తన గురుపత్ని బోధించిన విషయమును చంద్రుడు వల్లి వేయు వేగమును క్రమముగా హెచ్చించెను. పూజలో మధ్యే మధ్యే పానీయము సమర్పయామి అన్న చందమున చంద్రుడు మధ్య మధ్యలో తన గురుపత్ని యొక్క పృష్ఠమును తన హస్తములతో మర్దించుచు ఆమె కటిని కొద్దిగా అటు ఇటు త్రిప్పుచు ఊపుచుండెను. తారకి కలుగుచున్న సుఖానుభూతి మరింత తారస్థాయికి చేరుకొనెను.జీవితములో తొలిసారి అద్భుతమైన సుఖము పొందుతున్న గురుపత్ని శిష్యులు
“హా చంద్రా .. ఆహ్ …. అలా … అటులనే … ఇస్స్ … శిష్యా …. నీ మేఢ్రము యొక్క పరిమాణమును హెచ్చింపుము … ఆహ్ .. అమ్మా … ఉస్స్ … మరింత … అది … అచటనే మరింత మర్శించుము … వేగం హెచ్చింపుము .. మీ గురువుగారి మేఢ్రము పరిమాణము, మర్శణ వేగము, వారొసంగగల సౌఖ్యము ఏదియు నీతో లేస్యమంతైనను (లేస్యమంత – వెంట్రుకంత) సాటిరావు ….. హా… అటులనే …. అబ్బా…. ఆహా….. ఏకసంతాగ్రాహివి … గురువుని మించిన శిష్యుడివి …. హా … ఇస్స్ …. ” అని బిగ్గరగా కేకలు పెట్టుచు తన శిష్యుని మనోహరమైన ముఖమును చుంబించుచు అతడి జిహ్వతో తన జిహ్వని అధరములతో అధరములని పెనవేసి, తన ఎత్తైన, మెత్తని గుండ్రని, ధృడమైన, బరువైన స్తనద్వయమును తన శిష్యుడి విశాలమైన, ధృడమైన, బలిష్టమైన ఛాతికి అదుముచు, కామోద్రేకముతో నిక్కపొడుచుకొని నిటారుగా ఉన్న తన ఉన్నత కుచములతో తన శిష్యుని కుచములను స్పృశించుచు అనేక పర్యాయములు తనువెల్లయు జలదరించు విధముగా సంభోగ సుఖములోని పతాక భావప్రాప్తి పొందుచు, తన శిష్యుడి లింగమునకు తన భగములో ఉద్భవించు మధుర రసములతో అభిషేకము ఒనర్చెను దేవగురుపత్ని ఐన తార. తన గురుపత్ని ప్రసాదించుచున్న మధురరసము ఆమె భగమునుండి ధారాళముగా వెలువడి తన లింగముని అభిషేకించుచు క్రిందకి జాలువారి వృథా అవుచున్నదే అనిపించెను చంద్రునికి. ఆ మధురరసమును గ్రోలి ఆస్వాదించవలెనని చంద్రునికి బలమైన ఇచ్ఛ కలిగెను. తన శిష్యుని మనోవాంఛని ముందుగా ఊహించిన తార అతడు మధుర రసమును ఆస్వాదించుటకై తన భగమునందు మేఢ్రము స్థానములో జిహ్వను ప్రవేశపెట్టకుండుటకు అతడి జిహ్వని తన జిహ్వతో బంధించెను.
కొన్ని ఘడియల అనంతరం అనేకానేక పర్యాయములు కామోద్రేక స్థితిలో భావప్రాప్తి కలుగుట వలన అలసిన తార తన శిష్యుని గాఢాలింగనము చేసుకొని అతని భుజము పై దంత చుంబనం ఒనర్చుచు “హా చంద్రా …మదనమనోహరా …. స్వప్నపురుషా ” అని బిగ్గారా మూలుగుచు సోమ్మసిల్లెను. తన గురుపత్ని పలుకుచున్నది చేయుచున్నది ఏమియు అవగతమవని చంద్రుడు ఇదంతయు కామశాస్త్ర బోధనలో భాగమే కానోపును అని భావించెను.
అలసిన తన గురుపత్నిని శ్వేత కమలములతో కూర్చిన పానుపు పై పరుండబెట్టి వింఝామరములతో విసురుచు ఆమె ప్రక్కనే ఆసీనుడయ్యెను చంద్రుడు. కొద్ది ఘడియలు విశ్రమించిన పిదప తేరుకున్న తార తన నేత్రములు తెరచి తనకి సేవ ఒనర్చుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని గాంచి అమితముగా సంతసిల్లి అతడి మేఢ్రముని చుంబించబోయి ఆశ్చర్యచకితురాలయ్యెను. అందులకు ఇరు కారణములు గలవు. తన ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుని మేఢ్రము ఇంకను నిగిడేయుండుట మొదటి కారణమైతే దాని పరిమాణము రెండవ కారణము. చంద్రునికి ఇది తొలి అనుభవైనను అతడి మేఢ్రము ఇంత వ్యవధి మరియు, అమితమైన భగ మర్శన అనంతరము సైతము నిగిడి ఉండుట అమోఘముగా తోచినది అతడి గురుపత్నికి. అదియే కాక దాని పరిమాణము తన భగము నందు ప్రవేశించినప్పటికన్నా ద్విగుణీకృతమయ్యెనని అవగతమైన తార ఆనందము అనిర్వచనీయమయ్యెను. ఆ ఆనంద సమయమున ” ఓ ప్రియ శిష్యా, నీ సేవాతత్పరతకు సంతసిల్లితిని, నీకు ఏ వరము కావలెనో కోరుకొనుము” అని ప్రియముగా పలికెను చంద్రునితో అతడి గురుపత్ని.