మొదటిరోజు కావడంతో కేవలం పరిచయాలు మాత్రమె అయ్యాయి. ఇంకా ఇద్దరు లెక్చరర్స్ వచ్చి మళ్ళీ రోల్ కాల్ పిలిచి వెళ్ళిపోయారు. ఈ లోగా నేను, కావ్య కొంచెం పరిచయస్తుల్లా మారాము. క్లాసులో ఉన్న అబ్బాయలందరూ అసూయగా నా వైపు ఆరాధనాగా కావ్య వైపు చూస్తున్నారు. “మిమ్మల్ని ఇంతవరకూ ఈ ఊరిలో చూడలేదు” అన్నాను నేను. “మేము నిన్ననే ఈ ఊరు వచ్చాము. మా నాన్నగారు డాక్టర్. ఇంకో విషయం చెప్పనా?”అడిగింది. ఏమిటన్నట్టు ఆమె వైపు చూసాను. “మేము మీ ఇంటికి దగ్గరగానే ఉంటున్నాము. మీ వీధి చివరి ఇంట్లోనే మేము దిగాము” అంటూ నవ్వింది. నేను ఒక్కసారిగా ఆశ్చర్యపోయాను. అంటే ఈమె నన్ను నిన్ననే చూసిన్దన్నమాట. అంతకంటే చాలా ఆనందంగా ఉంది. ఆమె మా ఇంటికి దగ్గరగా ఉండడం, అంతే కాకుండా ఆమె నన్ను గుర్తిన్చండం. అంటే నేను ఆమెను మరింత ఎక్కువగా కలసుకొనే అవకాశం ఉందన్నమాట
ఆ రోజు మొదటి రోజు కావడంతో మధ్యాహ్నం క్లాసులు సస్పెండ్ చేసారు. మేము ఇద్దరమూ బయటకు వచ్చాము. నాకు ఒక స్కూటరెట్ ఉంది. అది మా కజిన్ ది. ఆమె హయ్యర్ ఎడ్యుకేషన్ కోసం హైదరాబాద్ వెళ్తూ ఆ స్కూటరెట్ ని నాకు ఇచ్చేసింది. నేను ఇంకా చిన్న పిల్లవాడినే మా ఇంట్లో. అందువల్ల నాకు బైక్ కొనివ్వలేదు ఇంకా. ఆమె నాతో పాటు నా వెహికిల్ దగ్గరకు వచ్చి“ నవ్వులానే నీ వెహికిల్ కూడా ఉంది. ఇది అమ్మాయల వెహికిల్” అంటూ పెద్దగా నవ్వింది. నాకు ఒక్కసారి ఇబ్బందిగా అనిపించింది. అవకాశం ఇస్తే నా మగతనమేమిటో ఆమెకి తప్పక చూపించాల్సిందే అనుకున్నాను. అయితే ఆ అవకాశం చాలా తొందరగానే వస్తుందని నాకు అప్పటికి తెలీదు. “ఇది అమ్మాయల వెహికిల్ కాబట్టి అమ్మాయిలే డ్రైవ్ చెయ్యాలి అంటూ చనువుగా నా చేతిలో ఉన్న కీస్ తీసుసుకుని దాని మీద కూర్చుని స్టార్ట్ చేసింది. “కూర్చో. మొహమాట పడకులే. నన్ను మా ఇంటి దగ్గర డ్రాప్ చేద్దువు గానీ.”అన్నది. నేను నవ్వుతూ ఆమె వెనక కూర్చున్నాను. ఆమె స్కర్ట్ ని కొంచెం సర్దుకొని స్కూటరెట్ ని ముందుకు ఉరికించింది. ఆ ఊరిలో రోడ్లు అంత బాగా ఉండవు. దేశంలోని మిగిలిన రోడ్లకన్నా ఇక్కడ చాలా అధ్వాన్నమని నా అభిప్రాయం. ఆమె వెహికిల్ ని చాలా వేగంగా నడుపుతోంది. నాకు వెనక బెలన్స్ గా కూర్చోవడం కష్టంగా ఉంది. “భయమైతే నన్ను పట్టుకో” ఆమె నవ్వుతూ అంది.“పర్లేదు” బింకంగా అన్నాను. ఇంతలో ఆమె ఒక పెద్ద గోతిలో నుండి బండిని నడిపింది. నేను అప్రయత్నంగా ఆమె నడుముని పట్టుకోవలసి వచ్చింది. ఆమె చాల గట్టిగా నవ్వింది. “చూసావా. నా దగ్గరుంటే నువ్వు చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి”అంది. ఆమె నవ్వు ఒక నదీ ప్రవాహంలా ఉంది. నేను ఇంక మాట్లాడకుండా ఆమె నడుముని పట్టుకున్నాను. మళ్ళీ గోతిలో నుండి ఉరికించింది. ఇంక విదిలేదు అన్నట్టు రెండో చేతిని కూడా ఆమె నడుము మీద వేసాను. ఎంత మెత్తగా ఉంది. ఈ ప్రపంచంలో ఉన్న ఏ పట్టు వస్త్రమూ ఇంతకంటే మెత్తగా, మృదువుగా ఉండదేమో. నాకు చేతి వెళ్ళు చాల చల్లగా అయ్యాయి. నా మనసు యవ్వన అలజడికి గురి అవుతోంది. ఆమె మాత్రం ఇదేమీ పట్టించుకోకుండా డ్రైవ్ చేసుకుంటూ ఆమె ఇంటి ముందు బండినాపింది. “లంచ్ టైం అయ్యింది కదా. రా. మాతో పాటూ భోజనం చేద్దువుగానీ” మా స్నేహం ఎకవచనానికి పెరిగింది. “లేదు. నేను మా ఇంటికి వెళ్ళాలి” అన్నాను.“పోనీ కొంచెం కూల్ డ్రింక్ తాగి వేల్తువుగానీ. మా అమ్మకి నిన్ను పరిచయం చేస్తాను” అంది. నేను ఆమెని అనుసరించాను. ఇంటి హాల్ లో చైర్ లో కూర్చున్నాను. ఇంతలో ఆమె అమ్మ అనుకుంటా. చాలా అందంగా హుందాగా ఉన్న ఒకామె వచ్చి “బాబూ, నీ పేరేమిటి?” అని అడిగింది. “హరి ఆంటీ” అన్నాను. ఆమె నవ్వి “సరే, మాట్లాడుకుంటూ ఉండండి. నేను మీకు కూల్ డ్రింక్ ఇస్తాను” అన్నది. “అమ్మా , తను నాకు ఫ్రండ్ కాబట్టి నేనే మర్యాదలు చేస్తాలే.” అంటూ నా చేతిని పట్టుకొని చనువుగా “పద, నా రూం చూద్దువు గానీ” అంటూ తన రూం లోకి లాక్కేల్లినంత పని చేసింది. మంత్రం వేసినట్లు ఆమెని అనుసరించాను.
నేను ఆమెని ఆమె రూం కి అనుసరించాను. తన రూం చాలా బాగుంది. లైట్ ఎల్లో కలర్ వాల్ పెయింట్ ఉంది. రీడింగ్ టేబుల్ చాలా చక్కగా సర్ది ఉంది. ఆమె బెడ్ మీద కార్టూన్స్ ఉన్న బెడ్ షీట్ ఉంది. బెడ్ పక్కన కార్టూన్ కేరక్టర్స్ స్టిక్కర్స్ అతికించి ఉన్నాయి. టేబుల్ లేంప్, బెడ్ లేంప్ ఉన్నాయి. మొతానికి చక్కగా అందంగా ఉంది. కావ్యకి మంచి టేస్ట్ ఉందనిపించింది. ఇంత టేస్ట్ ఉన్న అమ్మాయి తన ఇన్నర్ వేర్ గురించి కుడా అంతే శ్రద్ద తీసుకుంటుందని అనిపించింది. బండి మీద వస్తున్నప్పుడు ఆమె బ్రా వెనక భాగం లీలగా కనబడింది. దానిని ఒక్కసారి తడిమి పట్టుకోవాలనిపించింది. ఆ అవకాశం ఎప్పుడు వస్తుందో తెలీదు. జస్టే మినిట్ అంటూ కావ్య వేరే రూం కి వెళ్ళింది. ఆమె వార్డ్ రోబ్ వైపు చూసాను. మిర్రర్ ఉన్న ఆ కప్ బోర్డ్ లో ఎమున్నాయా అని కుతూహలం కలిగింది. వెళ్లి ఓపెన్ చేసి చూసాను. లోపల ఆమె డ్రెస్సులు వరుసగా పేర్చి ఉన్నాయి. నా కళ్ళు వేగంగా నేను చూడాలనుకున్న వాటివైపు కదిలాయి. ఆమె బ్రాలు, పెంటీలు రెండు వరుసల్లో ఉన్నాయి. అన్నీ ఖరీదైనవే. రక రకాల రంగులలో ఉన్నాయి. ఒక పక్క స్టే ఫ్రీ పేకేట ఒకటి ఓపెన్ చేసి ఉంది. ఆమె ఇప్పుడు వాటిని వాడుతోందా? ఇంతలో ఎవరో వస్తున్నా శబ్దం వినిపించి నేను ఆ డోర్ మూసేసి నా చైర్ లో బుద్దిగా కూర్చున్నాను. కావ్య వచ్చి నాకు కోలా ఒక గ్లాస్ లో ఇచ్చింది. తనకు కూడా ఒక గ్లాస్ లో తెచ్చుకుంది. నెమ్మదిగా సిప్ చేయ్యసాగాను. ఆమె తన కొలాను కొంచెం వేగంగానే తాగేసి, “హరి, ఒక్క నిమిషం. నేను డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకోస్తాను” అంటూ కప్ బోర్డ్ ఓపెన్ చేసి ఒక నైటీ తీసుకుంది. లైట్ బ్లూ కలర్ నైటీ అది. తన డ్రస్సులన్నీ లైట్ కలర్ వే ఉండడం గమనించాను.