మెమోరీస్ 3 136

స్కూల్ డేస్
ఆచారి కోడలు సైగలు చేయడం ఆంజినేయులు పెళ్లాం చూడనే చూసింది. “ఇదిగో ఒకసారి జరిగింది పొరపాటు పదే పదే జరిగితే అలవాటయిపోతుంది. ఇంకోసారి తప్పు జరిగిందనుకో పక్కమీద కాదు కడుపు మీద కొడతాను జాగ్రత్త. ” ఈ వార్నింగ్ ఆంజనేయులుతో పాటు ఆచారి పెళ్లాం కూడా వినింది. ఇదే వార్నింగ్ కోడలికి కొడిక్కి కూడా ఇచ్చిందామె.

అయినా ఒకసారి కలిసిన తొడలు ఒక్కదాన్ని విడిచి మరొకటి ఉండలేవు కదా అవకాశం చిక్కినప్పుడల్లా కలుస్తూనే ఉన్నాయి.

ఈ తంతునంతా గమనిస్తున్న రాజు టైరు బండిలో చాపను సరిగ్గా సర్దుకుని పడుకున్నాడు. రెండు వారాలయింది శాంతితో కానీ, సుకన్యతో కానీఅంతగా కలిసి తిరగలేదు కనీసం ముట్టుకోను కూడా ముట్టుకోలేదు. సుకన్య అయితే ఎగ్సామ్స్ అయ్యే దాకా ముఖం కూడా సరిగ్గా చూపీలేదు.ఎగ్సామ్స్ అయిపోయి ఇంటికొస్తుంటే మాత్రం సుకన్య దగ్గరకొచ్చి పిర్రగిల్లింది. టైం చూసుకొని ఇంటికి రమ్మంది. శాంతి అయితే ఎగ్సామ్స్ అయిపోయినమరుసటి రోజే అంటే నిన్నే వాళ్ళ అమ్మమ్మ వాళ్లింటికి వెల్లిపోయింది.

సుకన్య వాళ్లింటికి వెల్దామనిపించింది రాజుకు, వెంటనే టైరు బండి దిగి రామిరెడ్డి వాళ్ల ఇంటికి దారి తీశాడు. వీది దాటుతుంటే భాషా కూతురు నసీమా కనిపించింది. ఆ అరేబియన్ గుర్రాన్ని చూడగానే రాజు మొడ్డ మేలు జాతి గుర్రం లేచినట్టు లేచి ఆడింది. నసీమాని ఏమి చేయలేక మొడ్డనినలుపుకుంటూ ముందుకి కదిలిపోయాడు.

నసీమాను చూడగానే రాజుకి అప్సానా గుర్తొచ్చింది. మొన్న జరిగిన 10th క్లాస్ పబ్లిక్ ఎక్సామ్స్ అప్పుడు పక్కన కూర్చున్న అమ్మాయి.తెల్లగా అయిదున్నర అడుగుల ఎత్తుతో వయస్సుకు మించిన బరువులతో అదిరిపొయింది తురకలంజ.

కదిరిలోని ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్లో ఎక్సామినేషన్ సెంటర్ పడింది. రాజుతో పాటు సుకన్య మరో పదహైదు మంది వాళ్ల స్కూలు వాళ్లకి అదే సెంటర్ పడింది. రెండంతస్తుల ఆ పెద్ద భవన ప్రాంగణంలో రాజు తన రూం వెతుక్కుని కూర్చున్నాడు. అప్పటికే రూం ఫుల్ అయిపోయింది. సుమారు 30 మందికి పైగా స్టుడెంట్స్ పరీక్షలు రాయడానికి సిద్దంగా ఉన్నారు. రాజు, మరో ఇద్దరు వాళ్ల స్కూల్ వాళ్లున్నారు. ఒకరు రాజారెడ్డి కొడుకు విష్ణు అయితే, మరొకరు ఈరప్ప కూతురు కవిత. కవిత రాజుకి ముందర బెంచ్లోనే ఉంటే విష్ణు మాత్రం పక్క వరస బెంచులలోని చివర బెంచ్లో కూర్చున్నాడు. ఒక్కో బెంచికి ఇద్దరు చొప్పున కూర్చోబెట్టారు. ఒక చివర ఒకరు, ఇంకో చివరన ఇంకొకరు.

రాజు పక్కన మాత్రం అదే స్కూలు పొల్లోడు కూర్చున్నాడు. తెలుగు పరీక్ష మొదలైన గంట నుంచే కాపీ కొట్టడం స్టార్ట్ చేశాడు. నీకూ కావాలా అని రాజుని అడిగాడు. రాజు ‘వద్దని’ సున్నితంగా తిరష్కరించాడు. ఆరోజు పరీక్ష రాజు అద్బుతంగా రాశాడు. పక్కన కాపీ కొట్టిన ఘనుడైతే ఇంకా బాగా రాశాడు. మరుసటి పరీక్షయిన అదీ 20 మార్కుల సంస్కృతంలో కాపీ కొట్టి దొరికిపోయాడు. వెనక కూర్చున్న వాడి OMR షీట్తో సహా దొరికి పోయాడు. ఇన్విజిలేటర్ మహా టఫ్ ఇద్దరిని డీబార్ చెయ్యాలని పట్టుబడితే ప్రిన్సిపల్ స్పెషల్ రెక్వెస్ట్ తో బతికిపోయాడు. ఆ రోజు ఎక్సామ్ మద్యలోనే పంపించేశారు వాణ్ని.

తరవాతి పరీక్షకు మాత్రం వాళ్లిద్దరి ప్లేస్లు మార్చేశారు. ప్లేసులేమ్ కర్మ ఏకంగా రూంలే మార్చేశారు. వాళ్లిద్దరి ప్లేసులో రూములో వచ్చిన వాళ్లలో ఒకతే ఈ తురక అప్సానా, ఇంకొకటి రాజు వాళ్లూరి సర్పంచ్ కూతురు నిహారిక. వీళ్లిద్దరు కదిరిలోనే ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్ లో చదువుతున్నారు.ఆ రోజు హింది పరీక్ష తురకది రాజు పక్కనే కూర్చుంది. కనీసం దించిన తల ఎత్తకుండా పరీక్ష రాసి వెళ్లిపోయింది. తరవాత ఇంగ్లిస్ ఎక్సాం, ప్రైవేట్ స్కూల్లో ఇంగ్లిష్ మీడియం చదివే అప్సానా, దాని వెంకాలున్న సర్పంచ్ కూతురు ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా రాసేశారు. రాజు మాత్రం ఎదో మ్యానేజ్ చేశాడు. కానీ ముందు బెంచ్ లో కూర్చున్న కవిత మాత్రం తన్లాడి పోయింది. దాని ఏడుపు ముఖం చూడలేక ఇన్విజిలేటరే అప్సానాని
“కొంచెం హెల్ప్ చేయమ్మా” అని అడిగింది.
“ఎగ్సాం రాయలేని వాళ్లు ఇంట్లో కూర్చోవాలి గానీ, ఈడకు వచ్చి ఏడ్వడమెందుకు.” అని విసుక్కుంది నిహారిక.
“నిన్ను కాదమ్మా చూపించమంది ఈ అమ్మాయిని, నువ్వు చూపించమ్మా”అంది ఇన్విజిలేటర్.
తురకది తలెత్తి చూసి”నేను చూపించను మేడం” అని తల దించుకుంది.
అమ్మ దీనమ్మ ఎంత పొగర్రా దీనికి అనుకున్నాడు రాజు. పరీక్షలు పూర్తీ అయ్యేలోపు అవసరం రాకపోతుందా అని అనుకున్నాడు.
ఇన్విజిలేటర్ చేసేదేమి లేక “ఎవరో ఒకరి దాంట్లో చూసి రాసేయమ్మా” అని రూం డోర్ దగ్గర నిలబడింది.
కవిత వెనక్కి రాజును చూసింది. OMR తన దగ్గరుంచుకుని మిగతా పేపర్లన్నీ ఇచ్చేశాడు. ఒక్క కవితే కాదు ఆ రోజు రూం
మొత్తం కాపీరేట్లు అద్బుతంగా జరిగాయి. తలుపు దగ్గరే కాపలా కాసింది ఇన్విజిలేటర్. ఎగ్సాం అయిపోయాక మ్యాథ్స్ ఎగ్సాంకు
కూడా ఆమె ఇన్విజిలేటర్గా వస్తే బాగుండనుకున్నారు చాలామంది స్టుడెంట్స్.

ఎగ్సాం అయిపోయిన తరవాత సర్పంచ్ కూతిరిని తిట్టడం మొదలెట్టింది కవిత.
“ఎంత పొగరు దానికి, ఎంత సర్పంచ్ కూతురయితే నేమి అంత కొవ్వా”
“నన్నే ఇంట్లో కూర్చోమంటాదా, దాని మాదిరి నేను సంవత్సరానికి ఒక స్కూలు మారలేదే”
“లంజదది హైదరాబాదుకి పంపిస్తే వాళ్ల మామని పెట్టుకుందటా”
“పెట్టుకుందంటే ” అని సత్తి రెడ్డి కూతురు గీత అడిగింది.
“పెట్టుకుందంటే పెట్టుకుందంతే” అనింది కవిత.
“అదే ఎం పెట్టుకుందని ” మల్లా అడిగింది.
“కాళ్లు బారా చాపి లోపల పెట్టుకుంది.” అని అరిచేసింది. అందరూ పక పక నవ్వేశారు. ఊర్లోకి వెళ్లేదాకా ఎదో ఒకటి వాగుతూనే
ఉంది. నిహారిక మీద ఉన్నవి, లేనివి కల్పించి చెప్పెస్తొంది. దాని మీదున్న కసంతా ఇలా మాటల రూపమ్లో వెల్లగక్కుతొంది.
ఆ బక్క కవితకి ఇన్ని రకాల బూతులొచ్చని రాజుకు తెలీదు. ఎన్ని రకాలయిన బూతులు తిట్టిందని.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *