పురాణలలో రంకు – శశాంక విజయము 119

(ముందుమాట : వివాహేతర శృంగారము సర్వసాధారణం అవుచున్న ఈ రోజుల్లో అది కలియుగ ప్రభావము అని కొందరు భావిస్తున్నారు. ఐతే ఇది నిజముగా ఈ యుగము యొక్క ప్రత్యేకతా, లేక పూర్వము కూడా ఉండెడిదా అనే సందేహము నాకు కలిగింది. ఎటువంటి బలవంతము లేని స్వచ్ఛంద వివాహేతర శృంగారము గురించి కొద్దిగా శోధించగా, అది పూర్వము ఎన్నో పర్యాయములు జరిగినట్లు కొన్ని పురాణములలో ఉండుట నా దృష్టికి వచ్చినది.రామాయణము లో ప్రస్తావించబడ్డ ఇంద్రుడు అహల్య కథ ఒక ఉదాహరన. వివాహేతర శృంగారములో ఆ ఇంద్రుడిని మించిన వారు చంద్రుడని తెలుసుకున్నాను. ఆ చంద్రుని ఆవిర్భావము, అతని శృంగార గురువైన అతని గురుపత్ని తార, వారిరువురు చేసిన రాజసూయ యజ్ఞము తదుపరి జరిగిన విశృంఖల బహిరంగ వివాహేతర శృంగరము వంటి ఘట్టముల ఆధారముగా నా ఊహని నా బాణీ లో ప్రస్తుతించుటకు ప్రయత్నించాను., మరెన్నో చోట్ల ప్రస్తావించబడినది.) భగవంతుడు నిరాకారుడు మరియు నిర్గుణుడను అనే నమ్మకము నాది. శృంగార భరితమైన ఇటువంటి (పుక్కిట) పురాణములు పూర్వకాలములో నా వంటి వారే ఊహించి వ్రాసుంటారని నా అభిప్రాయము. గ్రాంథిక భాషలో కొత్త పదములు మొదటి సారి వాడినప్పుడు వాటి అర్థము సరళ భాషలో పొందుపరిచాను. గ్రాంథిక భాషలో నా ఈ ప్రయత్నుమును ఆదరిస్తారని ఆశిస్తూ, మీ అభిమానానికి స్నేహానికి సదా కృతజ్ఞుడైన మీ డిప్పడునా ఈ ప్రయత్నము ఎవరిని, ఎవరి భావములని కించపరుచుటకు కాదు. అటుల అనిపించినచో సహృదయముతో నన్ను క్షమించి ఈ గ్రంథమును చదువరాదని నా సవినయ విన్నపము.)
అనగనగా అమరావతి అని ఒక రాజ్యం. దాని రాజు దేవేంద్రుడు. వాడే ముల్లోకాలలో అందరికన్నా అందగాడు మరియు రసికుడు అని అనుకునేవాడు. దానికి కారణం లేకపోలేదు. రంభ, ఊర్వసి, తిలోత్తమ, మేనక అనే నలుగురు అతిలోక సౌందర్యవతులు అతడి సభలో రాజనర్తకీమణులు. మేఢ్రములని (మేఢ్రము = పురుషాంగము) ఉత్తేజ పరుచు సంగీతము మరియు నృత్యముతో సభికులందరిని ఉల్లాసపరిచడం వారి విధి. తత్పరిణామముగా నిగిడిన రాజుగారి (మరియు రాజాజ్ఞ్య ఉంటే సభాసదుల) శిశ్నముల (శిశ్నము = పురుషాంగము) సుశ్రూష (సుశ్రూష = సేవ) చెయటం కూడా వారి కర్తవ్యమె. శిశ్న సుశ్రూష అంటే దేహ సౌందర్య ప్రదర్శన చేస్తూ వీనులకన్నా (వీనుల = చెవుల) మేఢ్రములకు రంజైన పాట పాడుతు ఆ అమరలోక నర్తకీమణులు (నర్తకి – నాట్యము చేయునది) చేస్తున్న నృత్యం చూస్తూ అక్కడున్న వారు ఎవరైనా తమ తొడల మధ్యలో చెయ్యి పెట్టుకుని రుద్దుకుంటుంటే వారి వద్దకి వెళ్ళి వారి తొడల మధ్యలో తల పెట్టి పంచ పక్కకి జరిపి వారి చేతిలో నలుగుతూన్నవారి శిశ్నమును ఆ నర్తకీమణి తన నోట్లో పెట్టుకుని అది చిక్కటి రసం చిమ్మి చల్లబడేవరకు చప్పరించడం మరియు ఆ చిక్కటి మేఢ్ర రసమును ఆసాంతము గ్రోలుట (గ్రోలుట = త్రాగుట, మింగుట). అదే రాజుగారికి ఐతే చప్పరించాక నర్తకీమణి రాజుగారి సింహాసనం మీదెక్కి తన పాదములను యెడముగా వేసి , వలువలను (వలువలు = వస్త్రాలు, బట్టలు, గుడ్డలు) విడిచి రాజుగారికి ఎదురుగా వారి తొడల పై ఆసీనురాలై (ఆసీనులు అవుట = కూర్చొనుట) ని వారి శిశ్నముని తమ తొడల మధ్యలోని నిలువాటి అధరముల (అధరము = పెదవి) మధ్యలో నిలిపి మెల్లిగా ఆ అధరములతో చప్పరించునట్లుగా వాటి లోపలికి మెల్లిగా దోపుకుని తన కటిని (కటి=నడుము) ఆడిస్తూ తన భగములోని (భగము =యోని, పూకు) కండరాలతో ఆ శిశ్నముని బిగుతుగా పట్టుకుని మర్దన చేయుట విధి. ఆ రాజాస్థానములో రాజుగారికి ప్రీతి కలిగించిన సభికులకి ఆ నర్తకీమణుల ద్వారా పాక్షిక శిశ్న సుశ్రూష మరియు రాజుగారికి పూర్ణ శిశ్న సుశ్రూష జరిగెవి.