ఒప్పందం 487

ఇలా చేస్తుందని ఏమాత్రం ఊహించని కోమల్, కళ్ళు పెద్దవి చేసి, నోరు తెరిచి అలా ఉండిపోయాడు.

ఇంతలో ఫోన్ ముగించి కిందికి వచ్చింది మోహన.

ఇంకా అలానే ఉన్నాడు కోమల్.

అతను అలా షాక్ అయినట్టుగా నిలబడి ఎందుకున్నాడో మోహన అడిగే లోపు, లేచిన అతని మగతనాన్ని మోహన చూడకూడదని, మోహన దృష్టి మరల్చడానికి మాధవి కోమల్ ముందుకు వచ్చింది.

“నీకు వచ్చిన అవార్డ్స్ చూసి ఆశ్చర్యపోతున్నాడే. ఈ షాక్ అందుకే” అని మాధవి మోహనతో అంది.

మోహన ఇక కోమల్ వైపు చూడకుండా అవార్డ్స్ షెల్ఫ్ వైపు చూస్తూ… “అందుకే ఇవన్నీ ఇక్కడ పెట్టద్దు అన్నాను, ఇదేదో మ్యూజియం లాగా, ఎగ్జిబిషన్ లాగా ఎవరొచ్చినా వాళ్ళకి కనిపించేలా ఇక్కడ పెట్టావు నువ్వు” కొంచెం కోపంగా అంది మోహన.

“ఇక్కడ పెడితేనే నీ స్థాయి ఏమిటి, నిన్ను ఇలా పెంచడానికి నేను పడ్డ కష్టమేమిటి అనేది అందరికీ తెలిసేది” అని మాధవి మొహనతో అంటూ… “అంతే కదా కోమల్ గారు, నేను కష్టపడుతున్నాను కదా” అని మళ్ళీ చెయ్యి వెనక్కి పెట్టి అతని మగతనాన్ని గట్టిగా పట్టుకుని నొక్కసాగింది.

మాధవి నొక్కడం బాగుండి, అప్పుడే లీక్ అవ్వడం మొదలుపెట్టింది అతని పురుషాంగం. అలానే మోహన కనుక వెనక్కి తిరిగి చూస్తే ఏమవుతుందో అనే ఆలోచన అతనికి భయం కలిగించింది. భయం కలిగినా మాధవి చేతిని పక్కకి తప్పించే ప్రయత్నం చేయకుండా అలానే ఉన్నాడు కోమల్.

తనకి వచ్చిన అవార్డ్స్, మెడల్స్ అన్నీ ఒకసారి చూస్తూ, తన స్కూల్, కాలేజ్ రోజుల్లోకి వెళ్ళిపోయింది మోహన.

మోహన వెనకున్న మాధవి, కోమల్ దడ్డుని అలానే పట్టుకుని లాగుతూ, అతన్ని ముందుకి లాగింది. మోహన వెనక్కి తిరగకూడదని, షెల్ఫ్ వైపు వేలు చూపిస్తూ… “ఆ అవార్డ్ ఏమిటే మోహనా గుర్తులేదు, అంత పొడుగ్గా ఉంది” అంటూ ఒక పొడుగాటి అవార్డ్ గురించి అడిగింది మాధవి.

“అది పోయున ఏడాది సంక్రాంతికి ఇచ్చిన అవార్డ్” ఆ పొడుగాటి అవార్డ్ చేతిలోకి తీసుకుని అంది మోహన.

“ఏమోనే సరిగా గుర్తులేదు, లోపల ఉంటే అనిపించలేదు, ఇప్పుడు తెలుస్తోంది పొడుగ్గా, పెద్దదిగా ఉంది” కోమల్ దడ్డుని మొత్తం పిసుకుతూ, అతని దడ్డు సైజు గురించి అంది మాధవి.

“మామూలుగానే ఉందమ్మా, నీకు అలా అనిపిస్తోంది అంతే” అవార్డ్ చూస్తూ అంది మోహన.

“లేదే మోహనా, పెద్దదిగా ఉంది. అయినా అంత పొడుగు, లావు ఉంటే చేత్తో పట్టుకుని పడిపోకుండా మాట్లాడటం ఎంత కష్టం చెప్పు” కోమల్ దడ్డు గురించి అతనికి అర్ధమయ్యేలా అంది మాధవి.

కోమల్కి అర్ధం అయింది, మాధవి తన దడ్దు గురించే మాట్లాడుతోందని.

“ఇదేమంత పెద్దది కాదమ్మా, అమెరికాలో ఇచ్చే అవార్డ్స్ కొన్ని నిజంగా పొడుగ్గా, లావుగా ఉంటాయి. ఇది మామూలుగానే ఉంది” అవార్డ్ చూస్తూ అంది మోహన.

“అమెరికానో, ఆఫ్రికానో, లేనివి మనకెందుకు, మన ఇండియన్ మనవి. మన చేతుల్లో ఉంది మనది. మన సొంతం అది.” అంటూ కోమల్ దడ్దుని పిసకసాగింది మాధవి.

మాట రాకుండా అలానే ఉన్నాడు కోమల్. అతని లీకేజి కొంచెం కొంచెం పెరగసాగింది. బ్లూ కలర్ డెనిమ్ ప్యాంట్ మీద కూడా అతని తడి కనిపించసాగింది.

ఆ తడి కొంచెం మాధవి చేతికి తగలడంతో మాధవి నవ్వుతూ… “ఇలాంటి పెద్ద అవార్డ్స్ చేతిలోకి తీసుకున్నప్పుడు ఒక్కోసారి చేతులు తడి కూడా ఔతాయి కదే, ఆ ఫీలింగ్ మాటల్లో చెప్పలేం కదే మోహనా” అంది మాధవి.

“ఔనమ్మా, ఇలాంటి పెద్ద అవార్డ్స్ రావడం గొప్ప అనుభూతి” అవార్డ్ లోపల పెడుతూ అంది మోహన.

“ఒక్కోసారి ఆ పెద్దవి వాటంతట అవి రావే, మనమే చేతుల్లోకి తీసుకోవాలి” అంటూ కోమల్ బంతులని గట్టిగా వత్తింది మాధవి.

ఒక్కసారిగా నెప్పి అనిపించడంతో నోరు తెరిచి చిన్నగా “ఆ” అన్నాడు కోమల్.

ఈ శబ్దానికి మోహన వెనక్కి తిరగకముందే “మోహనా, మర్చిపోయాను, నువ్వు ఓపెన్ చేసిన ఆ వనిత ఫ్యాషన్స్ ఆల్బం తీసుకురా, కోమల్ గారికి చూపిద్దాం” అంది మాధవి.

“ఔనమ్మా నేను కూడా మర్చిపోయాను. ఈ అవార్డ్స్ చూస్తూ ఉంటే ప్రతిసారీ ఇంతే, పాతరోజుల్లోకి వెళ్ళడం, పనులు ఆగడం, వెంటనే తెస్తాను” అంటూ ఆల్బం తేవడానికి పైకెళ్ళింది మోహన.

అప్పుడు వెనక్కి తిరిగి మాధవి. కోమల్ని చూస్తూ నవ్వుతూ, లోగొంతుకతో “మొత్తం ఇప్పుడే కారిస్తే ఎలా, తర్వాతకి ఉంచుకో కొంచెం” అని అతని బుగ్గ గిల్లి, అతని దడ్డుని వదిలింది.

షాక్ పైన ఉండే లెవల్లో ఉన్నాడు కోమల్. తను ఎక్కడున్నాడు, ఇందాకటి నించి ఏం జరిగింది అనేది అతని మెదడు చెప్పలేకపోతోంది. కల అనుకోవడానికి వీలు లేకుండా అతని ప్యాంట్ మీద మరక కనిపిస్తోంది.

తలెత్తి మాధవిని చూసాడు. ఏం చెప్పాలి, జరిగినదాన్ని ఎలా అర్ధం చేసుకోవాలి ఏమీ తెలియలేదు అతనికి.

తన చేతికంటిన కోమల్ తడిని అతనికి చూపిస్తూ “పాడు పిల్లాడు, చేతిని ఖరాబు చేసాడు” అని కన్నుకొడుతూ అక్కడే పక్కనున్న వాష్ బేసిన్ దగ్గరికెళ్ళి కడుక్కుని వచ్చింది.

ఈ గ్యాప్లో అతని బుర్ర మామూలయింది. కారడం ఆగింది, లేచింది దిగింది.

మాధవి రావడంతో, ఆమెతో “బాత్రూం” అన్నాడు.

“ఔను మరి కారాక కడుక్కోవాలి కదా” అంది నవ్వుతూ.

ఏమనాలో తెలియలేదు కోమల్కి.

“కిచెన్ లోపలి నించి వెళ్తే బయట ఉంది” అంటూ కిచెన్ వైపు వేలు చూపించింది మాధవి.

కోమల్ వెళ్లబోతుంటే అతని చెయ్యి పట్టుకుని ఆపి “లోపల బ్యాలెన్స్ ఉన్నది చేత్తో చేసుకుని కార్చేసుకోకు, నాకు ఇద్దువుగాని” అంటూ నవ్వింది.

ఏమీ మాట్లాడకుండా బాత్రూం వైపు నడిచాడు కోమల్.

కోమల్ అలా వెళ్లగానే ఆల్బం తీసుకుని వచ్చింది మోహన.

కోమల్ లేకపోవడంతో తల్లిని “కోమల్ ఎక్కడ” అని అడిగింది మోహన.

“బాత్రూం” అంది మాధవి.

2 Comments

  1. Please continue

Comments are closed.