అతని లావు పాటి ఇనపకడ్డిని నిప్పుల కొలిమిలా ఉన్న ఆమె పూకులోకి పెట్టడానికి ట్రై చేశాడు. మొదటి సారి కొంచెం
మాత్రమే వెళ్లింది. బయటికి తీసి ఈసారి మరింత గట్టిగా తోశాడు. పూర్తిగా దిగబడిపోయింది ఎర్రమట్టి నేలలోకి గడారు దిగేసినట్టు
కరుకుగా, బిర్రుగా ఇరుక్కుంది లోపల.
దెబ్బకు “అమ్మా. . . . నొప్పి మామ నొప్పి ” అని అరిచింది. ఆమె నోరు మూసి “కొంచేపు ఓర్చుకో. . ” అన్నాడు.
చిన్నగా గుద్దడం మొదలెట్టాడు. నొప్పి కాస్త సుఖానికి తిరుక్కుంది మూలుగులో తియ్యదనం వచ్కింది , గట్టిగా చేయమని బతిమాలింది.
మొదటీ రౌండ్ మూడు నిమిషాలలో ముగిసింది ఆమె అతని మొగతనం మీద కార్చేసింది, అతను జాగ్రత్తగా ఉండడం చేత
లోపల కాకుండ బయట కార్చేశాడు.
మరో రెండు నిమిషాలలో రెండో రౌండ్ మొదలయింది. ఈసారి “నొప్పి” అన్న మాటే లేదు, పోట్లలోను వేగం పెరిగింది.
“తపక్ తపక్” సౌండ్ల మోత మోగింది. తియ్యటి మూల్గులు గట్టిగానే వినిపించాయి, సమయం కూడా చాలా సేపే పట్టింది.
ఈ సారి కూడా అతను బయటే పిచికారి చేశాడు. ఆమె మాత్రం మూడు నుంచి నాలుగు సార్లు కార్చేసింది.
ఆ హాయి నుండి ఆమె తేరుకోడానికి చాలా సేపే పట్టింది. వెల్తూ వెల్తూ తియ్యటి ముద్దు పెట్టి వెళ్లిపోయింది.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
“అది రా అబ్బాయ్ జరిగిన విషయం. . . .
ఈ విషయాన్ని ఆరోజు రాత్రే మీయత్తకి చెప్పేశాను అది నామీద అరిచి కొట్టుకుంది. . . రాజమ్మని గట్టిగా మందలించింది
సంవత్సరం తిరిగేలోపు దానికి పెండ్లి చేసేయమని బలవంతం చేసింది . . . . మరి వాళ్లిద్దరికి ఎలా కుదిరిందో నాకు తెలీదు. ”
అని ముగించేశాడు లచ్చుమన్న.
ప్రతి శుక్రవారం పక్కనున్న టౌన్ లో సంత జరుగుతుంది. ఆ ఊరి చివర్లో రోడ్ కి ఇరువైపుల పెద్ద పెద్ద చింతతోపు ఉంది.
ఆ చింత చెట్ల కింద చిన్న చిన్న డేరాలు కట్టి అన్ని రకాల కూరగాయలు, పప్పు దినుసులు అమ్ముతారు రైతులు, వారానికి సరిపడా
కూరగాయలు కొంటారు జనాలు. ఉదయం వేళ, మద్యాహ్న సమయాలలో ఒక మోస్తారు రద్దీగా ఉంటే సాయంత్రం మాత్రం చాలా
రద్దీగా ఉంటుంది.
రాజు ఆ రోజు ముందుగానే స్కూలు, సంత ముగించేలోపే ఊరి బస్సు సంతకు చేరుకుంది, రాజుతో పాటు మరికొందరు ఊరి జనాలు
సంతలోనే బస్ ఎక్కేశారు. బస్ బస్టాండ్ చేరుకోగానే బస్ మీద చీమలదండు దాడిచేసినట్టు ఎగబాకారు జనాలందరు. ఆ బస్ ఆ టౌన్ నుంచి
మూడు ఊర్లకి పోతుంది. రాజు వాళ్ల ఊరు రెండోది. సో ఆ మూడు ఊర్ల స్కూల్ పిల్లలతో పాటు సంతకొచ్చిన జనాలు ఎక్కడంతో బస్ అంతా
గందరగోలం అయిపోయింది.,
రాజు తన సంత సరుకులతో పాటు డ్రైవర్ కి ఎడమ వైపున్న ఒకే ఒక సీటులో కుర్చున్నాడు. అక్కడ కాకుండా బస్సులో ఇంకెక్కడ
కూర్చున్నా నలిగిపోయేవాడు. రాజు అక్కడ కూర్చోవడంతో తన స్నేహితులంతా అక్కడికే వచ్చేశారు. శాంతా, హరి, రవి అందరు వచ్చిడ్రైవర్
పక్కనున్న గేర్ బాక్స్ మీద కూడా కూర్చున్నారు. సుకన్య అందరు ఎక్కిన తరువాత తీరిగ్గా ఎక్కింది.
“ఏ సుఖి ఈడున్నాం రా ” అని రవిగాడు గట్టిగా కేకేశాడు.
“ఇప్పుడు ఆ అమ్మాయ్ ఎందుకు రా ఈడకు ” అని రవిని కసురుకున్నాడు రాజు.
సుకన్య అందరిని తప్పించుకోని వాళ్ల దగ్గరకు వచ్చింది.
“ఏ రాజు నిన్ను మ్యాథ్స్ సార్ అడిగాడు . . . . యాడికి పోయినావ్ అని ” అని అడిగింది వచ్చి రాగానే.
కూరగాయల సంచి వైపు కళ్లతోనే సైగలు చేశాడు. ఆ అమ్మాయ్ అర్థమ్ చేసుకుంది. రాజు ముందురగా వచ్చి నిలబడుకుంది.
“రేయ్ . . . . ఆ అమ్మాయికి సీటివ్వరా లేచి ” అని కసురుకున్నారెవరో.రామిరెడ్డిగారి అమ్మాయి కదా అని గౌరవము అంతే.
“కూర్చుంటావా. . . . “అని పైకి లేవబోయాడు.
“పర్వాలేదు . . . . .నేను నిలబడే వస్తాను నువ్వు కూర్చో . . . ” అంది సుకన్య.
ఆ అమ్మాయి సరిగ్గా బస్సు అద్దం ముందరగా నిలబడి ఉంది. రాజుకి ఆమె వెనక సంపద కళ్ల ముందుంది.
కళ్లు తిప్పుకోలేక పోయాడు. ఆ రోజు బస్సులో జరిగింది గుర్తుకి వచ్చింది వీటికే కదా మనవాడు కుచ్చుకుంది అని. ఆ ఆలోచన వచ్చిన వెంటనే
రాజుకి లేచిపోయి ప్యాంట్ లో గుడారం లేచింది. ఎవరైనా గమనిస్తే బాగుండదని చేతితో ప్యాంట్ సరిగ్గా సర్దుకుని, బస్సులోని గందరగోలాన్ని
పరిశీలించడం మొదలుపెట్టాడు.
బస్సంతా హడావిడిగా ఉంది సిటీలోని బస్సుళ్లా సైలెంట్ గా ఉండదు. అక్కడున్న వాళ్లంతా ఒకరికి ఒకరు తెలిసిన వారే, అందరు అందరికి బందువులే
అన్న, తమ్ముడు, బావా, మామ అని వరసలతో పిలుచుకుంటారు. సంతలో టమోటా రేటు దగ్గరనుంచి వాళ్ల పొలం లో పండే పంట వరకు అన్ని మాట్లాడుకుంటున్నారు.