పైన పడి పూయాల్సిందే. మా ఆయన మొదటిరోజు మౌనంగా వుంటే నేనేం చేసానో తెలుసా?” చుట్టూ చేరిన వాళ్ళు నానుంచి భానూవేపు చూపు మరల్చారు. “మూర్చరోగం వుందని చెప్పి మీదపడిపోయాను. ఆయన వేడెక్కాక లేచి కూర్చుని మూర్చరోగం పోయింది” అన్నాను. అందరం నవ్వుకున్నాం. “ఈరోజూ తలనొప్పి అంటే నేను చెప్పినట్టే చెయ్ ఏం చేయాలో తరువాత చెబుతాలే” అంది. ఆమె మళ్ళీ “నిన్ను చూస్తుంటే ఎప్పుడో చదివిన జోక్ గుర్తుకొస్తోంది” అని తను ఏదో పుస్తకంలో చదివిన జోక్ చెప్పింది. “ఓ అబ్బాయి పెళ్ళిచూపులకు వెళ్ళాడు. అమ్మాయి నచ్చింది ఒళ్ళే పెద్ద వక్షస్థలంలా వ్యాకోచించింది. ఆయన ఫీలింగ్స్ ఏమిటో తెలియడం లేదు.
హుందాగా, నిండుగా, మంచి మర్యాదస్తురాలిలా కనిపించింది. ఈమె ఫస్ట్ నైట్ అల్లరిగా, సరదాగా వుంటుందో వుండదోనన్న అనుమానం ఎందుకనో కలిగింది అతడికి. పెళ్ళి చూపులయ్యాక, తిరిగి బస్టాండ్ కి వస్తూ మధ్యవర్తిని అడిగాడు. “అమ్మాయి బావుంది. కానీ ఫస్ట్ నైట్ పెర్ ఫార్మెన్స్ మీదే అనుమానంగా వుంది. పెళ్ళికి ముందు ఓరోజు నాతో గడుపుతుందేమో అడిగి చూడు” “మాది పక్కన పల్లె నేను తెలుసుగా?” వంశీ అడిగాడు. “తెలుసు ఏం కావాలి?” “వీడియో కేసెట్ ప్లేయర్ – విసిపి” అని అటూ యిటూ చూసి “దాంతోపాటు ఓ మంచి క్యాసెట్టు కూడా” అన్నాడు. కింద అరలోంచి విసిపి తీసి పైన పెట్టాడు అతను. “క్యాసెట్టు కూడా కావాలన్నారుగా” వంశీకి అన్నీ సక్రమంగా అమరుతుండడంతో శోభనం సగం అయి పోయినట్లు ఉత్సాహం ఉరకలేసింది. దాన్ని దాచుకోవడానికి అతను ఏమీ ప్రయత్నించలేదు.
అందుకే మనసంతా ఊగిపోతూ కుడిచేతిని కొద్దిగా లేపి బొటనవేలునూ సున్నాలా కలిపి “అద్భుతమైన క్యాసెట్ – లవకుశ ఇవ్వు” అన్నాడు. వంశీ ఎగ్జయిట్ మెంట్ ను చూసి ముచ్చటపడుతూ కింద అరలోంచి క్యాసెట్ తీసి ఇచ్చాడు. దానివైపు తృప్తిగా చూస్తూ అడ్వాన్స్ లు చెల్లించాడు. అతనికి థాంక్స్ చెప్పి, విసిపీ, క్యాసెట్టూ తీసుకుని బయల్దేరాడు. తిరిగి ఊరికి చేరుకునేసరికి మధ్యాహ్నం ఒంటి గంటయింది. భోజనం ముగించి, అలా కళ్ళు మూసుకున్నాడు. ఉట్లుకొట్టే కార్యక్రమం సాయంకాలం నాలుగు గంటలకు ప్రారంభమవుతుందని దండోరా వేస్తున్నారు. జరగబోయే ప్రతి సంఘటనా కళ్ళముందు కదులుతోంది వంశీకి. ఉట్లు ప్రారంభమయ్యేలోగా చేయాల్సిన పని ఒకటుంది. అది గుర్తు రావడంతో ఠక్కున పడకమీద నుంచి లేచాడు.