నవతరపు చిగురింత 181

ఆ వ్యక్తి చేతుల్లో పటుత్వమూ లేదు పెద్ద బలశాలీ కాదు నన్ను ఎటు తిప్పితే అటు తిరుగుతూ నేనే సహకరిస్తున్నాను. ఈ పొజిషన్లోకొచ్చి మొహమ్మీద వేసుకొన్న యాదమ్మ చీర కొంగు అంచునుంచీ కిందకు చూస్తే.. వెల్లకిలా పడుకొన్న నా యదపై పాలపొంగులు లయబద్ధంగా ఊగుతుండగా వాటి మధ్య నుంచీ ఆ గుడ్డి దీపం వెలుగులో కనిపించింది ఒకటే దృశ్యం.

తమలపాకులా పలుచగా ఉన్న నా పొట్టా పొత్తికడుపు మీద గుండ్రంగా ఉన్న ఆతని బానపొట్ట బరువు పడి నాకు ఊపిరాడనట్టూ చేస్తోంది. నా రెండు కాళ్ళనూ పంగసాచి ఆయన పూ లోతుల్లో దండెత్తుతుంటే అప్రయత్నంగా వచ్చే నా మూలుగులని మునిపంటితో కిందపెదవిని నొక్కి ఆపుకొనే ప్రయత్నం చేస్తున్నాను. కళ్ళకి కంపించేది సగమే ఐతే దిమ్మకి తెలుస్తోంది రెండో సగం. ఆ పూ పెదాలూ, దిమ్మ చుట్టూతా కూడా తడిదేరిపోయి ఆయన నన్ను లంఘించుకొన్నప్పుడల్లా మా శరీరాలని అతికించే ప్రయత్నం చేస్తూ… విడిపోతూ తపక్ తపక్ మన్న శబ్దాలకి కారణం ఔతోంది ఆ చెమ్మదనం.

ఆయనా దీర్ఘంగా ఉచ్చ్వాశ నిష్వాసలందుకొంటూ రొప్పుతున్నారు. ఒక్క సారిగా ఆగిపోయి లేచారు. పొజిషన్ మార్చమన్నారేమో అని నేననుకొని పైకి లేచేలోపే ఆయన చొక్క బొత్తాలు పెట్టుకొంటూ పంచె కట్టుకోడం ఆ మసగ వెలుగులో చూసాను. “ఏంటి? ఐపోయిందా? అప్పుడే !” అనుకొంటుండగా లేచి మంచమ్మీద కూర్చొన్న నా యోనిలోంచి కారిన ఆయనగారి వీర్యం తొడలకి తాకింది. ఓహో! లోతుల్లో కార్చడం వల్ల తెలియనేలేదు అనుకొంటూ తువ్వాలందుకొన్నాను. ఇంతలో గదిలోకి బోలెడు వెలుతురు వస్తుండటంతో కొంగుని ముఖానికడ్డంగా పెట్టుకొని ఆ వ్యక్తి వైపు చూసాను. ఎవరో ముసలాయన, బాగా పెద్దాయాన . తలుపు గడియ కూడా పెట్టకుండా జారగిలా వేసి వెళ్ళిపోతున్న ఆయన్ని ఎక్కడో చూసినట్టనిపించి గబుక్కున లేచి కిటికీ తలుపుని చూపుడు వేలుతో తోసి తొంగిచూసాను.

అవాక్కవ్వడం నావంతయ్యింది.

“బాబాయ్ గారు!”

ఇప్పుడు మావారు ఈయనని వాళ్ళింటి దాకా దిగబెట్టొచేలోపు నేను ఈ గదిని సర్దేసి, బట్టలు మార్చుకొని, యధాతథంగా ఇంట్లోకెళ్ళి అప్పుడే గుడినుంచీ వచ్చినట్టూ బిల్డప్ ఇవ్వాలన్నమాట ! ముందున్న కర్తవ్యం కళ్ళ ముందు క్లియర్గా కనిపించింది

హహ్! అని ఒక్క నిమిషం అలా మంచమ్మీద వెల్లకిలా పడుకొని యాదమ్మ చీరతో నా మానాన్ని శుభ్రం చేసుకొంటూ బాబాయ్ గారితో జరిగిన గత కొన్ని నిమిషాలనీ కళ్ళకు కట్టినట్టూ మనసులోనే రెవైండ్ చేసుకొంటూ ఉండిపోయాను. నాకు ఒక్క సారైనా అవ్వకుండా, అసలు అలా వేడిరాజుకొన్న కొద్దిసేపటికే …అర్ధాంతరంగా జావగారిపోయారు. అలా మావారే అవ్వజేసుకుని పోతే అమ్మనా బూతులూ తిట్టేదాన్ని…. కానీ ఆరోజు పరిస్థితి వల్లా ఏం అనలేకపొయినా, ఆ వ్యక్తి బాబాయ్ గారే అని తెలిసినందువల్లా నాకు ఏ మాత్రం కోపం కూడా రాలేదు.

భార్య పోయి ఇన్నాళ్ళు ఆవురావురన్న ఆయన మగతనం ఇప్పుడిలా చల్లబడింది అనిపించింది. లేచి ఆ సింగిల్ పోర్షన్ గది సర్దేసి యధాతధంగా నా లోదుస్తులూ , జాకెట్, చీరా కట్టేసుకొని యాదమ్మ చీరని కవర్లో పెట్టేసి నేను మా ఇంట్లోకెళ్ళిపోయి టీవీ చూస్తుండిపోయాను.మా ఆయనా పిల్లలూ వచ్చాకా షరామామూలుగా పొద్దుకూకిపోయింది.

మర్నాడు స్నానానికి ఉపక్రమిస్తుండగా అప్పటికే నా ప్యాంటీపై కొన్ని వీర్యం మరకలు నిన్నటి చీకటింటి ఆటనీ, బాబాయిగారినీ గుర్తుకు తెచ్చాయి. పూపెదాలు అంటుకుపోయినట్టున్నాయి. ఎండిపోయిన చిక్కని వీర్యం తాలూకు మదపు వాసన గుప్పుమనగా, నేను గొంతుక్కూర్చొని పాస్ పోసుకోసాగాను. పాపం బాబాయ్ గారు ఎన్నాళ్ళయ్యిందో ఆయన స్కలించి అనిపించి జాలేసింది,