“కావ్యా నువ్వైనా న్యాయం చెప్పు. వసంత రెండు బట్టలు కదా విప్పాల్సింది.”
కుసుమ అడిగింది.నా గొంతులో పచ్చి వెలక్కాయ్ పడింది. ఏం చెప్పాలి? ఏదైతే అదైందని నాకు తోచిన న్యాయం చెప్పా.
“వసంత గారికే చాయిస్ ఒక బట్ట విప్పేట్టయితే అది ఖచ్కితంగా మూడడుగుల కంటే పెద్దదై ఉండాలి, లేకపోతే ఆవిడ ఇష్టం వచ్చిన రెండు చిన్న బట్టలు విప్పాలి”
నా సమాధానానికి అందరూ చప్పట్ట్లు కొట్టారు. వసంత రెండు పెగ్గులు పూర్తిచేసేసింది. లైట్ గా కిక్ ఎక్కుతున్నట్లుంది. మాట కొంచెం హస్కీగా వస్తోంది.
“హేయ్ కావ్యా అప్పుడే వాళ్ల మాటలకి సపోర్ట్ చేస్తున్నావా? సరే కానీ” నవ్వుతూ నా వైపు తిరిగి అంది.
“నో పెర్సనల్ ఫీలింగ్స్”
తన మాట తనకే అప్పజెప్పేసరికి చేసేదేమీలేక లేచి నుంచింది. అందరూ వసంత పైపు ఆత్రుతగా చూస్తున్నారు, ఏం తీస్తుందో అని. నాకు మాత్రం తెలుసు ఆమె వంటిమీద మూడడుగుల బట్ట కేవలం చీర మాత్రమే ఉందనీ కానీ ఇప్పుడామె దాన్నివిప్పలేదని, కారణం లోపల లంగా లేదు.
“నేను రెండు బట్టలు విప్పడానికే నిర్ణయించుకున్నా” అందరూ చప్పట్లు కొట్టారు.
వసంత తన చేతి రుమాలని పక్కన పడేసింది. మొదటిది కర్చీఫ్ అయినందుకు అందరూ నిరాశగా చూశారు. ఇక తప్పదు ఆమె జాకెట్ కూడా తీయాల్సిందే. పైటని పళ్లతో పట్టుకుని నెమ్మదిగా జాకెట్ హుక్స్ ని విప్పుతోంది వసంత. పైన రెండుహుక్స్ ఈజీగా ఊడి వచ్చాయి కానీ తర్వాతి మూడు హుక్కులూ ఒక పట్టాన రాక అవస్థ పడుతోంది.
“ఏంటి వసంతా, మీ ఆయన మంచి పనిమంతుడులా ఉన్నారు. విప్పడానికి కష్టమయ్యేంత పెంచుతున్నారా వాటినీ?” ముంతాజ్ వేసిన జోక్ కి అందరూ పగలపడి నవ్వారు.
“షటప్, మీకు అసలు సిగ్గు లేదు బాబూ”