“టెన్షన్స్.. ఆ టెన్షన్స్ తట్టుకోలేను. బిజినెస్ చేయాలంటే రకరకాల జిమ్మిక్కులు చెయ్యాలి. మోసం చేయాలి. ఎదుటివాడిని పడగొట్టాలి. ఇవన్నీ నాకవసరమా… ఎందుకే నన్నిట్లా చంపుతావ్?”
“అనరా అను నేను నిన్ను చంపుతున్నానా? బుద్ధిగా ఉద్యోగం చేసుకోమంటున్నాను… అంతే కదా”
“నాకు తెలియక అడుగుతా మీ నాన్న అదే మా ముత్తాత నిన్ను ఉద్యోగం చేయమన్నాడా.
ఒక్క క్షణం బామ్మ ఆశ్చర్యంగా చూసి, “లేదు… అయినా నాకు ఉద్యోగం ఎందుకు నా మొగుడే సంపాదించి పెడతాడు. నా మొగుడికి వండి వార్చుతూ ఉంటాను”
“నేనూ అంతేనే… నాకెందుకే ఉద్యోగం… నా పెళ్లానికి మొగుడి ఉద్యోగం , వండి వార్చుతూ ఉంటాను”
అనిరుద్ర మాటలతో ఒక్క క్షణం బామ్మ బిత్తరపోయి, “నారాయణ… నారాయణ, అంది అసంకల్పితంగా, “కాదు అనిరుద్ర… అనిరుద్ర… అను” అంటూ బయటకు నడిచాడు అనిరుద్ర.
****
“అనిరుద్రా… రాత్రి నాకో కల వచ్చింది” చెప్పాడు బీచ్ ని ఆనుకొని వున్న రెయిలింగ్ పక్కనే నడుస్తూ కార్తీక్.
“గ్యాస్ రేట్ తగ్గినట్టు కల వచ్చిందా?” అడిగాడు అనిరుద్ర.
“కాదు”
“హైదరాబాద్ లో హెల్మెట్లు పెట్టుకోవాల్సిన అవసరంలేదని సి.ఎం టీవీలో చెప్పినట్టు కలొచ్చిందా?”
“కాదు… బామ్మ కలలోకి వచ్చింది”
“వ్వాట్… ఈ వయసులో బామ్మతో డ్యూయెట్ పాడుకున్నావా? అయినా నీకు ప్రేమించడానికి బామ్మే దొరికిందా? బ్యాడ్ టెస్ట్ కూల్గా అన్నాడు అనిరుద్ర.
“ఛఛ… నాకా ఉద్దేశంతో కల రాలేదు”
“మరి ఆస్తి అంతా నీ పేరు మీద రాసినట్లు కల వచ్చిందా?”
“అబ్బా… నన్ను చెప్పనివ్వరా… రాత్రి బామ్మ నా మంచం దగ్గరికి వచ్చి నా చొక్కాలో ఐస్ క్యూబ్స్ పోసింది. నేను కెవ్వున అరిచాను. నా చొక్కాలో ఐస్ క్యూబ్స్ ఎందుకు వేశావని అడిగాను. నా మనవడి చొక్కాలో వేస్తే వాడికి జలుబు చెయ్యదూ. అందుకే నీ చొక్కాలో వేశానంది”
“ఒరే కార్తీక్… నువ్వు ప్రొడ్యూసర్ ని ఇంప్రెస్ చేయడానికి రైటర్ కథ చెప్పినట్టు చెప్పకు… మూడే మూడు ముక్కల్లో చెప్పు. ఏ బుర్రున్న ప్రొడ్యూసర్ అయినా డైరెక్టర్ అయినా క్యాచ్ చేస్తాడు”
కార్తీక్ ఓసారి అనిరుద్ర వంక చూసి చెప్పసాగాడు.
“బామ్మ నీ గురించే బెంగ పడుతుంట. నువ్వు తక్షణమే ఉద్యోగం చేయాలిట. లేకపోతే మీ నాన్న, తాతల్లా ఝనక్ ఝనక్ పాయల్ బాజేట… నీకివ్వమని నాకు డబ్బు కూడా ఇచ్చిందంట…
ఆశ్చర్యకరమైన విషయం ఏమిటంటే… నేను కళ్లు తెరిచే సరికి డబ్బు నా దగ్గర ఉంది”
అనిరుద్ర కార్తీక్ వంక చూసి, “నీకొచ్చింది కల కాదు నిజమే.. ఓవరాక్షన్ మానేసి ఆ డబ్బు బామ్మకు ఇచ్చెయ్” అన్నాడు.
“అదేమిట్రా ఎంతో ప్రేమతో బామ్మ డబ్బిస్తే…”
“ప్రేమతో ఇచ్చినా, కోపంతో ఇచ్చినా ఆ డబ్బు నా కష్టార్జితం కాదు. మనవడిగా నాకు వండి పెడుతోంది అది చాలు. మిగతా ఖర్చులన్నీ నావే…”
“అదేమిట్రా… అంత మాట పట్టింపైతే ఎలా?”
“ఇందులో మాట పట్టింపేమీ లేదు… నువ్వు ఉద్యోగం చేయకపోతే ఆస్తిలో చిల్లిగవ్వ రాదు అంది. అసలు నేను ఉద్యోగం చేయకపోయినా ఆ ఆస్తిలో సగం చిల్లిగవ్వ కూడా అక్కర్లేదు. నాకు బామ్మ మీద ఏ కోపమూ లేదు. పదేళ్ల కుర్రాడు కూడా పేపర్లు వేసో, పాల ప్యాకెట్లు అమ్ముతూనో డబ్బు సంపాదిస్తున్నాడు. అట్లాంటిది నేను డబ్బు సంపాదించలేనా?” అనిరుద్ర కుండ బద్దలు కొట్టినట్లు తన అభిప్రాయం చెప్పాడు.
“నిన్ను మార్చడం నా వల్ల కాదుగానీ టిఫిన్ చేయడానికి మన దగ్గర క్యాష్ ఎంతుందేమిటి?”
“ఈడ్చి తన్నినా రష్యా రూబుల్ లేదు. అమెరికా డాలర్ లేదు. ఇండియన్ రూపాయి లేదు” అనిరుద్ర సెటైరిగ్గా చెప్పాడు.
“పోనీ బామ్మ ఇచ్చిన డబ్బు…” అని అనిరుద్ర మొహం వంక చూసి, “అదే అప్పుగా…” అంటూ మళ్లీ అనిరుద్ర ఎక్స్ప్రెషన్స్ చూస్తూ “వద్దులే” అన్నాడు.
సరిగ్గా అప్పుడే అక్కడ చిన్న గొడవ. ఓ వ్యక్తి ఆటో దిగి, ఆటో డ్రైవర్ తో గొడవపడ్డున్నాడు. అనిరుద్ర అటుకేసి నడిచాడు.
“నేనివ్వనంతే… మరీ ఇంత ఘోరమా… నలభైకి మించదు… వంద ఎలా అవుతుంది?” ఓ వ్యక్తి ఆటో డ్రైవర్తో గొడవపడ్తున్నాడు.
“ఇదిగోండి సార్ మీటర్ చూడండి… ఫ్రీగా ఇస్తున్నట్టు మాట్లాడతారేంటి?” ఆటోడ్రైవర్ గొంతు పెంచాడు. ఇద్దరి వాదనలు ఎక్కువయ్యాయి. ఆ వ్యక్తి కూడా వున్న అతని భార్యో, గర్ల్ఫ్రెండో…
“అయ్యో ఇచ్చేయండి గొండవెందుకు? అసహ్యంగా…” అంటోంది. ఆ వ్యక్తి విసుక్కుంటూ జేబులోంచి వంద రూపాయలు తీసి ఇవ్వబోయాడు.
అనిరుద్ర వెంటనే ఆ వ్యక్తితో “ఆగండి మాస్టారూ…” అని ఆటోడ్రైవర్ వైపు తిరిగి, “ఎందుకొచ్చిన గొడవ… ఓ యాభై తీసుకొని వెళ్లు… నీకు ఓ పది లాభం” అన్నాడు.
“ఏంటి… సెటైర్లు వేస్తున్నావా? నాకు పది లాభం ఏంటి? యాభై బొక్కవుద్ది. మీటర్ చూసి డబ్బు ఇవ్వండి. నేనేం చందాలు అడగడం లేదు” అన్నాడు ఆటోడ్రైవర్ “ఎందుకు చెబుతున్నానో అర్ధం చేసుకో. స్టేషన్ నుంచి ఇక్కడికి నలభైకి మించి అవ్వదు యాభై తీసుకొని వెళ్లు”
“అదేం కుదర్దు… మీటర్ చూసి డబ్బులివ్వండి” “నలభైకి మించి అవ్వదని చెప్తున్నాగా”
“ఎలా చెబుతారండీ… మీటర్ కన్నా మీకు ఎక్కువ తెలుసా?”
“సరే నలభైకి మించి అవ్వదని నిరూపిస్తే” “నిరూపించండి చూద్దాం”
“సరే ఓ పని చేద్దాం… నేను మరో ఆటోని పిలుస్తాను. నా వెనకే వచ్చేయ్. ఆ ఆటో బిల్లు ఎంతయితే అంతే నీకు ఇస్తాను. కానీ నా ఆటో బిల్లు నువ్వు పే చేయాలి” అన్నాడు అనిరుద్ర.
“ఏ ఆటో బిల్లు అయినా ఒకటే అవుతుంది” ఆటోడ్రైవర్ అన్నాడు.
“అవుతుంది… ట్యాంపరింగ్ చేస్తే అనిరుద్ర చెప్పాడు. అప్పటివరకూ వాదిస్తున్న ఆటోడ్రైవర్ మొహంలో రంగులు మారాయి.
“మీటర్ వినియోగించే ప్రధాన గేర్ వీల్ కు అరవై నాలుగు పళ్లుంటాయి. ఇది ఒక చుట్టు తిరగడానికి ఎక్కువ సమయం పడుతుంది. దాన్ని తొలగించాలి. యాభై ఆరు పళ్లు వుండే గేర్ వీల్ ని ఏర్పాటుచేస్తే గేర్ వీల్ కు ఎన్ని తక్కువ పళ్లుంటే మీటర్ వేగం అంత ఎక్కువ చూపిస్తుంది.
పాయింట్ నంబర్ టూ… ఆటో మీటర్ దగ్గర వుండే వర్క్ గేర్ కి ఇరవై పళ్లుంటాయి. పదహారు పళ్లు వుండే వర్క్ గేర్ ని ఏర్పాటుచేస్తే త్వరగా తిరిగి బిల్ ఎక్కువ వస్తుంది” అనిరుద్ర చెప్పడం ఆపి ఆటోడ్రైవర్ వంక చూసి, కొద్దిగా ఆగాడు.
“నీ ఆటో నంబర్ ఎంతో చెప్పు… తూనికలు, కొలతల శాఖ లేదా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఏ ఒక్కరికి ఫోన్ చేసినా వాళ్లే చూసుకుంటారు”
ఆటోడ్రైవర్ ఏమనుకున్నాడో వెంటనే, “పొద్దున్నే గొడవ ఎందుకు సార్… ఆ యాభై “ఇచ్చేయండి” అన్నాడు.
“కాదు నలభయ్యే… నాతో పదినిమిషాలు వాగించినందుకు టైం కిల్ అమౌంట్” అంటూ ఆటోలో వున్న వ్యక్తి వైపు చూశాడు. ఆ వ్యక్తి నలభై రూపాయలు ఆటోడ్రైవర్ కు ఇచ్చాడు. ఆటోవాలా గొణుక్కుంటూ వెళ్లిపోయాడు.