నాన్ సెన్స్ గా మాట్లాడకు. సెన్స్తో ఆలోచించిచు… 317

“ఘోరం జరిగిపోబోతోంది… బామ్మ ఉరేసుకోబోతోంది…” “ఇంకా ఉరేసుకోలేదుగా…”

“ఏంటి వేళాకోళంగా ఉందా… ముందు పద…” అంటూ లేచాడు కార్తీక్.

“ఆగు… కాఫీ తాగనీ… నాలుగు రూపాయల కాఫీకి కాసేపు న్యాయం చేయొద్దూ…”

“అవతల బామ్మ అన్యాయమైపోతోంది…”

“ఓ పని చెయ్… నువ్వెళ్లు… నేను వెనగ్గా వస్తాను”

“ఇద్దరం కలిసే వెళ్తాం” అంటూ హోటల్ బయటకు అనిరుద్రను లాక్కొస్తూ ఆటోను పిలిచాడు కార్తీక్. ఆటో వచ్చి వాళ్ల ముందాగింది.

అనిరుద్ర సీరియస్గా కార్తీక్ వైపు చూసి, “ఆటో ఎందుకురా…. బస్సులో వెళ్లొచ్చుగా”

పెద్ద వెర్రికేక వేశాడు కార్తీక్. ఆ తర్వాత కీచుగొంతుతో, “అవతల లైఫ్ అండ్ హ్యాంగ్ ప్రాబ్లమ్రా” అన్నాడు.

“ఇవతల మనకు మనీ ప్రాబ్లమ్… బస్సు డబ్బులతో కాఫీ తాగాలని డిసైడయ్యాం కదా… ఇప్పుడు పెద్ద పుడింగిలా ఆటో అని పిలిచావ్… డబ్బులేవరిస్తారు? నువ్వా నీ యబ్బా..

కార్తీక్ మెదడుకు బ్యాలెన్స్ కోల్పోతున్న ఫీలింగ్ కలిగింది. అనిరుద్ర ఆటోవైపు తిరిగి డ్రైవర్ తో చెప్పాడు “నువ్వెళ్లు బాబూ” అని.

ఆటో వెళ్లిపోయింది. ఈలోగా కార్తీక్ కు చిన్న డౌట్ ఎవరో తనను తిడుతున్న ఫీలింగ్ … అప్పుడు గమనించాడు. తన చేతిలోని అనిరుద్ర మొబైల్ ఫోన్… తను ఆ ఫోన్ ఆఫ్ చేయలేదు… అంటే తమ మాటలన్నీ…
కార్తీక్ గుండె గుబేల్ మంది. ఫోన్ ను చెవి దగ్గర ఆన్చుకున్నాడు. అవతల బామ్మ తిట్టిన తిట్టు తిట్టకుండా తిడుతోంది. అది ఏ భాషో కూడా అర్ధంకాలేదు కార్తీక్ కు.

“బామ్మా” భయంగా అన్నాడు కార్తీక్.

“ఒరే తింగరి సచ్చినోడ… సరిగ్గా… సరిగ్గా పదిహేను నిమిషాల్లో మీరు ఇక్కడ వుండకపోతే నా చావుకు కారణం ఎవరో రాసిపెట్టి మరీ చస్తాను”

“అంత పని చేయకు బామ్మా… అనిరుద్ర ఇబ్బందుల్లో పడతాడు”

“వాడెందుకురా ఇబ్బందుల్లో పడతాడు?”

“మరి నువ్వు నీ చావుకు కారణం ఎవరో రాసి పెట్టి చనిపోతానన్నావ్ గా” అయోమయంగా అడిగాడు కార్తీక్.

“అవును… నేను నీ పేరు రాసి చచ్చిపోతా… నా మనవడు చెడ తిరగడానికి… చెడిపోవడానికి నువ్వే కారణం…” చెప్పి కసిగా ఫోన్ పెట్టేసింది బామ్మ.

***

అనిరుద్ర తాపీగా, కార్తీక్ భయం భయంగా ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టారు. మంచమ్మీద కూచొని, మంచం ముందు వున్న స్టూల్ మీద బిర్యానీ ప్యాకెట్ పెట్టుకొని తింటోంది బామ్మ. ఆమె మెడకు చీర వదులుగా బిగించి ఉంది.

అనిరుద్ర లోపలికి వచ్చి మంచమ్మీద కూర్చొని బిర్యానీ వాసన చూసి ముక్కు ఎగబీల్చి, “బిర్యానీ ఘుమఘుమ బాగానే వుంది… ఎక్కడి నుంచి తెప్పించావే?” అని అడిగాడు.

“దాబా నుంచి తెప్పించానురా…. అయినా డిటైల్స్ అవసరమా? తొందరగా తిననీ… తినేసి ఉరేసుకుంటా” అంది బామ్మ. . ,

“అదేంటే… ఎటూ చద్దామనుకుని డిసైడయ్యావ్… బిర్యానీ ఎందుకే వేస్ట్ చేస్తావ్?” అనిరుద్ర అన్నాడు.

బామ్మ కార్తీక్ వైపు తిరిగి, “ఒరే తింగరోడా… నీ ఫ్రెండ్ కు చెప్పు… నా మాట వినని వాళ్లు నాతో మాట్లాడవద్దని…”

కార్తీక్ అనిరుద్ర వైపు చూశాడు.

“ఏంటి… చెబుతావా… చంపేస్తా… నాకు నిద్రిస్తోంది… బామ్మ ఉరి ప్రోగ్రామ్ పూర్తయ్యాక లేపు… మంచి నిద్రలో వుంటే మాత్రం పొద్దున చెప్పు..” అంటూ బిర్యానీ ప్యాకెట్ నుంచి కొద్దిగా బిర్యానీ తీసి నోట్లో పెట్టుకుని “వెరీ టేస్టీ” అనుకుంటూ బయటకు నడిచాడు అనిరుద్ర.

బామ్మ అనిరుద్ర వైపు గుర్రుగా చూస్తూ బిర్యానీ సీరయిస్గా తినసాగింది.

“ఏం ఫ్యామిలీ అండీ” కార్తీక్ తల పట్టుకున్నాడు.

***

అర్ధరాత్రి రెండు కావస్తోంది.

అనిరుద్ర ఓ మంచమ్మీద కార్తీక్ మరో మంచమ్మీద పడుకున్నారు. ఇద్దరూ మంచి నిద్రలో ఉన్నారు. కార్తీక్ కి అనిరుద్ర ఇంట్లో ఆరుబయట పడుకోవడం చాలా ఇష్టమైన విషయం. నెలలో పదిహేను రోజులకు పైగా అనిరుద్ర ఇంట్లోనే గడుపుతాడు.

బామ్మ హరర్ సినిమాలో డ్రాకులా కళ్లు తెరిచినట్లు ఠపీమని కళ్లు తెరిచింది. ఒళ్లు విరుచుకుని లేచింది. ఫ్రిజ్ దగ్గరికి వెళ్లి, ఓ బాటిల్ తీసుకుని నీళ్లను గటగట సగం బాటిల్ వరకు తాగేసింది. ఓ చిన్న ఆలోచన కలిగిందావిడకు. వెంటనే ఐస్ క్యూబ్స్ వున్న ట్రేని లాగింది.

అందులోని ఐస్ క్యూబ్స్ ని ఓ గ్లాసులో వేసి వాటిని తీసుకొని బయటకు నడిచింది.

అనిరుద్రవైపు చూసింది. హాయిగా నిద్రపోతున్నాడు. దుప్పటిని మెడ వరకు కప్పి, నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకొని కార్తీక్ మంచం దగ్గరికి వచ్చింది. దుప్పటిని మునగదీసుకొని పడుకున్నాడు కార్తీక్. ఆ దుప్పటిని పట్టి పీకింది. చలికి వణికిపోతున్నాడు కార్తీక్.

తన చేతిలో వున్న గ్లాసులోని ఐస్ క్యూబ్స్ ఒక్కొక్కటి తీసి కార్తీక్ చొక్కాలో వేసింది.

పెద్ద వెర్రికేక వేసి లేచి, తన చొక్కాలో పడిపోయిన ఐస్ క్యూబ్స్ ని చూసి మళ్లీ కేకవేసి, “బామ్మా ఏంటిది?” అని ఏడుపుగొంతుతో అడిగాడు.

“ఐస్ క్యూబ్స్… ట్రేలో నీళ్లు పోసి డీప్ ఫ్రిజ్ లో పెడితే ఐస్ క్యూబ్స్ తయారవుతాయి. అప్పుడప్పుడూ మందులోకి వేసుకుంటాను”

“నేనడిగింది ఐస్ క్యూబ్స్ ఎలా తయారవుతాయని కాదు. చలికి వణుకుతుంటే దుప్పటి లాగి… అర్థరాత్రి ఐస్ క్యూబ్లు నా ఒంటి మీద ఎందుకు పోశావని?” ఏడుపు గొంతుతో అన్నాడు కార్తీక్..

“నీ ఫ్రెండ్ ని ఉద్యోగం త్వరగా వెతుక్కోమను… నాకు వయసైపోతోంది. నేను చచ్చేలోగా వాడు ఏదోక ఉద్యోగం చేయడం చూడాలి…”

“ఆ విషయం నువ్వే చెప్పొచ్చుగా….”

“ఇప్పుడా?… ఇప్పుడు నా బంగారుకొండ నిద్ర చెడిపోదూ….”

నోరు వెళ్లబెట్టి “అందుకని నా నిద్ర చెడగొడతావా? నీ కన్నా ఇడీ అమీన్ బెటర్ బ్రతికున్న రోజుల్లో మెదళ్లు గుండెకాయలు తిన్నా చచ్చి హాయిగా నిద్రపోతున్నాడు. నువ్వేంటి అంటే నిద్రపోతున్న నన్ను నిద్రలేపి క్లాసు పీకుతున్నావు” కోపం, నిద్ర చెడిపోయిందన్న ఒళ్లు మంటనీ మిక్స్ చేసి అన్నాడు కార్తీక్.

“ఒక్కరోజు నిద్ర పోకపోతే వచ్చే నష్టమేమీ లేదు. రేపట్నుంచి దుప్పటెం ఖర్మ… ఏకంగా పరుపే కప్పుకొని పడుకుందువుగానీ… నేను పోయాక నా పరుపు నీ పేరు మీదే రాసిస్తాలే” బామ్మ అంది.

ఒకసారి బామ్మ వంక పిచ్చిచూపులు చూసి, “రేపట్నుంచి ఇక్కడ పడుకుంటే ఫోర్క్ మాంసం తిన్నంత ఒట్టు” కసిగా అన్నాడు కార్తీక్.

“నువ్వు ఫోర్క్ తింటే నాకెందుకు…. ఎలుగొడ్డు మటన్ ఫ్రై చేసుకుంటే నాకెందుగ్గానీ… ఒరే కార్తీకుడూ… నువ్వూ నా మనవడిలాంటివాడివే కదరా…”

“అబ్బ… సెంటిమెంట్తో ఆయింటిమెంట్ లేకుండా వాతలు పెడతావు కదా బామ్మా…. నీ బాధేమిటో చెప్పు?” అన్నాడు బుద్ధిగా లేచి మంచంలో పద్మాసనం వేసి కూర్చొని.

బామ్మ లేచి నిలబడింది. కురుక్షేత్రంలో కృష్ణుడి విశ్వరూపం కనిపించింది కార్తీక్ కి.

“చెప్పేది… మొత్తుకునేది… చస్తానని బెదిరించేది అంతా నేనే… అది నైన్టీన్ థర్టీసిక్స్…