నా జీవితం ఉష 2 234

దాని మీద కూడా ఉబ్బి ఉంటాయా నరాలు ? అడగక ముందే నరాలతో దర్శనం ఇప్పించింది నా మనసు..

అలా ఒక పరాయి మగాడి సొత్తుని ఉహించటం నాకు మొదటి సారి..ఛిఛి ఇలా అవుతోంది ఏమిటో..

మరి ఉష ? నేను ఎప్పుడు చూడలేదు తనని..

తన అందాలూ ఎలా ఉంటాయి..? నాలా ఉంటాయా ?

” నీలా ఎందుకు, నిన్నే ఉహిస్తె పోయే…” అంటూ నాకు తెలియకుండా నన్నే ఆయన ముందు ఒంగో పెట్టింది నా మనసు .. ఒక్క క్షణం ఆయనకి నాకు మద్య జరుగుతున్న పోరు కళ్ళ ముందు ఉహ గా కనిపించింది…

నా ఆడతనం తడి ని ఆవిరి చేసేలా ఆయన వెచ్చని మగతనం పోట్లు..

ఆయన దాని దెబ్బలకి సమాదానం లా కదులుతున్న నా పిర్రలు….

కనికరం లేకుండా కసిగా నా జుత్తుని లాగి పట్టుకుని ఆయన చేస్తున్న పనికి… తట్టుకోలేక ఉతం గా దుప్పటిని ఒడి పట్టుకుని “అమ్మాఆఅ.. ఇస్స్స్స్స్..” అంటూ నా మలుగులు..

ఇలా నా కళ్ళ ముందు వచ్చిన ఉహని చుసిన నేను ఏ పరిస్తితిలో ఉన్నానో నాకు అర్థం అయ్యింది..

ఇక్కడే ఉంటె ఇంకేం ఆలోచిస్తా అన్న భయం తో fridge తలుపు తీసి , నీళ్ళు తీసుకున్న..

తొందరగా అడుగు ని పరుగు చేసి నా రూం లోకి వత్చి , నీళ్ళు తాగి మంచం మీద పడుకున్న..

యెంత వద్దు అనుకున్న మనసు కింద జరుగుతున్న భాగోతం కోసమే ఆలోచిస్తోంది..

ఎప్పుడు లేనిది ఏమిటి ఇలా పరాయి మగాడి కోసం ఆలోచిస్తున్న.. ఛి నా మీద నాకే చిన్న చూపు కలిగింది.. వెంటనే నా ఫోన్ తీసి వికాస్ కి కాల్ చేశా.. సిగ్నల్ లేదు.. నిరాశ..

నా ఒంటిలోని వేడి , ఈ ac గాలికి కాని ఆ చల్లని నీళ్ళ కి కాని తగ్గేది కాదు.. అది తెలిసి ఇంక ఆగలేక బాత్రూమ్లోకి వెళ్ళా…

లోపలకి వెళ్ళిన వెంటనే అద్దం లో నన్ను నేను చూసుకుంటూ నా నైటి బటన్స్ విప్ప…

నా ఒంటి బరువుకి సమానం గా ఉన్నాది నా రొమ్ముల బరువు..

బలిసిన బంతులు,, కసిగా కొవ్వు పట్టి , మద్యలో గోధుమ రంగు ముచ్చికల తో ఊగుతూ దర్శనం ఇట్చాయి…. పరుగు వళ్ళ పట్టిన చెమటకి కొంచం మెరుస్తూ ఉన్నాయి..