వెయ్యి మాటల్లో చెప్పలేనివి ఒక్కోసారి ఒక స్పర్శతో తెలియచెప్పవచ్చు. నాలుగు రోజుల్నుంచీ ఆమెలో వున్న బాధ అలా తీసిపారేశాడు ఆ ఒక్క చర్యతో. తల వాడికి ఆనించి అలా వుండిపోయింది. జాగ్రత్తగా టీ రెండు కప్పుల్లో పోసాడు. వదిలేస్తే మళ్ళీ పట్టుకోడేమో అన్నంత ఇదిగా తన నడుం చుట్టూ వున్న వాడి చేతిని lock చేసేసింది. ‘శైలూ, ఇలా వుంటే ఇద్దరిమీదా వొంపేసుకుంటాం టీ అంతా’ అన్నాడు. వాడిని తనవైపుకి తిప్పుకొని సూటిగా కళ్లలోకి చూసింది. అదివరకు ఎప్పుడైనా అలా చూస్తే వెంటనే ఇబ్బందిగా తల తిప్పేసుకునేవాడు. ఇప్పుడు వాడు కూడా సూటిగా తననే చూస్తుంటే కొత్తగా వుంది శైలుకి.
‘సారీ’ అనబోతుంటే ముందుకు వంగి పెదవులతో పెదవులను పెనవేశాడు. విడివడ్డాక ఆమె గొంతులో ఏదో అడ్డం పడ్డట్టు అయిపోయింది. మాట రావట్లేదు. కానీ మనసు మాత్రం దూదిపింజలా తేలిపోతోంది. టీ కప్పు చేతిలో పెట్టి మెల్లిగా నడిపించుకుంటూ ముందుగదిలోకి తీసుకెళ్ళాడు. టీ తాగేసి మళ్ళీ వాడిని పట్టుకొని వుండిపోయింది.
‘ఏం చేశావురా నన్ను? నిన్ను చూస్తే మిగతా ప్రపంచం కళ్ళకి కనబడదు. క్లాసులో నీమీద అరిచినప్పుడు మనిద్దరం మా ఇంటి మేడ మీద నుంచుని వున్నామని అనుకున్నా. ఎంత పిచ్చిదానిలా చేశాను! బయట అందరూ నన్ను చాలా dignified అంటూ పొగిడేస్తున్నారు. నీ దగ్గర మటుకు చిన్న పిల్లలు మారాం చేసినట్టు చేస్తుంటే ఏమీ అనకుండా నువ్వే అలవాటు చేశావు నాకిదంతా’ అంటూ తన ముఖాన్ని వాడి మెడవంపులో దాచేసుకుంది.
‘అందుకే నీకీ నాలుగు రోజులు punishment’ అంటే చప్పున తలెత్తి చూసింది. సీరియస్ గా లేడు, నవ్వుతున్నాడు. కోపంగా ఏదో అనబోతుంటే వేలితో పెదవులను మూసేశాడు. శైలుకి కొత్తగా వుంది వాడిలోని ఈ కోణం. ఐనా చాలా బాగుంది వాడిలా అథారిటీ చూపిస్తుంటే. లోపల్నుంచీ తెలియని కోరికలు ఎగదన్నుకొస్తున్నాయి. ‘ఎక్కడికన్నా వెళ్లిపోదామా కిరీటీ’ అని అడిగింది. ఎందుకన్నట్టు చూస్తే ‘ఇక్కడుంటే నిన్ను ఎదురుగుండా పెట్టుకొని నేను చేతులు కట్టుకొని వుండలేను’ అంది.
ఆమె మనసులో ఏదో వుందని తెలుసుకున్నాడేమో ‘ఏమైంది’ అని అడిగాడు. ‘మామ నా పెళ్లి గురించి మాట్లాడుతున్నాడు’ అంటూ చాలరోజుల్నుంచీ తను పెళ్లిమాట దాటవేస్తున్న సంగతి చెప్పింది. ‘భయమేస్తోందిరా. నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టనని మొదటే చెప్పాను. కానీ ఇప్పుడు ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లేదు’ అంటుంటే ఆమె కళ్లలోనుంచి నీళ్ళు జలజలా కారుతున్నాయి.
ఆమె ఏం కోరుతున్నదో వాడికి తెలుసు. కానీ తిండికి ఠికాణా లేని వాడు ఆమెకు ఏం మాట ఇవ్వగలడు? ఇదొక్కటే ఆలోచన తిరుగుతోంది వాడి మస్తిష్కంలో. అనవసరమైన ఆశలు కల్పించలేక మౌనంగా వుండిపోయాడని ఆమెకీ తెలుసు. ఇదివరకైతే భయపడ్డ జింకపిల్లలా బెదిరి మౌనంగా వుండేవాడు. ఇప్పుడు వాడి మౌనం వెనక ఆలోచన వుంది. అది పసిగట్టి శైలు మళ్ళీ ఆశ్చర్యపోయింది.
వాడి గడ్డం పట్టుకొని ‘నువ్వింత పెద్ద తరహాగా ఎప్పుడు మారిపోయావురా’ అని అడిగింది. ‘ఏం, ఇలా వుంటే నీకు నచ్చట్లేదా’ అన్నాడు నవ్వుతూ. ‘లేదు, ఇంకా ఎక్కువ నచ్చేస్తున్నావు’ అంటూ బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుంది. కాసేపు తమచేతిలో లేని విషయాల గురించి ఆలోచించడం మానేసి ఊసులు కలబోసుకున్నారు.
వాడి రూమ్ లో మంచం మీద చేరి శైలు మొత్తం బరువంతా వాడి మీద వేసేసి పడుకుంది. ఏం మాట్లాడకుండా వాడు కూడా శైలు వీపు నిమురుతున్నాడు. ‘నామీద బాగా కోపం వచ్చింది కదూ’ తలెత్తి వాడి ముఖంలోకి చూస్తూ అడిగింది. ‘నీ మీద కోపం కాదు, నా మీద నాకే చిరాకు’ అన్నాడు. ‘నాక్కూడా అందరితో confident గా మాట్లాడాలని వుంటుంది. కానీ లోపల ఏదో అడ్డం పడుతుంది. ముందు నీతో మొదలుపెడతా మామూలుగా మాట్లాడటం. మిగతా జనాల సంగతి తర్వాత’ అన్నాడు. ‘ఇవాళ ఇన్ని మాటలు మాట్లాడావు, మళ్ళీ నాలుగు రోజులు కామ్ గా వుంటే నేనొప్పుకొను’ అంటే చిన్నగా నవ్వాడు. కొంతసేపటి తర్వాత శైలుని ఇంటికి తీసుకువెళ్లి దిగబెట్టి తన తండ్రితో కలిసి వెనక్కి వచ్చాడు.
పడుకునే ముందు పక్క సర్దుతుంటే దిండు కిందనుంచీ సునయన కార్డ్ బయట పడింది. కార్డ్ చేతిలోకి తీసుకొని కాసేపు దాన్ని వేళ్ళమీద విచిత్రంగా తిప్పి చేతిని ముందుకు జాపాడు. కార్డ్ చేతిలో లేకుండా మాయమైంది. మళ్ళీ చేతిని విదిలిస్తే అది వాడి అరచేతిలోకొచ్చి పడింది. ఇప్పటిదాకా ఎవ్వరికీ, కనీసం శైలుకి కూడా చూపించలేదు వాడు ఈ ట్రిక్. మిమ్మల్ని ఏ వూళ్ళో చూడొచ్చు అని తనడిగితే ‘నా పాత జీవితం వదిలేసి నిన్ను వెతుక్కుంటూ నేనే వస్తాను’ అని సునయన తనకి చెవిలో చెప్పిన మాట గుర్తొచ్చింది.
ఆమె గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా ఎవరో దూరంగా పెద్ద గంట మోగించినట్లు గుండె ఝల్లనేది. ఇప్పుడు ఆ ఝల్లింత intensity తగ్గుతోంది. కారణం కనుక్కోవడం పెద్ద కష్టమేమీ కాదు. శైలు గుర్తొస్తే ఇంక మనసులో వేరే ఆలోచనకి చోటు లేకుండా ప్రళయంలా కమ్మేస్తుంది వాడిని. ఇప్పుడు సునయన ఎదురుగా వస్తే ఏం చేస్తానో అనుకున్నాడు.
కిరీటి కూడా అందరిలాంటి కుర్రాడే. ఈ వయసులో బరువైన ఆలోచనలు నిజానికి రాకూడదు. అయితే తన ప్రాణమిత్రుల్లో ఒకరు దూరమవడం, ఇప్పుడు శైలుతో ప్రణయం ఇవన్నీ వాడికి జీవితంలో ఫన్ ఒక్కటే కాదు బాధ్యతలు కూడా వుంటాయి అని చాలా త్వరగా తెలియచెప్పాయి. శైలుకి, తనకి ఎవరన్నా సహాయం చేసేవాళ్ళు వుంటే బాగుండు అని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటూ నిద్ర పోయాడు. ఆ రోజు వాడికి పంచలోహ విగ్రహం తాలూకా మొదటి కల వచ్చింది.
ఆరోజు మొదలుకొని కిరీటికి చిత్రవిచిత్రమైన కలలు వస్తున్నాయి. మొదట్లో ఒకదానితో ఒకటి సంబంధం లేనట్టు అనిపించినా పోనుపోనూ వచ్చిన కలలే మళ్ళీ వస్తుంటే వాడికి ముందు ఆశ్చర్యం, తరువాత కొద్దిగా భయం కలగడం మొదలైంది. Lucid dreaming అంటే కలగనేవాడు తాను కలలో వున్నాను అనే స్పృహ కలిగివుండడం. కిరీటికి దాన్నేమంటారో తెలియకపోయినా వాడికి అనుభవమౌతున్నది అదే.
దాదాపు సెప్టెంబరు నెలవరకూ ఎవ్వరికీ చెప్పకుండా ఆ కలల్ని ఓ ప్రేక్షకుడిలా చూస్తుండిపోయాడు. కొన్ని కలలు రోజుల తరబడి వాడిని వెంటాడేవి. కొన్ని మట్టుకు పొద్దుటికల్లా మర్చిపోయేవాడు. ఒక రోజు రాత్రి చాలాసార్లు వచ్చిన కలే మళ్ళీ వచ్చింది. కలలో ప్రపంచం అంతా ఏదో సిల్కు తెర వెనుక నుంచి చూస్తున్నట్టు మసక మసగ్గా వుంది. ఐతే ఎప్పట్లా కాకుండా ఈసారి కలలో వాళ్ళు మాట్లాడుకుంటున్న మాటలు వినిపిస్తున్నాయి వాడికి.
ఎవరి కళ్ళల్లోంచో తొంగి చూస్తున్నాడు కిరీటి. వాడు అనుభవిస్తున్న దానిని ఇంకొక రకంగా చెప్పలేము. ‘నేను కిరీటి’ అని ఎక్కడో ఏదో గొంతు వాడి మస్తిష్కంలో గోల పెడుతోంది. కానీ కళ్ళతో చూస్తుంటే తను వేరెవరో అన్నట్టు ఉన్నాడు. మొద్దుబారిన చేతులవంక, కిర్రు చెప్పులేసుకున్న కాళ్ళవంక చూసుకుంటుంటే ఓ గొంతు వినిపించింది. ఒక ముసలాయన తననేదో బతిమాలుతున్నాడు. తన చేతిలోని మూటని కిరీటికి (?) ఇవ్వజూపుతున్నాడు. ‘పది తరాలపాటు సల్లంగుంటాము నాయనా, నా మాట కాదనకు’ అంటూ బతిమాలుతున్నాడు.