ఏంటయ్యా సుందరం ఎలా ఉంది నీ కొత్త గది 1 521

“తను నాకన్నా కరువాసిపోయింది. వెంటనే అడిగేస్తుంది వాటా పెట్టమని. అసలు ఇప్పటికే అనుమానం దానికి .. నీతో నేను రోజూ వేయించుకుంటున్నానని.”
“అయితే ఆమె మళ్ళీ వచ్చిందా ఇక్కడికి”
“భలే వాడివే ఇంచుమించు రోజూ వస్తుంటుంది. అఫ్ కోర్స్ ఆదివారాలు మాత్రం రాదు. నువ్వుంటావని.
“అబ్బా ఏంటా పిసుగుడూ? ఫని మొదలెట్టూ”
ఆమె ఆమాట అనడంతోనే కదలటం ప్రారంభించాడు సుందరం. పై నుంచి అతను ఇస్తున్న ప్రషరుకి సాయం వీపు క్రింద గచ్చు రాపిడి ఆమెకి చిత్రమైన అనుభూతి కలిగించింది. దాంతో క్రింద నుంచి ఎదురు దాడికి మొదలెట్టింది తను.
అతను హుషారుగా ఇంకా వేగం పెంచాడు.
“నీ సెంటిమెంటు మాట ఎలా ఉన్నా ఇలా క్రిందనే బాగుంది బుజ్జీ! ఇంకెప్పుడూ ఇలా క్రింద పడుకునే చేసుకుందాం” ఆయాసపడుతూనే తన ఆనందాన్ని వ్యక్తం చేసింది సునీత.
“సర్లే, గచ్చు చల్లదనానికి మళ్ళీ మీకు రొంప చేసి జ్వరం వచ్చిందంటే నా చావు నేను చావాలి! ఆంత కావాలంటే ఈ సరదా అప్పుడప్పుడూ తీర్చుకోవచ్చు” అన్నాడు తన పని తాను కానిస్తూనే.
అతడి మాటకు దోరగా నవ్వి ముద్దుగా ముక్కు పిండిందామె.
వ్యవహారం మంచి రసకందాయంలో పడింది.
ఇద్దరూ అయాసంతో రొప్పుతూనే కసి కసిగా కుమ్ముకున్నారు. తన బలమంతా ఉపయోగించి అణిచిపెట్టి కొడుతున్నాడు సుందరం. ఊపు ఊపుకు కేరింతలు పెడుతూ మొత్తను ఎత్తెత్తి కుదేస్తోందామె.
అది – ఆమె ఎన్ని రోజుల నుంచో ఎదురు చూస్తున్న క్షణం.
అది – మండిపోతున్న తన కొర్కెను మనసైన వాడితో తీర్చుకుంటున్న క్షణం.
అది – ఆమె చిరకాల వాంచ పరాకాష్ట చేరుకుంటున్న క్షణం.
అందుకే – ఆమె ఆనందాహాకారాలతో గది మార్మోగిపోతోంది.
ఆమె ఉద్రేకాన్ని, సుఖం అందిస్తూ అందుకుంటున్న ఆరాటాన్ని చూస్తూ అబ్బురపడిపోయాడు సుందరం….. ఎన్నో ఏళ్ల తర్వాత ఈ సుఖాన్ని చవి చూస్తున్నంత కరువుగా ఆమె చేయించుకోవటం అతడికి ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది. నిజానికి తను మరింత కరువుగా ఉన్నాడు.
ఇద్దరి కరువూ ఒకే క్షణంలో ఒక కొలిక్కి చేరుకుంది.
ఓకరిని మించి ఒకరు తీయగా మూలిగారు.
ఓకరిని ఒకరు గాఢంగా బల్లుల్లా కరుచుకుపోయారు.
క్రమంగా వర్షం కురిసి వెలిసిన ప్రశాంతత ఏర్పడిందా గదిలో.
ఇద్దరూ కళ్ళు తెరిచారు.
ఒకళ్ళనొకళ్ళు బిడియంగా చూసుకున్నారు.
సంత్రుప్తిగా నవ్వుకున్నారు.
ఆనురాగంగా ముద్దులాడుకున్నారు.
“క్రిందకు దిగవా ఏమిటి?” చిలిపిగా అడిగిందామె
“దిగాలనిపించడం లేదు” ముద్దుగా చెప్పాడతను.
“వళ్ళు హూనమైపోయింది – ఇక నిన్ను మోయలేను బాబు”
“అవునులే! ఫనైపోయింది కదా!”
“అయిపోయిందనకు – ప్రారంభమయిందను”
“సరే” అంటూ పక్కకి జరిగాడు సుందరం.
తువ్వున లేచి నిలబడింది సునీత. వెంటనే క్రిందకు చూసుకుని “చీ! కడివెడు గుమ్మరించావ్” అని కొంటెగా నవ్వి గబ గబా బయటికి నడిచింది.