రాములు ఆటోగ్రాఫ్ – 45 103

కాని సుభద్ర వాళ్ళెవరిని పట్టించుకోకుండా తన పిల్లల గురించి మాత్రమే ఆలోచించేది.
ఇలా ఉండగా ఒక రోజు ఆదిత్య తన తమ్ముడిని సూర్య వాళ్ళింటి ముందు బైక్ మీద డ్రాప్ చేసాడు.
ఆదిత్య తమ్ముడు నరేష్ బైక్ దిగుతూ, “అన్నయ్యా…ఒక్క నిముషం ఆగు….సూర్య ఉన్నాడో లేదో చూస్తాను…వాడు లేకపోతే నీతో ఇంటికి వచ్చేస్తాను,” అంటూ వాళ్ళ ఇంటి ముందుకు వెళ్ళి కాలింగ్‍బెల్ కొట్టాడు.
ఆదిత్య బైక్ ఇంజన్ ఆఫ్ చేసి అక్కడే బండి మీద కూర్చుని నరేష్ వైపు చూస్తున్నాడు.
కాలింగ్‍బెల్ కొట్టిన రెండు నిముషాలకు సుభద్ర వచ్చి తలుపు తీసి ఎదురుగా నిల్చుని ఉన్న నరేష్ వైపు చూసి, “నరేష్ …నువ్వా…..లోపలికి రా…” అన్నది.
నరేష్ నవ్వుతూ సుభద్ర వైపు చూస్తూ, “సూర్య ఉన్నాడా ఆంటీ,” అనడిగాడు.
సుభద్ర : ఏం….సూర్య ఉంటే కానీ లోపలికి రావా….
నరేష్ : అదేం లేదు ఆంటి….అన్నయ్య బయట నిల్చుని ఉన్నాడు….సూర్య లేకపోతే అన్నయ్యతో కలిసి ఇంటికి వెళ్దామని ఆగమన్నాను అందుకని….
సుభద్ర : అవునా….సూర్య ఇంట్లోనే ఉన్నాడు….(అంటూ బయటకు వచ్చి ఎదురుగా నిల్చున్న ఆదిత్య వైపు చూస్తూ) రా బాబూ….అక్కడే నిల్చుని ఉన్నావేంటి…లోపలికి రా…..
ఆదిత్య : పర్లేదు ఆంటీ….ఇంటికి వెళ్లాలి పని ఉన్నది….(అంటూ మర్యాద కోసం బండి దిగి సమాధానం చెప్పాడు.)
సుభద్ర : వెళ్దువుగానిలే….కనీసం వాటర్ అన్నా తాగి వెళ్ళు….మొదటి సారి ఇంటికి వచ్చావు…..
ఆమె అలా అనగానే ఆదిత్య ఇక తప్పదన్నట్టు తన బైక్‍ని ఒక పక్కగా పార్క్ చేసి ఇంట్లోకి వచ్చాడు.
సుభద్ర వెనకాలే అన్నదమ్ములిద్దరూ ఇంట్లోకి వెళ్లారు.
ఆదిత్య అక్కడ హాల్లో ఉన్న సోఫాలో కూర్చుంటే నరేష్ మాత్రం ఇంట్లో ఫ్రీగా సూర్య ఉన్న రూమ్‍కి వెళ్ళిపోయాడు.
సుభద్ర ఫ్రిజ్ లోనుండి కూల్‍డ్రింక్ తీసుకుని గ్లాసులో పోసుకుని వచ్చి హాల్లో కూర్చుని ఉన్న ఆదిత్యకు ఇచ్చింది.
ఆదిత్య ఆమె చేతిలో గ్లాసు తీసుకుంటూ, “థాంక్స్ ఆంటీ,” అన్నాడు.
సుభద్ర నవ్వుతూ, “పర్లేదులే….ఫార్మాలిటీస్ అవసరం లేదు,” అంటూ అతని ఎదురుగా ఉన్న సింగిల్ సీటర్ సోఫాలో కూర్చుంటూ, “ఇంతకు ఏం చేస్తున్నావు….చదువుకుంటున్నావా….లేక ఏదైనా జాబ్ చేస్తున్నావా,” అనడిగింది.
ఆదిత్య : డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్నాను ఆంటీ…..
సుభద్ర : స్పెషలైజేషన్ ఏంటి….
ఆదిత్య : కంప్యూటర్ సైన్స్ ఆంటీ…..
సుభద్ర : ఈ మధ్య అందరూ కంప్యూటర్ మీద పడినట్టున్నారు….(అంటూ నవ్వింది.)
ఆదిత్య : అవునాంటీ….జాబ్ ఆపర్చునిటీస్ కూడా అందులోనే ఎక్కువగా ఉన్నాయి…..
సుభద్ర : అయితే నీకు కంప్యూటర్ గురించి చాలా తెలుసు….
ఆదిత్య : హా….అంటీ….నాకు కంప్యూటర్ హార్డ్‍వేర్ గురించి కూడా తెలుసు…
సుభద్ర : నీకు ఈ ఫేస్ బుక్, what’s up, instagram అలాంటి అకౌంట్లు ఉన్నాయా….
ఆదిత్య : ఈ రోజుల్లో అవి లేకుండా ఎవరున్నారు ఆంటీ…..
సుభద్ర : అవునా….మరి నాకు లేవుగా…..
ఆదిత్య : అదేంటి ఆంటీ….మీకు ఫేస్ బుక్ అకౌంట్ లేదా….సరె….అది తీసేయండి….what’s up కూడా లేదా…..
సుభద్ర : అదేగా చెప్పేది….
ఆదిత్య : మీ ఫోన్ ఆండ్రాయిడ్ ఫోనేనా…..
సుభద్ర : అవును….(అంటూ తన ఫోన్ ఆదిత్యకు ఇచ్చింది.)
ఆమె చేతిలో నుండి ఫోన్ తీసుకున్న ఆదిత్య అది లేటెస్ట్ ఫోన్ చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు.
ఆదిత్య మొహంలో ఆశ్చర్యం గమనించిన సుభద్ర కుతూహలంతో, “ఏంటి ఆదిత్యా….ఏమయింది…” అనడిగింది.
ఆదిత్య ఇంత లేటెస్ట్ ఫోన్ పెట్టుకుని మీరు కేవలం ఫోన్ మాట్లాడటానికే వాడుతున్నారంటే చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉన్నది.
సుభద్ర : అవును ఆదిత్యా….నిజంగా నాకు అందులో ఉన్న ఫూచర్స్ వాడటం నాకు అసలు తెలియదు….నాకు నేర్పించవా…..
ఆదిత్య : తప్పకుండా ఆంటీ….ఇక్కడకు వచ్చి పక్కన కూర్చొండి…నేర్పిస్తాను….(అంటూ సోఫాలో ఆమె కూర్చోవడానికి వీలుగా సర్దుకుని కూర్చున్నాడు.)
సుభద్ర వచ్చి ఆదిత్య పక్కన కూర్చుని ఫోన్ వైపు అతను ఏం చేస్తున్నాడో అని చూస్తున్నది.
సుభద్ర తన పక్కన కూర్చోగానే ఆమె ఒంటి నుండి వస్తున్న పెర్‍ఫ్యూమ్ వాసన ఆదిత్యకు ఒక రకమైన మత్తుగా అనిపించింది.
అప్పటి దాకా ఆమెను పట్టించుకోలేదు….కాని తన పక్కన కూర్చున్న తరువాత ఆదిత్య ఆమెను కొంచెం పరిశీలనగ చూసాడు.
సుభద్ర అందాన్ని చూసి తను ఇక్కడకు రావడానికి కారణం అయిన తన తమ్ముడికి మనసులో థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ ఆమెను ఇంప్రెస్ చేయడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు
ఆదిత్య : ఇంత అడ్వాన్స్‍డ్ ఫోన్ చేతిలో పెట్టుకుని మీరు సోషల్ మీడియా అసలు తెలియదంటే నమ్మబుధ్ధి కావడం లేదు…..
ఆదిత్య అలా అనగానే సుభద్రకి ఏం సమాధానం చెప్పాలో తెలియక మొహం మీదకు బలవంతంగా నవ్వుని తెచ్చుకుని, “అదేం లేదు ఆదిత్యా….నాకు వీటిలో పెద్ద్దగా ఇంట్రెస్ట్ లేదు….అందుకే పెద్దగా పట్టించుకోలేదు…” అన్నది.
ఆదిత్య : నిజంగానా ఆంటీ….మీరు ఫేస్ బుక్‍లో అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి మీ ఫోటో పెట్టండి….మీకు ఎన్ని ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్‍లు, లైక్‍లు వస్తాయో మీకు అర్ధం కావడం లేదు….అంత అందంగా ఉన్నారు….

సుభద్ర : నువ్వు నన్ను మరీ పొగుడుతున్నావు ఆదిత్యా….నేను మరీ అంత అందంగా ఉండను…అదీ కాక నాకు కాలేజీకి వెళ్ళే కొడుకు ఉన్నాడు….ఈ ముసలిదాన్ని ఎవరు చూస్తారు….