వెన్న మీగడ తో చేసి తేనే చుక్కలద్దినట్లున్న తన వక్షాలు చుంబించమని గురుపత్ని అడిగితె
అందులకు కారణము నవనీతము (నవనీతము -వెన్న) మరియు క్షీరసారము (క్షీరసారము – మీగడ) తో మలచిన రెండు అర్థవృత్తాకారములు వాటిపైన మకరందముతో (మకరందము -తేనె) అందమైన బిందువులు అమర్చినట్టు నేత్రానందము కలిగించినవి అతడి గురుపత్ని ఛాతి మీద ఆమె ఉన్నతమైన అతిసుందరమైన, బహు మృదువైన, స్తనములు. నవనీతము, క్షీరసారము మరియు మకరందము ఒక్కొక్కటే ఎంతాగానో మధురముగా ఉండును, మరి ఆలాంటిది అన్నీ కలబోసినచో ఇంకెంత మధురముగా ఉండునో కదా అనుకొనుచు సుస్తని (సుస్తని – అందమైన వక్షములు కలది), ఉత్స్తని (ఉత్స్తని – ఎత్తైన, నిటారైనా చక్కని స్తనములు కలది) ఐన తన గురుపత్ని యొక్క అనాచ్ఛాదిత సుందర స్తనములను ఒక్కొక్కటిగా మార్చి మార్చి చుంబించనారంభించెను చంద్రుడు. ఒక స్తనమును చుంబించుచు మరొక స్తనమును తన హస్తాంగుళములతో మృదువుగా స్పృశించెను ఆమె అనుంగు శిష్యుడు. చంద్రుడు ఊహించిన దానికన్నయు మరింత మధురముగా రుచించెను అతని గురుపత్ని యొక్క సుందరమైన స్తనములు. అతడి చుంబనానికి ఉత్తేజపడి ఆమె స్తనములు మరింత నిగిడి నిటారుగా నిలబడెను. అతని చుంబనానికి స్పందిస్తూ ఆ మకరంద బిందువుల వంటి ఆమె చూచుకములు (చూచుకము – ముచిక) మరింత ఉన్నతముగా నిగిడినవి. వాటిని మార్చి మార్చి చుంబించుచు చంద్రుడు తన జిహ్వతో వాటి చుట్టూ పరిక్రమ చేయుచు వృత్తములు చుట్టెను.
ప్రియ శిష్యుడు ఒనర్చుచున్న తన వక్షచుంబనముతో తార దేహము మరియు మనసు తన్యమయత్వముతో తేలిపోవనారంభించెను. తన శిష్యుడి మీద మరింత మక్కువ పెరిగి ఇక అతడు తానంతట తానుగా అతడి ప్రశ్నకి సమాధానము కనుగొటకై ప్రతీక్షించక అతని హస్తముని తన హస్తముతో పొదవి పట్టుకుని తన చీర క్రిందకి జొనిపి తన జఘనముల మధ్యనున్న తన భగము యొక్క మిక్కిలి తడిసిన చీలికపై రుద్దెను. తన భగము యొక్క చీలికపై ఆమె సుందర శిష్యుని హస్త స్పర్శ తారని మరింత కామోద్రేకురాలిని గావించెను. స్వహస్తముతోనే మర్దన చేసుకోవడమే తారకి అప్పటివరకు అలవాటు, మరి మొదటి పర్యాయము ఒక పురుషుని, అందులోను నవయువకుడు మరియు తన ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుని హస్తము తన భగము యొక్క చీలిక మరియు అందున్న గలముపై సుతారముగా స్పృశించగా ఆమె తనువెల్లయు అనిర్వచనీయమైన సుఖానుభూతితో పులకరించిపోయెను.
తార వివాహిత నవవధువు ఐనను, ఆమె చాదస్తపు పెనిమిటి ఐన బృహస్పతి ఎన్నడూ ఆమె భగమును నిమిరి ఆమె గులమును స్పృశించలేదాయె. శృంగారము సైతము మొక్కుబడిగా ఒనర్చెడివాడు. ‘పరాంగనా రతిసుఖం ఎరిగిన, రుచి మరిగిన వాడికి స్వకళత్రము తో రతి సుఖము అంతగా రుచించదేమో‘ అనుకొనెను తన మదిలో తార. తన భగచీలిక పైన మరియు లోన కాసేపు మర్దన చేయించిన పిదప తన శిష్యుడి హస్తాంగుళములను అతని నాసిక వద్దకి చేర్చెను తార. చిరకాలముగా తన మనసుని ఊరించుచున్న ఆ మధుర రసము యొక్క సుగంధము చంద్రుడిని మైమరపింపజేసెను. తన గురుపత్ని కృప మరియు సహకారముతో ఆ మధుర రసము యొక్క మూలము ఎరిగెను చంద్రుడు. ఇక ఉపేక్షించలేక తన గురుపత్ని సన్నని, నాజూకైన కటిని తన ఇరు హస్తములతో ఒడిసి పట్టుకొనెను చంద్రుడు. ఆమె కటి అతడి ఇరుహస్తములలో పూర్తిగా ఇమిడిపోయెను అది ఎటులన్నా, మరి గురుపత్ని కటి చిన్నది శిష్యుని హస్తములు పెద్దవాయే.