చీర మార్చుకొని నా చీరా, జాకెట్, బ్రా, ప్యాంటీ తీసి అల్మారాలో దాచేసాను. యాదమ్మకు మల్లె నా జుత్తుని కొప్పుచేసి ముడేసుకొన్నాను. జాకెట్ లేకుండా కొంగునే యాదమ్మలాగా కప్పుకొని మంచమ్మీద వెల్లకిలా పడుకొన్నాను. మావారి బండి ఆగిన చప్పుడు, తర్వాత గేట్ వేసిన చప్పుడూ అయ్యాయి. పెరటివైపు అడుగుల శబ్దం ఔతుంటే నేను నిశ్శబ్దంగా ఉన్నాను. ఇంతలో తలుపు తెరుచుకొంటూ ఒక వ్యక్తి వచ్చాడు. లోపలికొచ్చేప్పుడు బయటనుంచీ పడ్డవెలుతురులో చూడడమే కానీ ఎవరో నేను గుర్తించలేకపోయాను. ఖచ్చితంగా మా ఆయనైతే కాదు. నాకు గుండెల్లో పిడి పడ్డట్టయ్యింది.
“పనయ్యాకా వచ్చెయ్యండి, ముందువైపు వరండాలో ఉంటాను. మళ్ళా ఇంటి దగ్గర దిగబెడతాను” మా ఆయన స్వరం బయటనుంచే వినిపించింది. దూరంగా నడుస్తూ చెబ్తున్న ఆయన మాటలు మంద్రంగా వినిపిస్తూనే తలుపు మూసిన వెంటనే ఆగిపోయాయి.
పతి శీలాన్ని శంకించి, పరీక్షించాలని అత్యుత్సాహంతో తెలివి ప్రదర్శించి, ఇలా పరాయి పురుషుడితో చీకటి గదిలో వివస్త్రగా మిగిలాను నేను.
ఆరోజు సాయంత్రం ఆ చీకటి గదిలో జరిగినది కేవలం నాకు ఆ వ్యక్తికి తప్ప ఎవరికీ తెలియదు కనుక, నాకింకొక గతి లేదు కనుకా, నా శీలాన్ని పణంగా పెట్టడానికే నిర్ణయించుకొన్నాను. అరిచి రాద్దాంతం చెయ్యడం వల్ల పోయేది నా ఇంటి పరువే ! మహా ఐతే ఆ వొచ్చిన వ్యక్తిని “నీకిదేం బుద్ధి?” అని మొహం తగలేయచ్చు. కానీ ఉపయోగం లేదనిపించింది. ఐనా ఈ రోజు కొత్తగా పోయేది ఏముంది కనుకా? ఎక్సైజ్ ఇన్స్పెక్టర్ తో మూడు రాత్రిళ్ళు గెష్ట్ హౌస్ లో అంటకాగిపోయాను. అక్కడలేనిది ఇక్కడా?
నా భర్త వస్తే ఆయనతో పోటేయించుకొని, పరాయి ఆడదానిమీద ఆయనకున్న తీట కళ్ళారా చూసి, చీకట్లోంచీ బయటికొచ్చి రెడ్ హ్యాండెడ్ గా దొరికిన మొగుడుని బుద్ధొచ్చేలా చెయ్యచ్చు అనుకున్నాను కానీ కథ ఇలా అడ్డం తిరిగి బెడిసి కొడుతుంది అనుకోలేదు. నా అత్యుత్సాహమే దీనికి కారణం.
మనసులో ఎంత ఎంత మధనపడుతున్నానో ఆ భగవంతుడికే తెలియాలి.
ఇంతలో..
ఉనంట్టుండి నా తొడపై ఆ వ్యక్తి చెయ్యి పడింది. వొళ్ళు ఘల్లుమని ఈ లోకంలోకి దొర్లిపడ్డాను. అనంత ఊహాప్రవాహాన్ని ఒక్క క్షణంలో సమాధి చేస్తూ ఆ స్పర్శ నన్ను వర్తమానంలోకి మేలుకొల్పింది. పల్చని కాటన్ పంచె కట్టుకింద అతని పురుషాంగం కొద్దిగా లేచి ఉంది. నేను చేతులతో తడుముతుండగా అది మెల్లె మెల్లెగా ఊపిరిపోసుకొంటూ కొద్దిగా పరిమాణంలో పెద్ద్దదై బిగుతుగా తయారయ్యింది. అంతే నా నడుము మీద చేయి వేస్తూ ఆ వ్యక్తి నన్ను మంచం చివరకి లాగగా, అసలే మోకాళ్ళ మీదనున్న చీరని నేను నడుము మీదకు లాగుతూ డాగీ పొజిషన్ కి వచ్చాను. వెచ్చని నా పిరుదులపై ఒక చెయ్యి పడి నిమురుస్తూ కిందకు నడుముని వంచమనేట్టు మర్దించింది. అర్ధం చేసుకొన్న నేను ఇంకొంచం వంగాను. ఆ సగం నిడగదన్నిన పురుషాంగాన్ని ఒక చేత్తో పట్టుకొని నా పూపెదాల మీద రాస్తూ లోపలికి తోసే ప్రయత్నం చేస్తున్నాడా వ్యక్తి.
ఉపరతి లేక, శృంగారానికి అస్సలు సంసిద్ధంగా లేని నేను ఏదో బొమ్మలాగా అతనికి సహకరిస్తున్నానే తప్ప నాలో ఏ చలనమూ లేదు ఏ భావనా లేదు. ఉన్నదంటూ ఉంది అంటే అది ఒక్క ఆలోచనే! ఈ తతంగం అంతా ముగుసి వేరెవరి కంటా పడకుండా నేను గుడినుంచి ఇంటికొచ్చినట్టూ వచ్చి ఏమీ జరగనట్టు నా రోజూ వారి పనుల్లో పడిపోవడమే.
ఇంతలో అతగాడి బొటన వేలు గోరు నా ఉపస్థుకి గుచ్చుకొంది.” ఆహ్!” అన్నాను అప్రయత్నంగా. మౌనమే ముఖ్యమైన షరతు అని గుర్తొచ్చి నొప్పి దిగమింగుతూ నా చేత్తో అతని బులపండుని నా పూ..చీలిక మధ్యనుంచాను. అంతే చిన్న జర్క్ తో నాలోకి దిగబడ్డాడు ఆ వ్యక్తి. అతనిది పెద్ద ఆయుధమవ్వకపోవచ్చును గానీ కైవారం చాలా పెద్దగా ఉండి, బొక్క నిండిపోయిన ఫీలింగ్తో ఒకటే నొప్పి పెట్టసాగింది. మెల్లె మెల్లెగా ఆయన నడుమూపుతూ నా మదనమందిరంలో స్ట్రోక్స్ ఇస్తుంటే నాకూ ఆ ఇది మొదలయ్యింది. ఇంతలో నన్ను డాగీ పోజ్ నుంచీ మంచమ్మీద వెలకిలా పడదోసి దగ్గరకు లాగుతుంటే నేనే సహకరిస్తూ జరిగాను.