నవతరపు చిగురింత 181

నాకు ఇంచుమించు ఐపోయేలా అనిపించి నా నడుముని మరీంత నొక్కిపెట్టి రపాడిస్తూ కదలకుండా ఉండిపోయాను. సరిగ్గా అదే సమయానికి తనూ ఓ నాలుగు దెబ్బలేసి నా నడుమందుకొంటూ జివ్వున జెట్ కొట్టాడు. చాల ఫోర్స్ తో తను చేసిన పిచికారీకి నా యోని నిండిపోయింది. తననే కరుచుకుపోయి రొప్పుతూ అలసట నుంచీ తేరుకొంటూ వాలిపోయాను. తనూ కదలకుండా అలా రిలాక్స్ అయ్యాడు.

లేచి శుభ్రం చేసుకోడానికి బాత్రూంకెళ్ళాను. చిక్కటి సపోటాపాల లాంటి తన తేనె నా తొడలంటుకొని వదలంటుంటే ఇలా లాభం లేదని ఏకంగా స్నానం చేసాను. నైటీలో తిరిగొచ్చిన నన్ను రాత్రి రెండున్నరలోపు రెండు తడవలు తడుపులు పెట్టాడు. కంప్యూటర్ టేబుల్ మీద ఒంగోబెట్టి ఒక సారీ, మంచంకోడుని ఊతంగా చేసుకొగా రెండో సారీ పర్ఫార్మెన్స్ ఏమాత్రం తగ్గకుండా నా చీటీ చించేసాడు.

వివిధ భంగిమల్లో విఘృంభించిన తనకు గట్టిపోటీనిచ్చి చివరకి నడుము నొప్పితో నిద్రకుపక్రమించాను. పసిపిల్లాడిలాంటి అమాయకమైన ముఖం, మూతి మీద మీసం, గడ్డం మీద గ్రీనరీ.. సౌష్టవమైన దేహం, చుర్రు మనిపించే చేతిలో కరకు దనం, మైనపు ముద్దలా నన్ను నలిపేసిన కండలు…. తేనెసపొటాపాల (చిక్కదనం[Image: wink.gif] [Image: wink.gif] ) చిలిపిదనం అన్నీ మేళవిస్తే.. సురేష్ ..

ఆ భావనని మనసారా తలుచుకొంటూ మూడో సారి శుభ్రం చేసుకొనే ఓపికలేక అలాగే నిద్రలోకి జారుకొన్నాను.

ఉదయం నిద్రలేచి పిల్లలను బడికి పంపించి నేనూ స్నానం, వంటా పూర్తి చేసే సరికి 9:30 అయ్యింది. ఇంతలో ఎవరో తలుపు తట్టారు. తీరా వెళ్ళి చూస్తే శేషగిరిరావుగారు.

“రండి బాబాయ్ గారు” అంటూ నేను తపులు తీసాను.

“లేదమ్మా నేను హడావుడిలో ఉన్నాను మళ్ళీ వస్తాలే ఈ మూడువేలూ మీ అయ్యనకి ఇచ్చెయ్యి నిన్న రాత్రి ఇస్తానని చెప్పాను. పెన్షను డబ్బులు రావడం లేటయ్యింది ” అన్నారు.

“సరేనండీ” అని నేను తలుపేసుకొన్నానో లేదో మళ్ళీ కాలింగ్ బెల్ల్ మోగింది.

పనిమనిషి పంకజం. దానిని లోనికి రానిచ్చి ఉతకడానికి మాసిన బట్టలేసాను. పెరట్లో అది బట్టలుతుకుతూ

“ఎవురమ్మా ఆ సారు ?” అంది.

“ఎవరే? ఏ సారు?” అన్నాను.

“అదే ఇందాకొచ్చినాయన?” అంది.