నేను వదల్లేదు – Part 2 111

150 అని రేట్ చెప్పింది.
నాకు బయట సరుకు బాగా భయం.
ఏది ఒక్కసారి చూడనివ్వు అని మీద చెయ్యి వెయ్యబోయాను.
దాని పక్కన ఉన్న ఆంటీకి ఇలాంటి బేరాలు కొట్టిన పిండి అనుకుంటా
వాడు వచ్చే రకం కాదు దొబ్బెయమనూ అని పక్కన దానిని హెచ్చరించింది.
దీనెమ్మా మళ్ళీ దీనితో దెంగులు తినడం ఎందుకు అని వచ్చేసాను.
కూర్చున్నా కానీ వొళ్ళు నీరసంగా ఉంది మనసు ఉత్సాహంగా ఉంది.
స్టేషన్ లోపలికి వెళ్ళిపోదాం అనుకుని లేవబోతున్న నాకు పక్కన ఒక చేతక్ వచ్చి ఆగింది.
ఒక ముసలివ్యక్తి కిందకి దిగి రాబోయే ట్రైన్స్ గురించి ఏవో వివరాలు అడిగాడు.
నేను చెప్పాను.
నా గురించి అడిగాడు.
ఏం చదువుతున్నావ్? ఎక్కడ ఉంటావు? అని రకరకాల ప్రశ్నలు వేసాడు.
సర్లే టైం పాస్ అవుతుంది అని సోది లోకి దిగాను.
నాకు చిరాకు మొదలయ్యింది వాడితో కొంచెం సేపు మాట్లాడాక.
అలాగే విసుక్కుంటే ఫీల్ అవుతాడని నేను మర్యాదగా అడిగిన ప్రశ్నలకు సమాధానాలు చెప్తున్నాను.
కానీ ఒక్కసారిగా ప్యాంటు పై నుంచే నా మొడ్డ పట్టుకుని పిసికాడు.
నేను ఒక్క జర్క్ ఇచ్చి వెనక్కి జరిగాను.
” బాగా పెద్దదే, వస్తావా సరదాగా అలా నరేంద్ర సెంటర్ వరకు వెళ్ళి వద్దాం ” అన్నాడు.
వాడి ఉద్దేశం తెలిసాక వాడితో వెళ్ళడం నాకు నచ్చలేదు.
ట్రైన్ వస్తుందని చెప్పి వెళ్ళిపోయాను.
కానీ పక్కన నడుస్తూ ఏదొకటి తిందాం రమ్మని పిలుస్తున్నాడు.
నేను రానని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాను.
ట్రైన్ ఎక్కి ఇంటికి వెళ్ళడం మళ్ళీ పొద్దున్నే కాలేజీ కి రావడం అంతా మామూలే.

పొద్దున్నే నన్ను కెలికిన చిలక కోసం వేట మొదలు పెట్టాను.
క్లాస్ లో కూర్చోకుండా అన్ని రూమ్ లు అలా ఎందుకు తిరుగుతున్నావని ఫాకల్టీ అడిగినా పెన్ అని, పుస్తకం అనీ చెప్తున్నాను కానీ నా వేట మాత్రం ఆపలేదు.
చివరికి j3 లో దొరికింది నా ప్రాణం.
కొంచెం సేపు ప్రాణం ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోయి గిలిగింతలు పెట్టి రకరకాలుగా ఉంది నాకు లొపల.
క్లాస్ లో సాంబా సార్ ఉన్నారు.
ఆయన అసలు పేరు సాంబ శివరావు.
మేము సాంబా అంటాము.
సార్ మాకు కెమిస్ట్రీ చెప్తారు.
“ఏంటి నరేష్? ఇలా వచ్చావ్” అన్నాడు.
“ఏమీ లేదు సార్. మా క్లాస్ కి ఎవరూ రాలేదు. అందుకే తిరుగుతున్నా.”
“క్లాస్ లో కూర్చో రా. మళ్ళీ ప్రిన్సిపాల్ గారు వస్తే తిడతారు”
“ఈ పీరియడ్ మీ క్లాస్ వింటాను సార్” అన్నాను ముద్దుగా.
దానికి సార్ పొంగిపోయి లోపలికి వచ్చి కూర్చోమన్నాడు.
లోపలికి వెళ్ళాక నా గురించి క్లాస్ లో చెప్తూ.. “వీడు పాపం పొద్దున్నే 4కి లేస్తాడు మళ్ళీ ఇంటికి వెళ్లి పడుకునే సరికి 12 దాటుతుంది. అందరూ ఇలా కష్టపడాలి” అది ఇది అని కొంచెం పొగడ్తలు కురిపించాడు.
అందరూ నా వంక ఆరాధనగా చూసారు.
నాకు ఈ గుడ్ బాయ్ ఇమేజ్ ఏంట్రా బాబూ అనుకుంటూ నాకు బాగా తెలిసిన ఒక దూల నా కొడుకు పక్కన సెటిల్ అయ్యాను.
అక్కడి నుంచి ఆ అమ్మాయికి సంబంధించిన వివరాలు సేకరించాను.
తన పేరు జ్యోత్స్న, దువ్వ నుంచి వస్తుంది.

క్లాస్ లో తనకి ఒక బావ, అన్నయ్య, తమ్ముడు ఉన్నారు. మరొక ముఖ్య విషయం ఏంటి అంటే ksn గుర్తున్నాడు కదా? వీళ్ల బాబాయ్ అంట.
చదువుల తల్లి, దించిన తల ఎత్తి ఎవరితోనూ మాట్లాడదు.
ఇవన్నీ తెలిసాక ఎలా కెలకాలో అర్థం కాలేదు.
సైలెంట్ గా క్లాస్ కి వచ్చేసాను.
రోజూ ఆ క్లాస్ కి వెళ్ళి తనని చూడందే రోజు గడిచేది కాదు.
ఒక రోజు రాత్రి మెస్ లో భోజనం చేస్తున్నాను.
ఇంతలో నా ఫ్రెండ్ పవన్ గాడు, మనోజ్ గాడు వచ్చారు.