“ఏం ఇబ్బంది లేదండి…..నేను చాలా సార్లు ఈ రోడ్ లో ట్రావెల్ చేసాను,” అన్నాడు రాము.
ఆ దారిలో ట్రాఫిక్ చాలా తక్కువగా ఉన్నది….అప్పడప్పుడు మాత్రమే వెహికల్స్ వస్తున్నాయి. అప్పటికి టైం 8 గంటలయింది.
కాని వర్షం పడి చీకటిగా ఉండటం వలన రాత్రి 10 గంటలయినట్టు ఉన్నది.
అలా ఆ దారిలో 5 కిలో మీటర్లు వెళ్ళిన తరువాత సడన్ గా కారు కంట్రోల్ తప్పి రోడ్ మీద అటూ ఇటూ రెండు సార్లు పరిగెత్తి, ఒక్కసారిగా ఆగిపోయింది.
రాము కిందకు దిగి చూస్తే కారు రెండు టైర్లు పంచర్ అయి ఉన్నాయి.
అనిత కారు నుండి కిందకు దిగి, “ఏమైంది,” అని అడిగింది.
“టైర్లు పంచరు అయ్యాయి,” అన్నాడు రాము.
“మరి మనం ఇప్పుడు ఎలా వెళ్తాము,” అని అడిగింది అనిత.
“కార్లో ఒక స్టెప్నీ టైరు ఉన్నది….అది వేసినా కూడా ఇంకో టైరు పంచరు పడింది…..ఇక్కడ నుండి మన ఇల్లు కూడా చాలా దూరం….దగ్గర్లో పంచర్ షాపు కూడా ఏమీ కనిపించడం లేదు….నేను మా వాడికి ఫోన్ చేస్తాను….వాడు ఎవరినైనా పంపిస్తాడు…..ఈ వర్షంలో వాడు కూడా ఎలా వస్తాడో ఏంటో,” అనుకుంటూ రాము తన జేబులో నుండి ఫోన్ తీసి నెంబర్ కోసం వెదుకుతున్నాడు.
అనితకి చాలా భయంగా ఉన్నది…..ఆమె ఆలోచనలు మొత్తం ఇంటి మీదే ఉన్నాయి….ముఖ్యంగా తన చిన్న కూతురు ఎలా ఉందో అని భయంగా ఉన్నది.
అది కాక అనితకి రాము అంటె చాలా భయంగా ఉన్నది.
అంతలో రాము తనకు తెలిసిన మెకానిక్ కి ఫోన్ చేసి తను ఉన్న ప్లేస్ కి ఎలా రావాలో గుర్తులు చెప్పి ఫోన్ పెట్టి, అనిత వైపు చూసి, “టైర్ కి మేకు గుచ్చుకుని ఉంటుంది,” అని ఒక్క క్షణం ఆగి, “నువ్వు ఇంటికి ఫోన్ చేసి ఒకసారి మాట్లాడు,” అని తన ఫోన్ అనితకు ఇచ్చాడు.
అనిత వెంటనే తన భర్తకు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పింది….భాస్కర్ ముందు కొంచెం గాభరా పడినా, పక్కన రాము ఉన్నాడనే సరికి కొంచెం ప్రశాంతంగా, “సరె జాగ్రత్తగా రండి,” అని పెట్టేసాడు.
ఆ దారంతా నిర్మానుషంగా ఉన్నది…..మనిషి అనే వాడు కనిపించడం లేదు. వర్షం భయంకరంగా పడుతున్నది.
రాము, అనిత ఇద్దరు కారులో కూర్చుని ఉన్నారు. రాము అనిత వైపు చూస్తూ, “అనిత….నువ్వు కావలంటే వెనక సీట్లో కూర్చుని కాసేపు రెస్ట్ తీసుకో,” అన్నాడు రాము.
“ఫరవాలేదు…..ఇక్కడే కూర్చుంటాను,” అన్నది అనిత చలికి చిన్నగా వణుకుతూ.
“అరె….ఫరవాలేదు ఏంటి….ముందు వైపు కాళ్ళు చాపుకోవడానికి ప్లేస్ ఉండదు….అందుకని నువ్వు కొద్దిగా ఫ్రీగా ఉండొచ్చు అని చెబుతున్నాను….అదీకాక వీళ్ళు రావడానికి ఎంతసేపు అవుతుందో తెలియదు….అందుకే చెబుతున్నాను,” అంటుండగా రాము ఫోన్ మోగింది.
అనిత సరే అని వెనక సీట్లోకి వెళ్ళి కూర్చున్నది…..రాము కూడా వెనక సీట్లోకి వస్తూ, ఈ టైం లో ఎవరు ఫోన్ చేసింది అనుకుంటూ, ఫోన్ వైపు చూస్తే శ్యామల కాల్ చేస్తున్నది.
రాము ఫోన్ ఎత్తి, “వదినా…చెప్పు,” అన్నాడు.
అవతల శ్యామల రాముతో, “ఎక్కడున్నావు…..ఇంకా ఇంటికి రాలేదు అని ఫోన్ చేస్తున్నాను,” అన్నది.
“కొంచెం పని మీద బయట ఊరు వచ్చాను…..తిరిగి వస్తుంటే కారు పంచర్ అయింది….నేను వచ్చేసరికి లేట్ అవుతుంది….మీరు ఇద్దరు తినేసి, బాలుని త్వరగా నిద్ర పుచ్చెయ్….నేను వీలయినంత తొందరగా వస్తాను,” అన్నాడు రాము.
“అబ్బా ఎంత ఆశ అయ్యగారికి…..ఇప్పుడే శేఖర్ ఫోన్ చేసాడు, 11 గంటలకల్లా వస్తున్నాడంట…..అయినా నీ పెళ్ళానికి చెప్పినట్టు చెబుతున్నావేంటి,” అన్నది శ్యామల నవ్వుతూ.
రాము ఆమె మాటలకు నవ్వుతూ, “అదేంటి వదినా…..అన్నయ్య వస్తున్నాడా….నిజంగా చెప్పు వదినా?” అని అడిగాడు.
రాము మొహంలో కొంచెం నిరాశ కనిపించింది…..పక్కనే ఉన్న అనిత రాము మాటలు వింటూ ఆశ్చర్యపోతుంది.
“నిజంగానే నా మొగుడు వస్తున్నాడు…..ఇవ్వాళ నుండి నీకు పస్తేలే,” అన్నది శ్యామల కవ్విస్తు.
“ఏం చేస్తాం…..నిన్ను ఊహించుకుంటూ పడుకుంటా,” అని అంతలో పక్కనే అనిత ఉన్నదని గుర్తుకొచ్చి, “సరే వదినా….నేను మళ్ళీ కాల్ చేస్తా,” అన్నాడు.
“ఈ వర్షంలో ఎటూ వెళ్ళకుండా ఇంటికి వచ్చెయ్….నీక్కూడా భోజన వండాను,” అన్నది శ్యామల.
“సరే…..నేను మళ్ళీ కాల్ చేస్తాను,” అని రాము ఫోన్ పెట్టేసి అనిత వైపు చూసి కొంచె ఇబ్బందిగా నవ్వాడు.
అనిత తల తిప్పుకుని కిటికీలో నుండి బయటకు చూస్తున్నది.
అలా ఒక 5 నిముషాలు ఆగిన తరువాత రాము అనిత వైపు తిరిగి, ఆమె గురించి, ఆమె ఇష్టాలు, అలవాట్ల గురించి అడుగుతున్నాడు.
అనిత ఒక నిముషం సంకోచించి చిన్నగా రాము అడిగిన వాటికి సమాధానమిస్తున్నది….కాని అనిత సరదాగా మాట్లాడే మూడ్ లో లేదు…వర్షానికి తడవడం వలన ఆమె చీర తడిగా ఉన్నది.
అనిత పింక్ కలర్ చీర, మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ వేసుకున్నది…..తడిచిన చీరలో అనిత చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నది. తడిచిన బట్టల్లో అనిత చలికి చిన్నగా వణుకుతున్నది.
రాము కొంచెం అనితకు దగ్గరగా జరిగి ఆమె చేతుల మీద చెయ్యి వేసి చిన్నగా రుద్దాడు.
అనిత వెంటనే తన చేతులను వెనక్కు తీసుకున్నది…..దాంతో రాము అనిత వైపు చూస్తూ, “అనిత….నీకు చాలా చలిగా ఉన్నట్టున్నది…..కొంచెం దగ్గరకు రా,” అన్నాడు రాము.
అనిత ఉదయం నుండి బాగా అలిసిపోయింది…..దాంతో కొంచెం నీరసంగా ఉన్నది, “రాము గారు…..ప్లీజ్ నా దగ్గరకు రాకండి,” అన్నది.
దానికి తోడు అంతకు ముందు రోజే తన పిరియడ్స్ అయిపోయే సరికి ఏదైనా జరిగితే ఆ సమయంలో కంట్రోల్ చేసుకోవడం చాలా కష్టమని అనితకు తెలుసు.
అందుకనే పరిస్థితిని కంట్రోల్ లో ఉంచాలని అనిత ప్రయత్నిస్తున్నది.
రాముకి అనిత పరిస్థితి అర్ధం అయింది……దాంతో రాము ఆమెకి ఇంకొంచెం దగ్గరగా జరిగాడు. రాము తనకు దగ్గరగా జరగడం చూసి, అనిత కారు విండో వైపు జరిగింది. ఇక రాము ఆగలేక తన చేతిని అనిత నడుం మీదకు పోనిచ్చి ఆమెని ఒక్కసారిగా ఆమెను దగ్గరకు లాక్కున్నాడు.
అనిత ముందు రాముని ఆపడానికి ప్రయత్నించింది….కాని ఉదయం నుండి అలసిపోయిన నీరసం మీద రాముని ఎక్కువ ప్రతిఘటించలేకపోయింది.
రాము తన రెండు చేతులను అనిత నడుం మీద వేసి, ఎడమ వైపు ఆమె పొట్ట మీద చెయ్యి వేసి రుద్దుతున్నాడు.
అనిత తన రెండు చేతులను రాము భుజాల మీద వేసింది…..ఆ చలిలో, వర్షం పడుతున్నప్పుడు ఏ మగాడికైనా, ఆడదానికైనా కంట్రోల్ చేసుకోవడం చాలా కష్టం.
దానికి తోడు అనితకు మగ స్పర్స తగిలి చాలా రోజులు అయింది. రాము అనితని దగ్గరకు లాక్కుని కౌగిలించుకున్నాడు.
అలా కౌగిలించుకున్నప్పుడు అనిత సళ్ళు గట్టిగా రాము ఛాతికి ఒత్తుకున్నాయి.
దాంతో అనిత, “రాము గారు….ప్లీజ్….నన్ను వదలండి….నేను మీకన్న పెద్దదాన్ని, పెళ్ళి అయ్యి ఇద్దరు పిల్లలు ఉన్నదాన్ని,” అన్నది.
“అనిత నువ్వు చాలా అందంగా ఉన్నావు తెలుసా,” అన్నాడు రాము.
“నేను నీ అక్క లాంటి దాన్ని…..ప్లీజ్ వదిలెయ్,” అంటూ బ్రతిమలాడుతున్నది అనిత.
అనిత చెవి తమ్మెని తన పెదవులతో పట్టుకుని, నాలుకతో చిన్నగా నాకుతున్నాడు. రాము చేస్తున్న పనికి అనితలో టెన్షన్ ఎక్కువయ్యింది, అతన్ని ఆపలేక కళ్ళు మూసుకున్నది.
రాము చిన్నగా ఆమెని వేడెక్కిస్తూ, అనిత భుజాల మీద నుండి పైట తీసేసాడు.
అలా రాము పైట లాగేసరికి అనిత లోనెక్ టైట్ జాకెట్ లో నుండి కొబ్బరిబోండాల్లాంటి సళ్ళు సగం కనిపిస్తూ, ఆమె నడుము, నడుము మధ్యలో ఉన్న బొడ్డు రాముకి కన్నార్పకుండా చేస్తున్నాయి.
“ఎవరైనా చూస్తారు రాము గారు,” అని భయపడుతున్నది అనిత.
“అనిత….కార్ విండోస్ వేసే ఉన్నాయి….కార్ డోర్స్ లాక్ చేసి ఉన్నాయి….బయట నుండి లోపలికి ఏమీ కనిపించదు. దగ్గరలో మనిషి అనే వాడు లేడు, మనల్ని disturb చెయ్యడానికి,” అంటూ రాము తన చేతిని అనిత సళ్ళ మీద వేసి చిన్నగా ఒత్తుతున్నాడు.
అనిత తన చేతులు రాము మెడ చుట్టు వేయడం వలన రాము మొహం అనిత మొహానికి దగ్గరగా ఉండి, ఒకరి ఊపిరి ఇంకొకరికి తగులుతున్నది….ఆమె చేతులకి నిండుగా గాజులు ఉండేసరికి చేతులు కదిలినప్పుడల్లా గాజులు శబ్దం అవుతూ అక్కడి వాతావరణాన్ని ఇంకా వేడెక్కిస్తున్నది.
రాముకి అనిత ఎర్రటి దొండపండు లాంటి పెదవులు తనకు అంత దగ్గరగా కనిపిస్తుండే సరికి, వాటిని తన నోట్లోకి తీసుకుని చప్పరించాలనిపిస్తున్నా, అనిత ఏమంటుందో అని సంశయిస్తున్నాడు.
కాని అవకాశం మాత్రం వదులుకోవాలనుకోవడం లేదు. దాంతో రాము ధైర్యం చేసి తన పెదవులతో ఆమె పెదవులను తన నోట్లోకి తీసుకుని అనిత కింది పెదవిని మునిపంటితో చిన్నగా కొరుకుతూ, చీకుతున్నాడు.
అనిత మళ్ళీ కళ్ళు మూసుకున్నది, ఆమె మనసు జరిగేది వద్దంటున్నా, శరీరం మాత్రం ఆమె మాట వినడం లేదు.
రాము అనిత పెదవులను వదలకుండా తన కాళ్ళను ఎడం చేసి ఆమె నడుము వెనకాల నుండి చెయ్యి వేసి అనితని తన ఒళ్ళోకి లాక్కున్నాడు.
Next episode upload cheyadi