వెళ్ళండి బాబుగారూ 2 561

అంతే! మరొక్కపోటుతో సాంతం మునిగాడామెలో! చివ్వున లేచిపోయి అతని పెదాలనందుకుంది. కసి మోతాదుకలిపి కొరికేసిందతనిపెదవుల్ని! ఇంకాగలేదతను … మొహంలోకి తదేకంగా చూస్తూ తెగించి దరువందుకున్నాడు. ఇందాక తలడ్డంగా ఊపినామె… ఈదరువుకి “అది!” నువ్వే నాదిమ్మను అణిచేసే మగాడివన్నట్టు .. ఔనన్నట్లు తలూపుతూ వెనక్కి తలవాల్చేసింది.
రెండునిమిషాలైనా కాకముందే చప్పున ఆగిపోయాడతను! మైకంగా కళ్ళుతెరిచినామె తృప్తిగా అతన్నిచూసింది.’ఏం చేసావూ నాదాన్నీ’ అన్నాడు. ఏంటన్నట్టు చూస్తే రెండుచేతుల ఆధారంతో పైకి లేపాడామెను. సాంతం ఊడబెరుక్కుని తనదాన్ని చూపించాడు. సరుకు సొరుగులోంచి బయటికొచ్చేప్పుడు ఓ వింతశబ్ధాన్ని సృష్టించింది. పూర్తిగా తేనెలో ముంచితీసిన చెరుకుగెడలా ఉందతని మగతనం. అదేమాట ఆమె అనేసి చిరునవ్వు నవ్వింది.
ఎగ్గైనా లేకుండా మళ్ళీ నోటికందించాడుదాన్ని. సిగ్గైనా లేకుండా నోట పట్టించేసుకుంది దాన్ని.
‘అయితే! నా ప్రియమైన ప్రౌఢ పట్టుత్వం ఇంకా తప్పలేదన్నమాటా.
‘అదేముందిలేఇంకా?? ఏమాత్రం మిగిలిపోయున్నదాన్ని ఈ రోకలితో పికిలించేసాసావుగా!’ ఇంక నీకుతప్ప నాదెవరికీ ఆనదు. రేపన్నించింక మొగుడికేం మొలా-ముఖమూ చూపించనూ! అంది అతన్ని మగతనాన్ని పెదాలతోరాస్తూ, వేళ్ళతో సవరదీస్తూ!
‘ఒక్కసారిగా ఆ బిగుతు బంధించేసరికి పిచ్చెక్కిపోయింది. నీ రసాలవరదతో కొంత వదులయి ఇప్పుడు అతి ఉద్రేకం తగ్గింది. ఈసారి తాపిగా లాగించేస్తా.. పెట్టుకో …’అన్నాడు వేళ్ళతో రెమ్మల్ని విడదీస్తూ…
సర్దుకున్నామె సందులో ఈసారి మరింత సైతుగా ఎక్కించేసాడు. ఎందుకో ఈసారికూడా పిచ్చిగా కేరింత వేసేసిందామె. ఇంక మరొ నాలుగు నిమిషాలపాటు ఎడతెరిపిలేకుండా దంచేసాడామె మెత్తను. దెబ్బ-దెబ్బకీ, ప్రతి దొబ్బుడుకీ అరవకుండా ఉండలేకపోయిందామె. చివరగా ‘ఇంక నింపేస్తా! నీ చిప్ప…’ అని నీలుగుతున్నతన్ని నడుంకి తన నడుం నిక్కబెట్టీ పిచ్చిగా పలవరించేస్తూ పట్టుసడలించేసి పరుండిపోయింది. తోలికలయికతో అతనికీ, కలల రాకుమారుడితో శొభనానుభవాంతో ఆమెకీ.. ఈలోకంలో మరేదీ సాటిరాదనిపించింది. రెండో నిమిషంవరకెవరూ కళ్ళూతెరవలేదూ, కలలకూ ఆస్కారమివ్వలేదూ. మూడో నిమిషంలో పెనవేసుకుపోయి మూతులునాక్కుంటూ ముద్దుల్లో తేలుతున్నారు. ఇద్దరివలపుల ఇంధనంలో ఇష్టానుసారంగా నానుతున్నారు!
వేగం అపిన రౌతు బరువును ఆట్టే పైకిలేపినా అంటీ-అంటనట్టు అనుకునే ఆమె ముంగురుల్లో ముఖం ముంచి ఉంచాడు. మురిపెం తీరిన ముతైదువ ముందు తనే గొంతు సవరించింది.
‘అవునూ! మీ అమ్మ ఎలాఉందీ!’
‘హూం! పర్లేదు..ఏం?’
‘అప్పుడెప్పుడో బాగోలేదని చెప్పింది ‘ అమ్మనిగూర్చి అడగడం బాగాఅనిపించిందతనికి.
‘హా ! అదా! ఇప్పుడు బానేఉందీ! పెళ్ళిచేసుకొమ్మని ఒక్కటే గొడవ!’
‘మరింకేం! చేసుకోవచ్చుగా!’
‘అదే అనుకున్నా కానీ … ఇప్పుడే అభిప్రాయం మార్చుకున్నా… నీకోసం’
‘ఎందుకో! ఏకొద్దో మిగిలున్న బిగుతునంతా సడలించిగాని నీఆలికి తాలికట్టవా ఏంటీ!?’
నవ్వుతూ సమాధానం దాటేస్తూ ‘అవునూ! అమ్మను నువ్వు వదినా అంటావుగా? అత్తాఅని పిలవనా నిన్ను?’ అన్నాడు.