యవ్వనం 665

నేను “అదేమీ లేదులే కావ్యా. నేను కల్పించుకోపోతే వాడికి నువ్వు చాలా బలి అయ్యేదానివి. మొక్కని మొదటిలోనే తున్చివేయ్యవలసి వచ్చింది. అయినా మా నాన్నగారు ఉన్నారు కదా. ఆయన చూసుకుంటారు” అని అన్నాను. ఇంతలో నాన్న తో పాటు కావ్య వాళ్ళ నాన్న కూడా వచ్చారు. నేను లేచి ఆయనను విష్ చేసాను. ఆయన “ఏమి బాబూ, ఇప్పుడు ఎలా ఉంది?” అని అడిగారు. “ఇప్పుడు పరవాలేదు” అన్నాను. కానీ నా పరిస్తితే కొంచెం ఇబ్బందిగానే ఉంది. మా నాన్నగారి చేతులు పట్టుకొని, “మాకు ఇప్పుడే ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యింది. మళ్ళీ వెంటనే కావాలంటే ఇవ్వరు. మా సంగతి మీరే చూడాలి. లేకపోతె మాకు ఇక్కడ ప్రమాదం ఏర్పడే అవకాశం ఉంది.” అన్నారాయన. మా నాన్నగారు నవ్వి,” మీకు ఈ ఊరిలో ఎటువంటి ప్రాబ్లం లేకుండా చూసే బాధ్యతా మాది. మీరు ఏ మాత్రం వర్రీ అవ్వద్దు.” అన్నారు. కావ్య నాన్నగారు “చాలా సంతోషం. మళ్ళీ ఏమైనా ప్రాబ్లం అయితే నేను మా ఫెమిలీని సిటీ పంపించేస్తాను. ఇంకా నాకు సెలవిప్పించండి” అన్నారు. కావ్య “డేడీ, నేను కొంచెం సేపు ఉంది వస్తాను” అన్నది. సరే అని పెద్దవాల్లిద్దరూ వెళ్ళిపోయారు. సుందరి ఫ్రూట్ జ్యూస్, బిస్కట్స్ తీసుకొని వచ్చింది. కావ్యని పరీక్షగా చూసింది. కావ్య సుందరి కంటే చాలా కలర్. బంగారపు బొమ్మలా ఉంటుంది. సుందరి ముఖం లో కొంచెం అసూయ కనబడింది. నేను కావ్య చాలా సేపు సరదాగా మాట్లాడుకున్నాము. కాలేజీలో లెక్చరర్లు ఎలా పాఠాలు చెప్తారో కావ్య ఇమిటేట్ చేసింది. నాకు నవ్వు వచ్చింది. కావ్య వెళ్ళిపోయినా తర్వాత సుందరి కూడా చాలా సాయంత్రం అవ్వడంతో వెళ్ళిపోయింది. వెళ్ళే ముందు నాకు కనీసం చెప్పను కూడా లేదు.

సుందరికి కావ్య మీద అసూయ ఏర్పడిందా? రేపటికి గానీ తెలీదు. చూద్దాం. ఆ రోజు నేను తొందరగానే నిద్రపోయాను. మరునాటికి నాకు చాలా బెటర్ మెంట్ కనబడింది. వంటి నొప్పులన్నీ తగ్గాయి. పెయిన్ కిల్లర్స్ బాగానే పనిచేశాయి. తొందరగా నిద్రపోవడంతో తొందరగానే మెలకువ వచ్చేసింది. సుందరి ఇంకా వచ్చేసినట్లు కనబడలేదు. కాసేపు కంప్యూటర్ లో గేమ్స్ ఆడుకున్నాను. నేను మామూలుగానే తరువాత లేచి కొంచెం ఫ్రెష్ అప్ అయ్యాను. ఇంతలో సుందరి వచ్చింది. నేను ఆమె చెయ్యి పట్టుకొని “ఏమిటి నిన్న ఏమీ మాట్లాడకుండానే వెళ్ళిపోయావు? వెళ్ళే ముందు చెప్పలేదేమి?” అని అడిగాను. ఆమె కళ్ళల్లో నీళ్ళు. నేను చేతి పట్టు సదలించాను. “సుందరి, నువ్వు ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు?” అని అడిగాను. “ఆ అమ్మాయి నా కన్నా చాలా అందంగా ఉంది. ఇంకా నువ్వు నన్ను మర్చిపోతావు” అని అన్నది. నేను నవ్వాను. “సుందరి, నీకు ఒక విషయమైతే అర్ధం అవ్వాలి. నువ్వు పెళ్లి చేసుకోబోతున్నావు. మరి అప్పుడు నన్ను మర్చిపోతావా?” అని అడిగాను. “లేదు హరి బాబూ. నువ్వు నా ప్రాణం. నేను పెళ్లి చేసుకున్నా ఎప్పటికీ నేను నీ సేవలోనే ఉంటాను. శీను బావ అంటే నాకు ఇష్టమే. కానీ నువ్వంటే నాకు ఇంకా ఇష్టం. శీను బావ మంచోడు. నేను వాడికి అన్నీ చేసిపెడతాను. ఒక పెళ్ళాం ఎలా ఉండాలో అలాగే ఉంటాను. కానీ నిన్ను మరచిపోను. వదలి కూడా ఉండను.” అన్నది. “చూసావా మరి. నువ్వు నేను మొగుడు పెల్లలం ఎప్పటికి అవ్వలేము. నేనెలా నీకు ఇష్టమో అలాగే నువ్వన్న నాకు చాలా ఇష్టం. కావ్య నా ఫ్రండ్ మాత్రమె. కానీ నువ్వు నేను చిన్నప్పటి నుండి ఒక్క దగ్గరే ఉన్నాము. నువ్వు నాకోసమే అన్నట్లు ఉంటావు. బహుశా నువ్వు నేను మన జీవితం అంతా ఒక్క దగ్గరే గడుపుతాము. నువ్వు నా భార్య కంటే కూడా ఎక్కువ. అర్ధం అయ్యిందా? అందువల్ల నువ్వు ఎవరి మీదా అసూయ పడవద్దు.” అని చెప్పాను. ఆమె ముఖం లో చిరునవ్వు. నేను ఆమెని దగ్గరకు తీసుకొని ముద్దు పెట్టాను. ఆమె నన్ను గాడంగా కౌగలించుకొని కొంచెం సేపు నా భుజం మీద తల పెట్టుకొని కాసేపు అలాగే ఉండిపోయింది. “ఇప్పుడు ఎలా ఉంది నీకు? నొప్పులు తగ్గాయా?” అని అడిగింది. “ఇప్పుడు చాలా పర్లేదు. స్నానం చేసి కాలేజికి వెళ్తాను” అన్నాను. ఆమె కౌగిలి నాలో గిలిగింతలు కలిగిస్తోంది. నా ఆయుధం పెద్దది అవ్వసాగింది. లోపల అండర్ వేర్ లేకపోవడం వల్ల నా ఆయుధం ఆమె పొత్తి కడుపును గిచ్చుతోంది. ఆమె తన చేతితో నా వీపు వెనుకన రాస్తోంది. ఆమె రతి సమరానికి సిద్దం అవుతోందని తెలుస్తోంది. ఆమె అలా నా వీపుని రాస్తూ నా ట్రెక్ పెంట్ లోపల చెయ్యి పెట్టి నా పిర్రాలను గట్టిగా వత్తింది. అలా వత్తడముతో నేను మరింత గట్టిగా ఆమెని హత్తుకున్నాను. ఆమె పెదవులు నా పెదవులకోసం వెతుకుతున్నాయి. ఆమె కళ్ళు నాలో ఆనందాన్ని వెతుకుతున్నాయి. నేను ఆమెని గట్టిగా కౌగలించుకుంటూ ఆమెని పెదవుల మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టాను. నెమ్మదిగా ఆమెని చేతులతో బిగించి ఎత్తి పట్టుకున్నాను.