పురాణలలో రంకు – శశాంక విజయము 119

చంద్రుడికి ఆ గదిలోని మసక కాంతిలో మునుపెన్నడూ వీక్షించి ఎరుంగని ఒక అద్భుతమైన దృశ్యము/ సన్నివేశము కానవచ్చెను.

ఆ మూలుగుతున్న స్త్రీ గవాక్షమునకు తన హస్తములు ఆనించి కొద్దిగా ముందుకి వంగి తన పాదములు ఎడముగా నిలిపి నిలబడి దర్శనమిచ్చెను చంద్రుడికి. ఆ గది భూతలము (భూతలము – నేల) పై ఒక మూలన మాత్రమే ప్రసరించుచున్న మసక కాంతిలో ఆమె పాదాల పై ఏదో మెరయుచున్నట్టు అనిపించగా అటు వైపు దృష్టి సారించెను చంద్రుడు. ఆమె రెండవ పదంగుళములకున్న (పదంగుళము – కాలి వేలు) మెట్టెలు, గుల్ఫములకున్న (గుల్ఫము – మడమ) పట్టాలు మెరయుచు కనిపించెను చంద్రుడికి. ఈమె ఒక వివాహిత అని గ్రహించెను బహు బుద్ధిశాలి ఐన చంద్రుడు. ఎటువంటి ఆచ్ఛాదన లేని ఆమె పాదములను తేరిపార గమనించెను చంద్రుడు. పై పైకి వీక్షించగా ఆమె పిచండికములు (పిచండికము – పిక్క) ఉరములు (ఉరము – తొడ) మిక్కిలి తడిసి ఉండి ఆమె కదలికలకి వింతగా మెరయుచుండెను. ఆ తడి కి మూలము, ఆమె లయబద్ధముగా ఊగుచుండగా ఆమె ఉరముల పైనుండి క్రిందికి మెల్లిగా జాలువారుచున్న జలము వలన అని గ్రహించెను చంద్రుడు.

మరిదిచే కుచముల పైన భగములోన మర్దన చేయించుకొనుచు సుఖించుచున్న మమత

ఆ జలము ఎచటనుండి ఉద్భవించుచున్నదా అని మరి కాస్త పైకి వీక్షించెను చంద్రుడు ఆ మసక కాంతిలో భూతలము నుండి దూరమున ఉన్నవేవియు స్పష్టముగా కానరాకపోయినను ఆమె విశాలమైన నిండైన పృష్ఠము మధ్యలోనికి ఏదో ఆమె వెనకనుండి ప్రవేశించుచున్నదని చంద్రునికి సుమారుగా అవగతమయ్యెను. ఐతే అది ఏమిటొ గ్రహించలేకుండెను కుటీరము ఛదము (ఛదము – పైకప్పు) పైనుండి వీక్షించుచున్న చంద్రుడు. అసలు జీవితమున అప్పటివరకు ఎన్నడూ ఈ అవస్థ లో ఉన్న ఒక వనితను వీక్షించెరగడతడు. అతి కష్టముతో తన నేత్రములను చికిలించి మరికాస్త పైకి దృష్టి సారించెను చంద్రుడు, ఆమె ఛాతి పై ఇరు హస్తములు ఆమె బాహుమూలముల (బాహుమూలము – చంక) క్రింది నుండి చేరి ఆమె ఉన్నతమైన, విశాలమైన స్తనములను ఆక్రమించి వాటిని ఒడసి పట్టుకుని మర్దించుచున్నట్టు అవగతమయ్యెను చంద్రునికి. ఆమె మూలుగులతో లయబద్ధముగా ఉన్నవి ఆమె కటి కదలికలు మరియు ఆమె స్తనములపై ఈ హస్తముల కదలికలు, అని గ్రహించెను ఏకసంతాగ్రాహి ఐన చంద్రుడు. ఆమె బాహుమూలముల క్రింది నుండి వచ్చుచున్నవి కావున అవి ఆమె హస్తములు కావని, ఆమె వెనుక ఉన్నవారివని అనిపించెను చంద్రునికి. మరి ఆ వెనకనున్న వ్యక్తి ఒనరించు దానికి ఈమెకి మూలుగునంత బాధ కలిగినచో అతని హస్తములను ఏల తొలగించుటకు ప్రయత్నించుటలేదో అంతుపట్టలేదు చంద్రునికి.

గవాక్షముపై ఇరు హస్తములు నిలిపిన ఉన్న ఆ వివాహిత ముఖము ఆ గదిలోని మసక కాంతి లో స్పష్టముగా దర్శనమీయకుండెను చంద్రుడికి. అదనముగా ఆమె దట్టమైన నల్లని పొడవైన కురులు (కురులు – తలపైని వెంట్రుకలు, జుట్టు) వదులుగా ఆమె ముఖముని ఆక్రమించినవి. ఆమె అతి ప్రయాసతో దీర్ఘ ఉచ్ఛ్వాస నిచ్ఛ్వాసలు (దీర్ఘ ఉచ్ఛ్వాస నిచ్ఛ్వాసలు – మెల్లిగా లోతుగా ఊపిరి తీసుకొనుట) మౌఖికముగా (మౌఖికముగా – నోటితో) గావించుచుయు “ఇంకా ….. అటులే …… అబ్బా ……. ఇస్స్……. ఉమ్మ్.. ఈ సుఖముకై దీర్ఘకాలము నుండి తపించితిని కదా. ఇక గతిలేక, పసలేని నా పెనిమిటి తో సుఖము లేని సంభోగము గావించితి కదా. ఆహ్… అటులే… అమ్మా… ఏమి సుఖము… ఇస్స్… “ అని హుంకరించుచు మరియు పలుకుచు ఆమె తన కటిని మందగతిన (మందగతి – మెల్లిగా) వెనుకకు ముందులకు ఊపుచున్నదని గమనించెను చంద్రుడు. ఆమె పలికిన పలుకల ఆధారముగా ఆమె వెనకనున్న వ్యక్తి దీర్ఘకాలము పిదప విచ్చేసెను (విచ్చేయుట – వచ్చుట) అని మరియు ఇటువంటి అనుభవము ఆ వ్యక్తితో ఆమెకి ఇదియే తొలి పర్యాయము (తొలి పర్యాయము- మొదటి సారి) కాదనియు మరియు ఆమెకి తన పెనిమిటి అనిన మిక్కిలి చులకన భావమనియు గ్రహించెను చంద్రుడు. కొద్ది సమయము పిదప ఆమె మరి కాస్త ముందుకు వంగి ఆమె మేరుదండమును (మేరుదండము – వెన్నెముక) అడ్డముగా నిలిపి ఆమె ఎదురుగా ఉన్న ఒక వెదురు బుట్ట పై ఆమె హస్తములను నిలిపి మరింత బిగ్గరగా ‘ అహ్హ్… అదీ… మరిది గారు….. అక్కడే ….. ఇస్స్ …….. ఉమ్మ్ ……. ఆహా…… ఏమి సుఖము…. అమ్మ్….. ఊ …. ఇస్స్ అబ్బా …… ఉస్స్ అబ్బా…… ఈస్ అబ్బా … అటులనే… వేగము హెచ్చింపుము… నిలువకు… ఆహ్ … అబ్బా ….. ఊహ్ … ” అనుచు హూంకరించుచుండెను.

వదినగారి కటిని ఒద్దికిగా పట్టుకుని ఆమె భగములో మేఢ్రము దింపి సుఖపెడుతున్న మరిది

ఆమె వెనక ఉన్న వ్యక్తి తన హస్తములతో ఆమె కటిని బలముగా ఒడసి పట్టుకుని తన కటిని ఆమె ఉన్నతమైన పృష్ఠమునకు లయబద్ధముగా మరియు అతి వేగముగా తాకించుచుండెను. ఆమె పిరుదులకి కాస్త దిగువుగా పాయువు (మలము విసర్జించు రంధ్రము) కాక మరియొక రంధ్రము ఉండి ఉండవచ్చునని, ఆమె వెనకనున్న వ్యక్తి కటికి ఉన్నఎదో నిటారైనది అందులోనికి ప్రవేశింపజేయుచు మరియు తీయుచున్నట్టు తోచినది చంద్రుడికి ఆ మసక కాంతి లో తాను దర్శించుచున్న దాని ఆధారముగా. వెనుకనున్న వ్యక్తి కటి ఆమె ఉన్నతమైన పృష్టమును వేగముగా మోదినపుడు ‘తపక్ తపక్ ‘ అని, జలము పైన హస్తములతో వేగమునా మోదగా ఉద్భవించు శబ్దమును పోలిన శబ్దము ఉత్పన్నమవుచున్నదని గ్రహించెను ఆ కార్యము రహస్యముగా వీక్షించుచున్న చంద్రుడు. ఒక వనితతో ఇవ్విధముగా చేసిన ఎడల జలము ఉద్భవించునని చంద్రునికి అవగతమయ్యెను.

కటి కదలిక వేగము మరింతగా హెచ్చించెను ఆమె వెనక ఉన్న వ్యక్తి. అసలామె పృష్ఠము మధ్యలోని చీలిక లోనికి ఆమె వెనకున్న వ్యక్తి ఏమి ప్రవేశపెట్టుచు వేగముగా కదిలించుచుండెనో తెలియకుండెను చంద్రుడికి, ఆ మసక కాంతిలో స్పష్టముగా ఏమియు స్పష్ఠముగా కానరాకపోయేసరికి. అంతలో ఆమె కటిని మరింతగా తన హస్తములతో ఒడిసి పట్టుకుని “హమ్మ్…. ఆహా… నా ప్రియ భ్రాతృజాయా (భ్రాతృజాయా – వదిన) .. ఏమి సుఖము ” అనుచు బిగ్గరగా హుంకరించుచు ఆమె పృష్ఠమునకు అతని కటిని అదిమెను ఆమె వెనకున్న వ్యక్తి. ఆమె బిగ్గారా హూంకరించెను “ఆహా ……దేవరా (దేవర – మరిది) ” అని. హుంకారముల మధ్యలోని సంభాషణా పదముల ఆధారముగా ఆమె వెనుక ఉన్నది ఆమె దేవరుడనియు మరియ వారిరువురు అమితముగా సుఖించుచున్నారనియు అవగతమయ్యెను చంద్రుడికి. ఐతే వారిరువురు ఎవరా అన్న సంశయము (సంశయము – అనుమానము) హెచ్చెను (హెచ్చెను – పెరిగెను) అతని మదిలో. ఆ మసక కాంతిలో ఏమియు స్పష్టముగా కానరాకపోయెను మరి.