కసి ! 1715

లోకనాధం నిజంగానే అదిరిపడ్డాడు. ఇంతకాలం అతడికి ఈ ఆలోచన తట్టలేదు. చచ్చినంత ఆస్తి అంతా తనదే. తన జీవితానికి ఏం ఢోకా లేదు. అంత ఆస్తి ఉంది.
“అయితే సరే!” అని ఆ పరీక్షకు వొప్పుకున్నాడు లోకనాధం.
అందుకే ఆ రాత్రి దమయంతికి బాగా కసి ఎక్కించి, ఆమె పారవశ్యంలో వుండగా..
“నీ కూతురు కావాలి!” అనడిగి ఆమె చేత వొప్పింపజేశాడు లోకనాధం.
కావాలంటే నా కూతుర్నే కాదు నా తల్లినైనా సరే లాగించుకో మనేటంత కసి ఎక్కించాడు దమయంతికి.
“వసుంధర వచ్చింది. గదిలోకి రావడానికి సిగ్గుపడుతోంది. నువ్వెళ్ళి తీసుకురా” అన్నాడు లోకనాధం దమయంతితో.. ఆ మర్నాటి రాత్రి.
“ఎక్కడుందీ?” అడిగింది దమయంతి.
“గుమ్మంబయట నిలబడింది నిన్ను చూసి సిగ్గు పడుతోంది లోపలికి రావడానికి.”
“మా అమ్మ మెలుకువగా ఉందేమో” సంశయించింది దమయంతి.
“గుర్రుపెట్టి నిద్రపోతోంది మేడ మీద! మెలుకువగా వున్నా మరేం భయం లేదు! తెగించింతరువాత మనకేం భయం!” అన్నాడు లోకనాధం నవ్వుతూ.
“ఏమో బాబూ! నాకూ సిగ్గుగానే వుంది!” అంది దమయంతి.
“మరేం పరవాలేదు! నేను పక్కనున్నాగా! ఊరికే తలుపు దగ్గిరికెళ్ళి లోపలికి రావే అని పిలు చాలు! అదే వచ్చేస్తుంది!” అంటూ బలవంతంగా దమయంతి చెయ్యి పట్ట్కుని లాక్కువెళ్ళాడు లోకనాధం.
వసుంధర గోడకి అతుక్కుపోయి ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుతూ నిలబడుంది.
“లోపలికి రావే!” అంది దమయంతి…
“రా! మీ అమ్మ రమ్మంటోది! అంటూ అతి చొరవగా చెయ్యి పుచ్చుకుని వసుంధరని గదిలోకి లాగి తలుపు గడియ పెట్టేశాడు లోకనాధం.
దడ దడా కొట్టుకుంటోన్న గుండెల్తో కుంచించుకుపోతున్న సిగ్గుతో తల్లీ కూతుళ్ళిద్దరూ వొక్క క్షణం వొకరినొకరు చూసుకున్నారు.
ఇద్దరి నడుముల చుట్టూ చెరో చెయ్యి వేసి నవ్వుతూ మంచం దగ్గరికి నడిపించి తీసుకెళ్ళాడు లోకనాధం. మంచం మీద కూర్చుని దమయంతిని ఓ తొడ మీదా, వసుంధరని ఓ తొడ మీదా కూర్చోపెట్టుకున్నాడు.
“మీరిద్దరూ అలా సిగ్గుపడితే ఏం బావుండదు. నేను పక్కన లేనప్పుడే మీరిద్దరూ తల్లీ కూతుళ్ళు. నేను పక్కన వున్నప్పుడు మీరిద్దరూ సవతుల్లా వుండాలి. అంటే నేను ఇద్దరి పెళ్ళాల మొగుడిని అన్న మాట” అంటూ నవ్వుతూ దమయంతి బుగ్గ మీద ఓ ముద్దూ, వసుంధర బుగ్గ మీద ఓ ముద్దూ పెట్టుకున్నాడు లోకనాధం.
దమయంతి, వసుంధర లిద్దరూ సిగ్గు పడుతూ ఒకరినొకరు ఓరగా చూసుకొని మళ్ళీ తలలు దించుకున్నారు ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ.
“అబ్బే, మాటల్తో చెపితే మీ సిగ్గులు పోయే టట్లు లేదు” అంటూ లోకనాధం చటుక్కున ఇద్దరి చంకలకిందినుంచీ చెరో చేతిని పోనిచ్చి చెరొక చన్నూ పట్టుకుని గట్టిగా నొక్కాడు.
దాంతో మరింత సిగ్గు ముంచెత్తుకొచ్చిన దమయంతీ, వసుంధర లిద్దరూ నిలువెల్ల కుంచించుకు పోతూ చెరొక భుజం మీదా మొహాలు దాచేసుకున్నారు.
“ఏం లేదు అమ్మాయిలూ, జాకెట్లు విప్పండి” అంటూ హుకుం జారీ చేశాడు లోకనాధం.
“ముందు దాన్ని విప్పమని” అంది దమయంతి.
“నా కన్నా పెద్దది ముందు దాన్నే విప్పమను” అంది వసుంధర.
ఇద్దరి మధ్యా ఇరకాటంలో పడ్డ లోకనాధం ఈ గోల పడలేక ఇద్దర్నీ మంచం మీద పడుకో బెట్టేసి తనే జాకెట్ట్లు ఊడతియ్యడం మొదలెట్టాడు.
రెండు నిమిషాల్లో తల్లీ కూతుళ్ళ చళ్ళు నాలుగూ నగ్నంగా బయట పడ్డాయి. కొద్దిగా జాలువారి నిండుగా పొంగుతున్న దమయంతి చళ్ళూ, కన్నె వయసులో బిగుతుగా నిక్కబొడుచుకున్న వసుంధర పొంకాలు చూడగానే శివం ఎక్కింది లోకనాధానికి. అమాంతం మీద పడి దమయంతి చన్నునొక దాన్ని, వసుంధర చన్ను నొకదాన్ని చెరో చేత్తోనూ పట్టుకుని పిసుకుతూ ఇద్దర్నీ ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
“మావయ్యా!” అంది వసుధర మత్తుగా,
“రాజా!” అంది దమయంతి కసిగా
ఇంక ఆ తరువాత ముగ్గురిలోనూ వేడి ఎక్కువయ్యే సరికి సిగ్గు గిగ్గూ అన్నీ మంట గలిసి పోయాయి. ఇద్దర్నీ పూర్తిగా నగ్నం చేసెశాడు లోకనాధం.
“తల్లీ కూతుళ్ళిద్దరూ పరిశీలించి చూసుకోండి ఒకరి ఆస్తులు మరొకరు” అంటూ తను కూడా నగ్నంగా తయారయాడు లోకనాధం.
ఇద్దరు మొత్తలు కూడా నున్నగా ఉన్నాయి. ఆ శుభ సమయం కోసం ఇద్దరు కూడా ఒకరికి తెలియకుండా ఒకరు ఆ రోజు ఉదయాన్నే శుభ్రంగా క్లీన్ చేసుకున్నట్టున్నారు.
“ఇప్పుడు చూడు నీ కూతురి పప్ప ఎలా ఉందో” అంటూ దమయంతిని వసుంధర తొడల మీద పడుకో పెట్టాడు లోకనాధం.