రావోయి మా ఇంటికి! 615

మెత్తదనం ఎక్కడో మాయమయి పోయింది. గుండెల్లో మంట మరింత ఎక్కువైంది నాకు. శరీరాన్ని వుండలా చుట్టి ముళ్ళ కంపమీద గిరవాటేసినట్లు కళ్ళలోంచి నీళ్ళు చిప్పిల్లు తున్నాయి. కనురెప్పలు మూతలుపడ్డాయి. ఆ బాధను మరిచిపోవడానికి నేనూ, మనోహర్ గడిపిన క్షణాలను బలవంతంగా గుర్తుకు తెచ్చుకున్నాను. మొదట – మనోహర్ డాబామీద వీడియో సినిమా చూడడానికి వెళ్లినప్పుడు అతని చేతి నా ఎదకు తగలడం – సుగుణ వాళ్ళింట్లో మనోహర్ గట్టిగా కౌగలించుకుని, బుగ్గలపై సుతారముగా ముద్దు పెట్టడం, వీధిలో వెళుతూ నన్ను చూసి కొంటెగా కన్ను గీటడం, గొబ్బీలు తట్టడానికి వెళుతున్నానని ఇంట్లో చెప్పి, శివాలయం దగ్గర కలుసుకోవడం, అన్నీ పుప్పొడిమీద అచ్చొత్తిన చిత్రాల్లా కన్పిస్తున్నాయి.

ఏదో హాయి శరీరానికి రిలాక్స్ ని కలగజేసింది. జీవ కణాలన్నీ ఆనందాన్ని పీల్చుకుని సాగాయి. మనసు రంగుల తుఫానులో చిక్కుకున్న గాలిపటమే అయింది. రక్తం జ్ఞాపకాలతో మరింత కంఠం మీద నాలుకతో రాశాడు – సముద్రంలోని నీలిమ అంతా ఘనీభవించినట్లు నరాలు పొంగాయి. ఎద మీద తన చెంపను వుంచాడు. మాధుర్యపు తుట్టెను కదిపినట్లయింది. అక్కడి నుంచి కిందకు పాకి బొడ్డులో నాలుకను జొనిపాడు. స్వర్గం ముందున్న కందకంలో దిగినట్లనిపించింది. ఆపై చీర కుచ్చిళ్ళతో ముఖాన్ని గుచ్చాడు. సుఖం లోతెంతో తెలిసింది. అంతకు ముందెప్పుడూ అనుభవంలోకి రాని ఉద్రేకం, క్రితం ఎన్నడూ చవిచూడని ఉద్వేగం అతన్ని ఊపేశాయి.

వేళ్ళు ఎక్కడెక్కడో తిరుగుతున్నాయి. అడ్డంకులన్నీ పూర్తిగా తొలగించడానికే అవి వున్నట్లు వేగంగా కదులుతున్నాయి. ఆమె దాదాపు నగ్నంగా తయారయింది. అతను కొద్దిగా పైకి లేచాడు. సరిగ్గా అదే సమయంలో తలుపు చప్పుడయింది. ఇద్దరూ అలా ఫ్రీజ్ అయిపోయారు. తలుపును ఎవరో బలంగా కొడుతున్నారు. ఆమె ముందుగా తేరుకుంది. బట్టలన్నీ ఒక్క క్షణంలో సర్దుకుంది. “ఎవరో వచ్చినట్లున్నారు” చాలా మెల్లగా అన్నా అందులో కంగారుంది. “ఎవరై వుంటారు?” ఎవర్నో ఒకరిని ప్రేమించాలి అని అతను గాఢంగా అనుకునే టప్పటికి సుజన కనిపించింది. రకరకాల పువ్వులను నిలువుగా నిలబెట్టి నట్లుండే ఆమెను చూడగానే అతను ప్రేమలో పడిపోయాడు. రోజూ ఆమె కాలేజీకి వెళ్ళడానికి బయలుదేరగానే ఇతనూ తన మోటార్ బైక్ ని బయటికి తీసేశాడు.