సిన్సియర్లీ
ముచ్చర్ల రజనీ శకుంతల
కావలెను
ఇరవై ఆరు సంవత్సరాల, ఆరు నెలల పదహారు రోజుల, ఆరు గంటల వయసు వున్న అందమైన అయిదు అడుగుల తొమ్మిది అంగుళాల ఎత్తు వున్న పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేట్ (యావరేజ్ ర్యాంకర్)ని అయిన నాకు ఒక సంవత్సరం అటు ఇటుగా వుండి, ఉద్యోగం లేదా వ్యాపారం చేస్తూ నన్ను ‘హౌస్ హజ్బెండ్’గా స్వీకరించి, జీతం (భర్తగా ఉద్యోగం చేస్తున్నందుకు), కూడా ఇచ్చే అందమైన లేదా యావరేజ్ అందమైన యువతి భార్యగా కావలెను. మీరు ఇచ్చే జీతభత్యాల వివరాలతో సంప్రదించవలసిన లేదా ఎస్.ఎమ్. ఎస్ చేయవలసిన ఫోన్ నంబర్…..
అనిరుద్ర
92XXXXXXXX
****
వైజాగ్… సాయంత్రం ఆరు గంటలు….
అప్పటివరకూ గృహిణిలా ఒద్దికగా గంభీరంగా వున్న బీచ్ సాయంత్రం అయ్యేసరికి టీనేజ్ అమ్మాయిలా హొయలుపోతోంది.
కుర్రకారుకు మత్తెక్కించే అమ్మాయి సొగసుల్లా సముద్రపు అలలు వీక్షకులను మెస్మరైజ్ చేస్తున్నాయి.
సముద్రం ఒక్కసారి ఆఫ్ బీట్ సినిమాలా, మరోసారి బాక్సాఫీసు మసాలాలా కనిపిస్తోంది.
సముద్రపు ఒడ్డున వున్న బీచ్ అమ్మాయి చీర పమిటలా ఉంది.
సముద్రపు అలలు హైడ్ అండ్ సీక్ గేమ్ ఆడుతున్నట్టున్నాయి. బీచ్లో సన తలారా స్నానం చేయిస్తున్నాయి. సముద్రపు అలలు. సముద్రాన్ని తలవంచి పెట్టుకుంటున్నట్టుంది ఆకాశం.
పెళ్లయిన వాళ్లకు, పెళ్లికాని వాళ్లకు, ప్రేమలో పడ్డవాళ్లకు, ప్రేమలో దెబ్బతిన.. పిల్లలకు, వృద్దులకు ఆ బీచ్ ఒక రిలాక్సేషన్… ఒక కామన్ ప్లాట్ ఫామ్.
***
ఇసుకలో వెల్లకిలా పడుకొని దూరంగా ఆకాశాన్ని తరుముకుంటూ వెళ్తోన్న సముద్ర అలలను చూస్తున్నాడు అనిరుద్ర.
“అనిరుద్ర… నీకు సముద్రాన్ని చూస్తుంటే ఏమనిపిస్తోంది?” అడిగాడు కార్తీక్
అనిరుద్ర మరోసారి సముద్రం వంక చూసి ఆ తర్వాత తల తిప్పకుండానే, “ట్యాంకర్ తో సముద్రపు నీళ్లని తోడి హైదరాబాద్లో నీళ్ల కరువు వున్న ఏరియాల్లో అమ్మాలనిపిస్తోంది” చెప్పాడు.
“ఏ ప్రశ్నకూ సీరియస్గా జవాబు చెప్పే అలవాటు లేదా?” అడిగాడు కార్తీక్.
“నేనిప్పుడు సీరియస్ గానే చెప్పాను… ఇప్పుడు నీళ్లని మించిన గుడ్ బిజినెస్ లేదు” అన్నాడు అనిరుద్ర.
“అనవసరంగా నిన్ను కదిలించి పొరపాటు చేశాను. అన్నట్టు మన దగ్గర క్యాష్ ఎంతుంది?”
“మన అంటే నిన్ను నన్ను కలిపా? అయినా ‘మన’లో ‘నీ’ తీసేస్తే నా దగ్గర క్యాష్ లేదు… ఎట్ లీస్ట్ యాష్ (బూడిద) కూడా లేదు…”
“అదేంటి… బొత్తిగా క్యాష్ లేకుండా బయటకు ఎలా వచ్చావు?” .
“చెప్పులు వేసుకొని… నడుచుకుంటూ వచ్చాను” “కామెడీనా?”
“సీరియస్సే…. కామెడీ అండర్ కరెంట్”
కార్తీక్ ఓసారి అనిరుద్ర వంక చూశాడు. మొహంలో ఎప్పుడూ ఫ్రెష్ నెస్సే… అతని మనసులో ఏ ఫీలింగ్ వుందో కూడా తెలియదు. ఆరేళ్లుగా అనిరుద్రతో పరిచయం వున్నా అనిరుద్ర అతనికి అర్థంకాలేదు. అతనిలోని టిపికల్ థింకింగ్ మాత్రం కార్తీక్ కి చాలా ఇష్టం. .
“కార్తీక్… ఈ టైంలో బీచ్లో అమ్మే ముంతకింది పప్పుగానీ, మిరపకాయ బజ్జీలుగాని తింటే బావుంటుంది కదూ…” అడిగాడు అనిరుద్ర.
“ఎందుకలా అనుకుంటున్నావు?”
“రాత్రి ఓ నవల చదివాను. పేరు ‘ఒక గుండె సవ్వడి” అనుకుంటాను. అందులో హీరోయిన్ కు ఇలాంటి కోరిక పుడుతుంది”
“నీకో విషయం తెలుసా అనిరుద్ర….” గుసగుసగా అన్నాడు కార్తీక్.
“ఏమిటి… ఆ కథలో హీరోవి నువ్వేనా?” నవ్వుతూ అడిగాడు అనిరుద్ర.
“కాదు… ఆ నవల రాసింది మనమే” ఇంకా గుసగుసగా అన్నాడు. అనిరుద్ర తాపీగా చూసి, “ఒహో… అలాగా….” అన్నాడు.
“అదేంటి షాకవట్లేదు… కార్తీక్ అసహనంగా అడిగాడు.
“షాకా… ఎందుకు? రాసే ఉంటావ్… అన్నట్టు నువ్వెప్పుడు సెక్స్ మార్పిడి చేయించుకున్నావ్?” మరింత తాపీగా అడిగాడు అనిరుద్ర. .
“ఏం… ఎందుకలా అడుగుతున్నావ్?”
“మరేం లేదు… ఆ నవల రాసింది రచయిత కాదు రచయిత్రి….” చెప్పాడు అనిరుద్ర.
***
ఒక్కసారిగా బీచ్లో చిన్న కలకలం.
“అనిరుద్రా… టీవీ వాళ్లు….” హుషారుగా చెప్పాడు కార్తీక్. “అయితే ఏంటి?” అడిగాడు అనిరుద్ర.
“అయితే ఏమిటంటావేంటి? మనమెల్లి వాళ్ల ఎదురుగా నిలబడితే, కెమెరాలోపడి టీవీలో కనిపిస్తాం” ఉత్సాహంగా చెప్పాడు కార్తీక్. .
ఈటీవీలో కనిపిస్తే ఏమిటి?” అని అడిగా “మనల్ని అందరూ చూస్తారు”
“చూస్తే….”
వెర్రిగా చూశాడు కార్తీక్.
“చూస్తే ఏమిటంటే ఏం చెప్పాలి? అందరూ మనల్ని గుర్తుపడతారు”
“గుర్తుపడితే ఏంటి? అని అడుగుతున్నాను”
తలపట్టుకున్నాడు కార్తీక్. ఈలోగా ఓ యాంకర్ మైక్ పట్టుకొని అటువైపే వస్తోంది. వెనకే కెమెరామేన్…
తన కార్తీక్ జేబులోని దువ్వెన తీసి క్రాఫ్ సరిచేసుకున్నాడు.
***