వెళ్ళండి బాబుగారూ 2 561

మొగుడి మొహం లోకి ఆశ్చర్యంగా చూసింది తాయారు.
“నీ పరిస్తితి మరీ బావుండలేదని చెప్పాను. నీ కిష్టమైతేనే సుమీ! కలవరపాటును కప్పి పుచ్చుకుంటూ చిన్నగా నసిగాడు తను.
నాకంతా అయోమయంగా ఉంది ” మెల్లగా గొణిగింది తాయారమ్మ.
“మీరు దగ్గరుండి చేయించడమేమిటో.. ఆ కామిని ఏమిటో నాకంతా అర్ధం కావడం లేదు. మీ మాటలు మరీ చిత్రంగా ఉన్నయి. వాడు నన్ను చేస్తూండగా మీరు చూడాలని సరదా పడుతున్నట్టుంది. నేను నిదరలో వుండగా వచ్చి నా మీద పడ్డాడని నేననుకున్నాను. వాడిని లేపెయ్యడం కూడా పాపమే… రమ్మనండి పోనీ…” అయిష్టంగానే అంగీకరించినట్టుగా కళ్ళు మూసుకుంది సిగ్గుగా.
మంచం దిగి గోడ మూల ముడుచుకుపోయి నిలబడి బిక్కు బిక్కుమని చూస్తున్న ఎంకడిని వేపు చూసి, మళ్ళీ మంచం ఎక్కమన్నట్టుగా సైగ చేశాడు సాంబయ్య.
తల అడ్డంగా ఊపి ‘తప్పండీ’ అన్నట్టు ముక్కు మీద వేలేసుకున్నాడు వాడు… వాడి నిక్కరు ఆమె తొడల క్రింద ఇరుక్కు పోవడంతో పక్కకి తిరిగి తొడలు దగ్గరకి చేర్చుకుని అక్కడ చెయ్యి అడ్డం పెట్టుకుని కదలడానికి సావకాశం లేక పోయింది వాడికి.
దగ్గరకెళ్ళాడు సాంబయ్య.
” సగం లో లేచిపోవడం పాపం రా! దానికి సంగతి తెలియక అలా భయపడి పోయింది. నేనంతా చెప్పాను కదా! ఇంకేమీ అనదు…. ఆ కాస్తా కానిచ్చేయ్ మరి… అని నచ్చ చెప్పాడు.
” ఏమిటో నన్ను మా ఇబ్బందిలో పడేత్తున్నారు బాబుగారు” అంటూ మెల్లగా కదిలాడు వాడు.
మంచం దగ్గరకి మెల్లగా వచ్చి మొహాన్ని చేతులతో కప్పుకున్న తాయారమ్మను చూస్తూ మంచం ఎక్కాడు వాడు. కళ్ళు మూసుకునే విషయాన్ని గమనించిన తాయారమ్మ మెల్లగా కాళ్ళు చాపింది. మందారంలా విచ్చుకున్న ఆమె ఆడతనాన్ని అరచేత్తో పాముతూ వాడిని మీదకు రమ్మన్నట్టు తలూపి ప్రోత్చాహ పూరితంగా నవ్వాడు సాంబయ్య. ఆమె అన్నమాట అక్షరాలా నిజం… ఎంకడు పనిచేయడం చూస్తుంటే తనలో ఏదో ఉత్చాహం కలుగుతుంది. నరాల్లో నవ చైతన్యమొస్తూంది. అందుకే ఆ తాపత్రయం.
ఇందాకటి పరిస్తితి వేరు. ఇప్పటి పరిస్తితి వేరూ గనక ఎంకడికీ మహా ఉల్లాసంగా వుంది. ఆమె దిగ్గున లేచి ప్రక్కకి తోసేసినప్పుడు చల్లారిపోయిన వళ్ళు పూర్తిగా వేడెక్కి కొరకంచులా నుంచొంది వాడి మగతనం. మరింక అంతదాకా వచ్చాక మొహమాటపడడం అనవసరం అనుకుని మెల్లగా ఆమె కాళ్ళ మధ్యకి జరిగాడు.
దళసరిగా పొంగడంలా వున్న పెళ్ళాం ఉపస్తును ముని వేళ్ళతో తడుముతున్న సాంబయ్య చేయి వెనక్కి తీసుకుని తలవైపు జరిగాడు.
బరువానించకుండా ఓరగా ఆమె మీది కొరిగి వొడుపుగా వొక్క తోపు తోశాడు ఎంకడు. ఏమీ మిగలలేదు. మొత్తం వెళ్ళిపోయి రెండు మొత్తలూ తాపడమైపోయాయి.
“హూమ్మ్”
తీయగా మూలుగుతూ తన ఆనందాన్ని వ్యక్తంచేసి కళ్ళు విప్పి చూసిందామె.
“మోటుతనంగా సేసేనేంటమ్మగారూ”! సిగ్గుగా భయంగా నసిగాడు.
“ఊహూ… లేదురా….” అని ఎడమ చేతిని మెల్లగా వాడి నడుము మీదికి పోనిచ్చింది.
దాంతో వాడికి ఎక్కడలేని హుషారు పుట్టుకొచ్చి ఊకదంపుడు మొదలెట్టాడు.