శిరీష్ కి అక్కడినుంచి వెళ్ళడం ఇష్టంలేకపోయినా, అంజలితో, ” సరే, next ఏ బండైనా వస్తే లిఫ్ట్ అడిగి వెళ్ళిపోదాం. ఏమంటారు?” అన్నాడు.
అంజలి: నాకు చాలా అలసటగా ఉంది. కాసేపు బస్సులోకి పోయి కూర్చుందామా!
శిరీష్: సరే!
దాంతో, ఇద్దరూ తిరిగి బస్సెక్కారు.
అంజలి తనకు చాలా దాహంగా ఉందని శిరీష్ కి చెప్పింది. శిరీష్ కి వెంటనే తన బేగ్*లో ఉన్న డ్రింక్ గుర్తొచ్చింది. ఇప్పుడిస్తే తను కాదనకపోవచ్చు… చూద్దాం!
శిరీష్: మీ దాహం తీర్చేందుకు నా దగ్గర ఒకటుంది. కానీ…
అంజలి: కానీ… ఎంటి?
శిరీష్: అదే… ఇందాక వద్దన్నారుగా! ఇప్పుడు తీసుకుంటారా.. అని.
అంజలి: నేను వద్దన్నానా… ఏంటి.. ఓహ్… కూల్ డ్రింక్ కదా! పర్లేదు ఇవ్వండి. దాంతో నా దాహం తీరితే చాలు!
శిరీష్ తన బేగ్*లోంచి ఆ బాటిల్ని తీసి అంజలికి అందించగానే ఆమె మొత్తం తాగేసింది.
శిరీష్ వైపు చూసి, “Sorry! మొత్తం నేనే తాగేసాను. మీకు దాహంవేస్తే ఎలా?” అని అంది.
శిరీష్ తన మనసులో, ‘దీంతో నా దాహం తీరదు baby!’ అనుకుని చిన్నగా నవ్వాడు.
ఓ 15-20 నిమిషాలు గడిచాక ఆ గోళీలు పనిచేయసాగాయి.
అంజలి: ఈ రాత్రికి ఇక-క్కడే ఉండీ ర్-ర్రేప్పొద్-ద్దున్నా బయల్-దేరుదామా…!
ఆమె మాటలోని తడబాటును బట్టీ ఆమెకి బాగా మత్తెక్కిందని శిరీష్ కి అర్ధమయ్యింది.
ఇక శిరీష్ తన పావులు కదిపాడు. (ఇంకా ఉంది) శిరీష్: అవునూ, ఇందాక మీరు నేనేదో అబద్దమాడానని అన్నారు .!
అంజలి: నన్ను మ్-మీరూ అంటావేం… అంజలీ అని పిలూ!
శిరీష్: పిలవచ్చనుకోండి. కానీ, మీరు ప్రిన్సిపాల్ కదా!
అంజలి: అదుగో మళ్ళా ‘మీ..రూ… అంటున్నావ్! అయినా నేనేమైనా నీకు ప్రిన్సిపాల్నా.. ఏంటీ! అంజలీ అని పిలు..కాదు.. అంజూ… అని పలవ్వా..! ఆ… అవును… ఇందాక న్నీకు ఎరక్కచన్ ప్రా-బలమ్ ఉందని నాక్కెందుకు ఆబద్ధం చెప్పావు?
శిరీష్: (నవ్వుతూ)నేనబద్ధం చెప్పానని మీర్- అదే.. నువ్వెలా చెప్పగలవ్?
Part2 please