రాములు ఆటోగ్రాఫ్ – Part 1 964

అనసూయ : మరి ఏమని పిలవమంటారు….
రాము : బాబుగారు అని కాకుండా….బాబు అని పిలువు…..నేను నీకంటే చిన్నవాడిని కదా…..
అనసూయ : అలాగే బాబు…..ఇందాక ఏంటో చెప్పబోయారు ఏంటి….
రాము : మరి నువ్వు కోప్పడకూడదు….
అనసూయ : కోప్పడనులే చెప్పండి బాబు…..
అంటూ రాము తన గురించి ఏం చెప్పాలనుకుంటున్నాడో తెలుసుకోవాలని అనసూయకు చాలా ఆత్రంగా ఉన్నది.
రాము : అదీ…అదీ…..
అంటూ రాము నసుగుతుండే సరికి అనసూయ రాము దగ్గరకు వచ్చి అతను కూర్చున్న సోఫాకు ఆనుకుని కింద కూర్చుంటూ…..
అనసూయ : అబ్బా….చెప్పండి బాబు….అలా నసుగుతారేంటి….
అనసూయ అలా కింద కూర్చునే సరికి ఆమె పైటలో నుండి ఆమె సళ్ళ లోయ కనిపిస్తున్నది.
ఆ లోయలో సళ్ళ పైభాగాన చెమటతో తడిచి మెరుస్తూ….ఆమె ఊపిరికి అనుగుణంగా పైకి కిందకు లైట్ గా కదులుతున్నాయి.
రాము చూపు తన పైట లోపల ఉండటం గమనించింది….కాని తన పైట సర్దుకునే ప్రయత్నం మాత్రం చేయలేదు.
అది గమనించిన రాము తన మనసులో, “ఇక ఇది పక్కలోకి చాలా తొందరగా వస్తుంది….డౌట్ లేదు,” అని అనుకుంటూ అలాగే చూస్తున్నాడు.
అనసూయ : అబ్బా…చూసింది చాల్లే బాబు….ముందు విషయం చెప్పండి….
అంటూ నవ్వింది.
తాను ఆమెకి డైరెక్ట్ గా దొరికిపోయే సరికి రాము తన చూపుని ఆమె సళ్ళ మీద నుండి కళ్ళల్లోకి చూసి నవ్వాడు.
అనసూయ కూడా రాము వైపు చూసి నవ్వింది.
రాము : అదీ….మామూలు ఆకలి తగ్గిపోయి…..దాని బదులుగా ఇంకో ఆకలి మొదలయింది….
అంటూ అనసూయ వైపు చూసి నవ్వుతూ తన చేతిని మడ్డ మీద వేసి ఫ్యాంటు మీదే నొక్కుతున్నాడు.
రాము అలా అంటూ తన చేత్తో మడ్డ మీద రుద్దుకోవడం చూసి….అతను అంత డైరెక్ట్ గా అడుగుతాడని ఊహించని అనసూయ సిగ్గుతో తలదించుకుని నవ్వుతున్నది.
రాము : ఏంటి సిగ్గు పడుతున్నావు…..నువ్వే కదా చెప్పు…చెప్పు అన్నావు….
అనసూయ : అంటే మాత్రం అలా చెప్పేస్తారా బాబు…..
రాము : మరి ఇంత అందంగా నాటు కోడిలా ఉంటే చెప్పకుండా ఎలా ఉంటాము…..
అనసూయ : పో బాబు….నువ్వు మరీ నన్ను పొగిడేస్తున్నావు….
అంటూ తన చేత్తో రాము తొడ మీద చిన్నగా కొట్టింది.
రాము : లేదు అనసూయ….నిజంగానే చెబుతున్నాను….నాకో అనుమానం తీరుస్తావా….
అంటూ తన తొడ మీద ఉన్న అనసూయ చేతిని తన చేత్తో పట్టుకుని చిన్నగా నిమురుతున్నాడు.
అనసూయ మాత్రం రాము చేతిలో ఉన్న తన చేతిని విడిపించుకునే ప్రయత్నం చేయలేదు….
అనసూయ : ఏంటి బాబు….ఇందాకటి దాకా ఏదో ఆకలి….ఆకలి అన్నారు….నాకు అది అర్ధం కాలేదు…ఇప్పుడు ఏదో అనుమానం తీర్చమంటున్నారు…..మీ వరస చూస్తుంటే అన్నం తినకుండా మాటలతోనే కాలం గడిపేట్టున్నారే….
అంటూ రాము వైపు చూసి నవ్వుతున్నది.
చేతిలో ఉన్న తన చేతిని విడిపించుకోకుండా నవ్వుతూ మాట్లాడుతుండే సరికి రాము ధైర్యంగా అనసూయ చేతిని తన తొడ మీద వేసుకుని రుద్దుకుంటున్నాడు.
రాము తన చేత్తో అలా తొడ మీద రుద్దడం గమనించి అనసూయ పట్టించుకోనట్టు ఉన్నది.
రాము : సరె….భోజనం పెడుదువుగాని పద…..(అంటూ సోఫాలో నుండి లేవబోయాడు)
కాని అనసూయ మాత్రం కూర్చున్న చోట నుండి లేవకుండా ఇంకొంచెం ముందుకు జరిగి తన ఎత్తుల్ని రాము కాళ్లకు ఆనించి అదుముతూ….
అనసూయ : ఇందాక ఏదో అనుమానం తీర్చమన్నారు….ఏంటది….
ఆమె ఆత్రానికి రాము తనలో తాను నవ్వుకుంటూ…
రాము : అదేం లేదు….నువ్వు ఇంట్లో నుండి బయటకు వస్తే….అందరి చూపులు నీమీదే ఉంటాయట్టుంది కదా……
అనసూయ : ఇది పల్లెటూరు బాబు…..ఇక్కడ అటువంటి వేషాలు వేస్తే ఊరుకోరు….చితకబాదుతారు…..
రాము : అమ్మో….అలా అయితే నన్ను బాగా కొడతారా….(అంటూ భయపడుతున్నట్టు నటించాడు)
అనసూయ : మిమ్మల్ని ఎందుకు కొడతారు బాబు…(అంటూ రాము మాటలు అర్ధమయినా మామూలుగా మాట్లాడుతూ నవ్వుతున్నది)
రాము : అంటే నన్ను ఇక్కడ వాళ్లు ఏమీ చేయరా….(అంటూ అనసూయ కళ్ళల్లోకి చూసాడు)
రాము కళ్ళల్లో తన మీద కోరిక అనసూయకు స్పష్టంగా తెలుస్తున్నది.
అనసూయ : ఎందుకు చేయరు…కాని…ఒక్కళ్ళు మాత్రం తనిష్టం వచ్చినట్టు మిమ్మల్ని బాగా కొడతారు ఇంకా కొరుకుతారు కూడా…..
ఆ మాట వినగానే రాము ఇక దాన్ని పక్కలోకి లాక్కోవడమే లేటు అని అనుకుంటూ….
రాము : ఆ ఒక్కళ్ళు….కొడతారా….కొట్టించుకుంటారా…..
రాము దేని గురించి అడుగుతున్నాడో అనసూయకు బాగా అర్ధమయింది…కాని పైకి మాత్రం అర్ధం కానట్టు నటిస్తున్నది.
అనసూయ : పరిస్థితిని బట్టి జరుగుతుంది….పదండి భోజనం చేద్దురు గాని
అంటూ కింద నుంది లేచి అక్కడ పెట్టిన క్యారేజీని తీసుకుని అప్పటి దాకా తన పైటని వీపు మీదగా ముందుకు తీసుకొచ్చి తన నడుము దగ్గర దోపింది తీసేసి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వెళ్ళింది.
అనసూయ అలా వెళ్తుంటే రాము ఆమె పైకి కిందకు ఊగుతున్న పిర్రల వైపు అలాగే కన్నార్పకుండా చూస్తున్నాడు.