పెళ్లి తరువాత..పెళ్లి ముందు..2 106

కార్ లో వెళ్తుండగా తన వంక చూసా. తను కూడా నా వంక చూసి చిన్న స్మైల్ ఇచ్చింది. నేను ఫేస్ సీరియస్ గా పెట్టుకుని కూర్చున్నా. తను అది చూసి కొంచెం నవ్వొచ్చు గా అంది. నేను సీరియస్ గా ఒక లుక్ ఇచ్చా తను ఉఫ్ అని అనుకుంటూ డ్రైవ్ చేయడం లో ధ్యాస పెట్టింది. కాసేపటికి ఒక పార్క్ కు వచ్చాం. ఈ టైం లో ఈ పార్క్ లో పెద్దగా ఎవ్వరూ ఉండరని తను ఇక్కడికి తీసుకువచ్చింది అని అర్దం అయ్యింది. వెంటనే నేను కార్ దిగుతూ పార్క్ లోకి ఎంటర్ అయ్యా. తను కూడా కార్ పార్క్ చేసి లోపలికి వచ్చింది. ఇద్దరం కలిసి పార్క్ లో ఎవ్వరూ లేని చోటికి వెళ్ళి కూర్చున్నాం. అలా కూర్చుని ఒకరి ముఖాలు ఒకరం చూసుకున్నాం. తను చిన్నగా నవ్వింది. కానీ నేను నవ్వలేదు, తననే సీరియస్ గా చూసి తల తిప్పుకున్నా. తనకు నేను కోపంగా ఉన్నాను అని అర్దం అయ్యింది. అందుకే వెంటనే నవ్వు ఆపెసి కామ్ గా కూర్చుంది. నేను కూడా కామ్ గా కూర్చుని ఉన్నా. వచ్చి దాదాపు ఇరవై నిమిషాలు అవుతుంది. అయినా మేము ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడు కోలేదు. నేనేం చెప్తానో అని తను, తనకు ఎలా చెప్పాలో అని నేను అలాగే ఉండిపోయాం. చాలా సేపు గడవడం తో నేను తనతో చెప్పాలి అనుకుంటున్న విశయాన్ని చెప్పడం మొదలు పెడదాం అనుకున్నా..
కానీ అంతలోనే రూప నాకు దగ్గరిగా జరుగుతూ ఎలా చెప్పాలో అని ఆలోచిస్తూ ఉన్న నన్ను చూస్తూ దగ్గరికి వచ్చి నా భుజం పై తల పెట్టింది. నేను ఏమీ అనలేదు. తను అలా తల పెట్టినా నేను ఏమీ అనకపోవడం తో తను ఇంకొంచెం ముందుకు వెళ్ళి నా చేతిని పట్టుకుంది. నేను మౌనంగా కూర్చున్నా. తను కూడా మౌనంగా కూర్చుని ఉంది. నేను తనకి పొద్దున నుండి చెప్పాలి అని అనుకుంటూ ఉన్నది చెప్దామని నోరు తెరిచా. కానీ అంతలోనే తను నోరు విప్పుతూ
నేనేంటే నీకు ఇష్టం లేదు కదా అంది. నేను తన వంక చూసా. తను నన్ను చూస్తూ ఇదేగా చెప్పాలి అని పొద్దున నుండి అనుకుంటున్నావ్ అంది.
నేను ఏం పలకలేదు..
చెప్పు పర్లేదు అంది.,