముఖానికి చాలా దగ్గరగా, నా నడుము అతనికి ఎదురుగా ఉంది. ముందుకు జరిగి తాకించేసాడు తన ఊపిరి నా చెంపలకి తగులుతూ జరదా పరిమళం ఘాటుగా తగిలింది. నేను ఇంతలో రెగులేటర్ సర్దాను. అంతలోనే అతని లావు నాకు తొడలమధ్యన తగిలింది. “స్పర్శ – ద – టచ్”. అదే కావాలి తనకు. మొత్తానికి ఇలా కురిదింది. “నన్నిలా బుక్ చేసావా మహానుభవా?” అని నాలో నేనే అనుకొని కూర్చొన్నాను.
అటొచ్చీ ఇటొచీ ఈ చిలకొట్టుళ్ళు తనకి కొత్తేం కాదు, నాకూ కాదు. అతని మగతనం ఉన్నపళాన ఊపిరిపోసుకోనారంభించింది. చూస్తుండగా అమాంతం పెరిగిపోయి గుడారంలా పెద్దయ్యింది. “లోపల ఏం వేసుకోలేదా?” అన్న నా అనుమానాన్ని నా చూపులోనే పసిగట్టి. కుర్చీలో చకతికిలబడుతూ తన కబుర్లని కొనసాగిస్తూ చెప్పాడు “ఆ రష్హుకి తోడు బస్ ఫేయిలై చచ్చింది. కిలోమీటరు నడిచేసరికి వట్టలు మోకాళ్ళ వరకూ జారిపోయాయనుకోండి” అని నింపాదిగా చెప్పాడు. ఇంత అలవోకగా నా ముందు బూతులు మాట్లాడడం ఇదేం కొత్త కాదు. నాకిలాంటి చీప్ ప్రవర్తనే నచ్చదు. అప్పటికీ ఈ చీటీలప్పుడు తప్ప మిగతా రోజుల్లో పైటచెంగు నిండా కప్పుకొని హుందగానే బ్రతుకుతున్నా, నెలకోసారి బిళ్ళని సమర్పించేసుకొని అన్నిటికీ సహకరిస్తున్నా ఈ యావ చావక, తాకిళ్ళూ తద్దినాలూ అంటేనే నాకు వళ్ళు మండేది.