నా జీవితం ఉష 2 234

కవిత : అయ్యో ఇంక అంత మాట అన్నాక నేను వదులుతాన , తప్పకుండ తీసుకు వెళ్త. మీరు మా ఇంటిలోనే ఉంటారు అంతే.

ఎం జరుగుతుందో తెల్సే లోపే అంతా జరిగిపోయింది.

వికాస్ మాటల్లో అభిమానినికో లేక కవిత అందాలకో తెలిదు వాళ్ళు అడగగానే బెట్టు చేయకుండా ఒప్పేసుకున్న .

అలా కుర్చుని కబుర్లు చెప్పుకున్న మేము తన ఫ్లైట్ ఎక్కెంత వరుకు వెయిట్ చేసి బయలుదేరం, మద్యలో కవిత ని పక్కకి తీసుకుని వెళ్లి ఏదో మాట్లాడాడు వికాస్ .

ఎం మాట్లాడాడో తెలియదు కాని కవిత వెనకే వెళ్తున్న నేను తన నడుముని తడుముతున్న నా చూపులని అదుపు చేస్తూ ఉన్న .

_______________________________________________________________________________________________________________________________

కవిత కధనం..

వెళ్ళే ముందు నన్ను పక్కకి పిల్చిన ఆయిన , సుధాకర్ గారిది ఒకప్పుడు బాగా బతికినా కుటుంబం అని . చదువుకున్న రోజుల్లో ఆయినకి సుధాకర్ గారు చాల సాయం చేసేరు అని . అసలే మొహమాటస్తుడు అయినా సుధాకర్ గారికి ఎం కావాలో దగ్గర ఉండి చూసుకోమని చెప్పి వెళ్లారు..డబ్బులకి ఆలోచించకు అంటూ తన కార్డు నాకు ఇత్చి మరి వెళ్లారు.

ఒక ఫ్రెండ్ మీద మా వారు చూపిస్తున్న ప్రేమ చుసిన నాకు చాల అసూయా కలిగింది , మా వారు అంటే ప్రేమ ఇంకా పెరిగింది..

_______________________________________________________________________________________________________________________________

పార్కింగ్ దగ్గరకి నడుస్తూ ఉన్న ఇద్దరు మౌనమ్ గా ఉన్నారు. మళ్ళి నిశబ్దాన్ని చేదిస్తూ కవితే మాట కలిపింది..

కవిత : ఇంతకీ ఎం పని చేస్తూ ఉంటారు అండి మీరు.

సుధాకర్ : నేను మనప్పురం బ్రాంచ్ లో సీనియర్ మేనేజర్ ని అండి . ఇప్పుడూ డివిజన్ మేనేజర్ కి ట్రైనింగ్ కి వత్చాను.