ఎన్నో పర్యాయములు తన గురుపత్ని భగ ద్వారముని అందులోని గులను తన జిహ్వతో స్ఫృశించి, ఓలలాడించి ఆమె ప్రసాదించిన మధుర రసమును ఒక్క బిందువు సైతము వృథా పోనీయక పవిత్ర తీర్థమును గ్రోలినట్టు ఆస్వాదించాడు చంద్రుడు. ఎంతైనను తార గురుపత్ని మరియు కామశాస్త్రము స్వయముగా బోధించుచున్న గురువు కావున ఒక దేవి వలే పూజనీయురాలు మరి ఆమె ఒసంగిన మధుర రసము పవిత్ర తీర్థమే కదా అనిపించెను చంద్రునికి. తార తనువెల్ల తాపముతో అమితముగా వేడెక్కెను. “ఈ తాపము తాళలేకున్నాను శిష్యా ” అని గురుపత్ని చంద్రుడితో పలుకగానే, ఆమె నిండైన గుండ్రని మెత్తని పిరుదులని పొదవి పట్టుకుని, ఆమె సుతిమెత్తని, నున్నటి కోమలమైన జఘనములు తన భుజముల మీద ఉండగా ఆమె యోని ద్వారాముని కప్పుచున్న మృదువైన సుతిమెత్తని పుష్పముల వంటి అధరములని అతని అధరములతో బంధించి వాటి మధ్యలోనుండి జిహ్వను ఆమె యోని ద్వారములోనికి జొనిపి అందునున్న గలము చుట్టూ మెల్లిగా వృత్తములు చుట్టుచు కొద్దిగా క్రిందికి జరిగిన అతని జిహ్వ ఆమె భగమున ప్రవేశించిన పిదప అందులో పైన ఉన్న కొద్దిగా గరుకైన ప్రదేశముని స్పృశిస్తూ ‘ నోటి పై భాగము యందు ఉన్న విధముగానే ఇక్కడ కూడా కలదే, ఇదేమి విడ్డూరమో ‘ అనుకొనుచు మెల్లిగా ఆశ్రమమునందున్న స్వచ్ఛమైన, విశాలమైన, స్వేతపద్మములతో నిండియున్న తటాకముని చేరి అందులోకి దిగెను.
చల్లని నీటిలో శిష్యుడి భుజాల మీద కూర్చుని అతనికి భగము నుండి మధుర రసము ఇస్తున్న గురుపత్ని
తటాకములోని చల్లని జలముతో తారకి కొద్దిగా సేద తీరగా ఆమె తాపము చల్లబడబోయెను. ఐతే ఆమె శిష్యుడి జిహ్వ ఆమె యోని లోని అతిసున్నిత ప్రదేశాన్ని స్పృశించేసరికి తాళకపోయెను తార ఆ సుఖానుభూతిని. ఆమె తనువెల్లా మరింత జలదరించెను, చిగురుటాకువలె కంపించెను, తన ప్రియ శిష్యుడి ముఖము పై మరింత మధుర రసమును చల్లెను.
‘ఈ నవ యువకుడు తన జిహ్వతోనే ఇంతలా సుఖపెట్టుచున్నాడు, మరి నిగిడిన మేఢ్రముతో ఇంకెంత సుఖమివ్వగలడో’ కదా‘ అని తలచెను తార తన శిష్యుడి పని తనముకి లోలోపలే మురిసిపోయి. తటాకములో ఉన్న తార తన ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుడి భుజాల మీదనుండి తన జఘనములను తీసి తటాకములో జలకాలాడుచు మునిగి అతని పంచని తన దంతములతో తొలగించెను. తన శిష్యుని శిశ్నముని వీక్షించిన తార ప్రమథితురాలయ్యెను (ప్రమాథిత – నివ్వెర). ‘ నాకు లెక్కలేనన్ని పర్యాయములు భావప్రాప్తిని కలిగించి సుఖములో ఓలలాడించినను, ఇతడి శిశ్నమునకు లేశ్యమంతైనను చలనము లేదేలనో. ఈతడు పుట్టుకతో నపుంసకుడా?
లేక ఇతడు సైతము తన గురువును అనుకరించి తోడుదొంగల వలే ఉతథ్యుని ఆశ్రమములో మమత భగములో తన మేఢ్రమును జొనిపి చివరకు శాపగ్రస్తుడై నపుంసకుడయ్యేనా?
ఆ విషయము నాకు వివరించిన వృత్తాంతములో దాచి పెట్టేనా?
ప్రాణాయాముతో సాధించిన బ్రహ్మచర్య నిగ్రహమా?
లేక మునుపెన్నడూ స్త్రీసాంగత్యము లేక ఇటులయ్యేనా? ‘ అని అనేకానేక ప్రశ్నలు ఉద్భవించెను తార మదిలో.
(ఆ ప్రశ్నలకి సమాధానము తారకి లభించేనా? తార కోరిక చంద్రుడి విద్యాభాయాసము సంపూర్ణమయ్యేనా?
త్వరలో …… )
పరి పరి విధములు యోచించిన తార, ‘ఏది ఏమైనను ఒక పర్యాయము ప్రయత్నించవలె ‘ అని కృతనిశ్చయముతో తన ప్రియ శిష్యుని శిశ్నముని చుంబించెను. అంతట క్రమముగా ఉత్తేజభరితమైన చంద్రుని మృదువైన మల్లెమొగ్గవంటి శిశ్నము ధృడమైన మూలకము (మూలకము = ముల్లంగి) వలె ఎదుగుట ఆరంభించెను. శిష్యుడి (శిశ్నము) యొక్క వృద్ధి కారణముగా గురుపత్ని ఐన తార ఉత్సాహమునకు అవధులు లేకపోయెను. ఎదుగుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రమును తన జిహ్వ తో స్పృశించెను బ్రహస్పతి అర్థాంగి ఐన తార, అతడి మేఢ్రము ముందు భాగమునున్న చర్మమును మెల్లిగా వెనకకు జరిపి. ఎఱ్ఱని ఫలము వలె ఉన్న తన శిష్యుని మేఢ్రము పై కొద్దిగా చెమ్మ మిగిల్చి తొలగెను ఆ చర్మము. ఆ చెమ్మ అతి మధురముగా రచించెను చంద్రుని గురుపత్ని యొక్క జిహ్వకి. ఇక ఉపేక్షించక అతి రుచికరమైన ఎర్రటి ఫలము వంటి తన శిష్యుని మేఢ్రమునంతయు తన నోటియందు నింపుకొని తన జిహ్వతో దాని రుచి ఆస్వాదించుటారంభించెను బృహస్పతి కళత్రమైన తార.
మృతసంజీవని మంత్రముతో దానవ గురువైన శుక్రాచార్యుడు ఇవ్వధముగా అసురులకు ప్రాణము పోయునేమో అనుకొనుచు తన శిష్యుడి మేఢ్రమును తనివితీరా ఆస్వాదించుటారంభించెను దేవగురుపత్ని ఐన తార. దృఢముగా వేడిగా రసమయముగా అనిపించెను చంద్రుడి మేఢ్రము తారకి. మత్స్యావతారమున చంద్రుని బావగారైన శ్రీ మహా విష్ణువు వలె ఇప్పుడు చంద్రుని మేఢ్రము సైతము క్రమేపి పెరిగిపోతుండటముతో కొద్దిగా భయమేసినది చంద్రుని గురుపత్నికి. ‘ఇది నా నోటియందే ఇమడలేనంతగా ఎదిగినచో మరి ఇక ఇది నా భగమునందు ఎటుల ప్రవేశించగలదు ‘ అని పరి పరి విధముల వ్యాకులత చెందెను తార.
తన శిష్యుడి మేఢ్రము ఇంతగా ఎదుగుతుందనుకోలేదు తార
తార అంతలో ధైర్యం సమకూర్చుకుని, ‘ఇటువంటిది లభించక పరితపించే మగువలు ఎందరో కలరు. స్వల్ప కాలము పిదప నేను సైతము ఆ కోవలోనే ఉంటిని కదా . నా హస్తముకి, నోటికి అందినది భగమునకు అందజాలదా ఏమి ‘ అనుకొనుచు తన హస్తములో ఇమిడి ఉన్న తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రముని చుంబించి తన మనస్సుని సమాధాన పరుచుకుని తనలోని భయము పారద్రోలెను తార.