తన ప్రియ శిష్యుడి కటిని తన సున్నితమైన పొడవాటి కొనదేలిన నున్నటి పాదములతో బంధించి అతని కంఠము చుట్టూ తన వామ హస్తముని బిగించి, దక్షిణ హస్తముతో అతని మందమైన ధృడమైన పొడవైన మేఢ్రమును తన భగము యొక్క ద్వారము వద్ద నిలిపి మెల్లిగా మరియు అతి లాఘవముగా తన కటిని క్రిందికి దింపుచు ఆ బలిష్టమైన మేఢ్రముని తన భగములోనికి ప్రవేశింపజేయుటకు ఎన్నో పర్యాయములు విఫలయత్నములు గావించెను దివ్యలోకసుందరి ఐన తార. గురుపత్ని ఆదేశములకొకరు వేచి ఉండి, ఆ సర్వాంగ సుందరి ఒనర్చుచున్న ప్రయాస గమనించిన చంద్రుడు తన గురుపత్నితో సవినయముగా ” ఏమాయెను, నా యొక్క దండము మీ జఘనముల మధ్యనున్న రంధ్రము కన్నా పెద్దదిగా తోచుచున్నది మరి ఆ రంధ్రములోనికి ఈ దండమును ప్రవేశింపజేయుటకు వ్యర్థముగా ఏల ప్రయత్నించెదరు ఓ గురుపత్ని? ” అని అమాయకముగా ప్రశ్నించెను.
చంద్రుడి అమాయకతకు తారకి చిరుమందహాసము అటుపిమ్మట జాలి కలిగెను. భగమునందు మేఢ్రము ప్రవేశించి మర్శన గావించినపుడు (మర్శన గావించుట – రుద్దుట/రుబ్బుట) కలుగు అమోఘమైన సుఖం యొక్క రుచి తన అమాయకపు శిష్యునికి ఎవ్విధముగా వివరించవలెనా అని మథనపడెను తార. “ నీ మేఢ్రముని నేను నా నోటియందు ప్రవేశింపజేసి, నా అధరములతో బంధించి, నా జిహ్వ తో మర్శన గావించుచున్నప్పుడు నీకు సుఖానుభూతి కలిగినదా?” అని ప్రశ్నించెను తార తన శిశ్యుడిని. “ఆహా అమితమైన సుఖము కలిగినది ఓ పరమ పావని” అని సవినయముగా సమాధానమిచ్చెను చంద్రుడు.
“ఆ సుఖమునకు అనంతకోటి రెట్లు అధికమైన సుఖము మన ఇరువుదరికీ కలుగును శిష్యా, నీ మేఢ్రము నా భగమునందు ప్రవేశించినచో” అని విశదీకరించి చంద్రుడికి బోధపరిచెను అతని గురుపత్ని.
“అటులైనచో నేను నా మేఢ్రము యొక్క పరిమాణము తక్షణమే తగ్గించెద” అని మెల్లిగా తన మేఢ్రముని తన గురుపత్ని భగమునందు ప్రవేశింపజేయుటకు అనువైన పరిమాణమునకు తగ్గించుచు తన గురు పత్నితో “ఓ పరమ పూజనీయ సాధ్వి, దీనిని శిశ్నము అనవలెనా లేక మేఢ్రము అని సంబోధించవలెనా?” అని ప్రశ్నించెను చంద్రుడు. తన శిష్యుని అమాయకత్వముకి చిరుమందహాసము నాట్యమాడెను తార అధరములపైన. “ నేను చుంబించని పూర్వము ఇది ఉన్న స్థితియందు దీనిని శిశ్నము అని సంబోధించెదరు నేను చుంబించిన పిదప ఇది నిగిడెను కదా అప్పుడు దీనిని మేఢ్రము అనవలెను.” అని తన ప్రియ శిష్యుని అమాయకత వలన కలిగిన ప్రశ్నని నివృత్తి గావించెను చంద్రుని కామశాస్త్ర గురువైన తార.
చంద్రుని మేఢ్రము మెల్లిగా కొద్దిగా క్షీణించెను. తన ప్రియ శిష్యుని అసామాన్య విద్య మరియు నిగ్రహం తారని అతిగా ముగ్ధురాలిని గావించెను. అతిలోక సౌందర్యవతి ఐన తన గురుపత్ని నిండైన, మెత్తని పృష్ఠముని పొదవి పట్టుకుని ఆమెను ఎత్తి మెల్లిగా మరియు లాఘవముగా చంద్రుడు తన కటిమీదకు దింపుచుండగా, ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రముని తన దక్షిణ హస్తముతో పొదవి పట్టుకుని దానిని తన భగము యొక్క ద్వారము వద్ద ఉంచెను తార. తన వామ హస్తము యొక్క అంగుళములతో తన భగముయొక్క ద్వారమున ఉన్న నిలువాటి, నునుపైన సుందర అధరములను ఎడము చేసి తన భగమునందు తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రము యొక్క ప్రవేశమునకు మార్గమును సుగమము గావించెను తార. గురుపత్ని మరియు శిష్యుల సమ్మేళిత ప్రయత్నము సఫలమై చంద్రుని మేఢ్రము బ్రహస్పతి కళత్రమైన తార భగములోనికి మెల్లిగా ప్రవేశించెను.
అప్పటివరకు బ్రహస్పతి తప్ప వేరొక పురుషుడు ఎరుగని/ చేరని రహస్యము/గుప్త ప్రదేశమును అతడి ఏకసంతాగ్రాహి ఐన శిష్యుడు, కనుగొని చేరిపోయెను. చంద్రుని లలాటమున మాతృగమి యోగము లిఖించబడి ఉన్నదని గమనించనే లేదు బ్రహస్పతి అతడిని శిష్యునిగా స్వీకరించినపుడు.( మాతృగమి యోగము – తల్లి లేక తల్లితో సమానమైన స్త్రీ యొక్క భగములోకి ఈ యోగమున్న పురుషుని మేఢ్రము ప్రవేశించి అమితముగా సుఖించి ఆమెని అమోఘముగా సుఖపెట్టును. తండ్రి భార్య (సవతి తల్లి), అన్న భార్య (వదిన), గురువు భార్య ( గురుపత్ని), రాజు భార్య (రాణి) వీరందరూ తల్లి తో సమానమైన వారు)
క్షీరసాగరము నుండి ఉద్భవించావానికి మాత లేనందున ఈ వివరము ఎవరు పట్టించుకొనలేదు. అంతియే కాదు చంద్రుడిని శిష్యునిగా చేర్చుకొను సమయమునకు తన భ్రాతృజ ఐన మమత సుఖాహ్వానముతో బ్రహస్పతియే స్వయముగా మాతృగమి యోగము అనుభవించుచుండెను కావున దాని ఫలితముగా చంద్రుని లలాట లిఖితము కానరాలేదు. అదియు కాక సురపక్షపాతి మరియు దేవలోక రక్షకుడైన శ్రీ మహా విష్ణువే ఇంద్రాది దేవగణములతో తన ఆశ్రమమునకు విచ్చేసి స్వయముగా చంద్రుని శిష్యునిగా స్వీకరించమని ఆజ్ఞాపించగా ఇక బ్రహస్పతికి నిరాకరించు అవకాశము కానీ ఉద్దేశము కాని ఆలోచన కానీ కలుగలేదు.