పురాణలలో రంకు – శశాంక విజయము 3 49

“ ఓ పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ఐన గురుపత్ని, నాచే ఘోర తప్పిదము సంభవించెను. నా మేఢ్రము మీరు నిర్దేశించిన ఛేదమున కాక మీ పాయువునందు (పాయువు – గుద్దలోని బొక్క) ప్రవేశించెను. అంతియే కాక మా గురువుగారి మేఢ్రము తమ భ్రాతృజగారి పాయువునందు ప్రవేశించెనో లేదో నాకు ఆ ఆశ్రమమునందున్న అస్పష్ట (అస్పష్ట – మసక) కాంతిలో అవగతమవలేదు. ఒక శంక (శంక -అనుమానము) నా మదిన కలిగినది. అది ఏమనగా ఇటులే తన భ్రాతృజలో ప్రవేశించారని ఛేదమునందు గురువుగారి మేఢ్రము ప్రవేశించుట వలన వారికటువంటి ఘోర శాపము ప్రాప్తించెనేమో అని. నా యందు కృపతో నన్ను కటాక్షించి నా తప్పిదమును మన్నింపుము” అనుచు పాదాక్రాంతుడై తారకి సాష్టాంగ ప్రణామమొనర్చెను చంద్రుడు.

సుఖప్రాప్తి తారాస్థాయికి చేరుచున్న వేళ ఈ హటాతంతరాయము మిక్కిలి నిర్హ్లాదముగా (నిర్హ్లాదముగా – ఇబ్బందికరము) తోచెను తారకి. ఐతే తన శిష్యుని అమాయకత్వమునకు మరియు అజ్ఞానమునకు చంద్రుని పట్ల జాలి మరియు మక్కువ కలిగెను అతడి గురుపత్నికి. “ ఓ నా ప్రియ శిష్య భయము వలదు. వనిత భగము మరియు పాయువు పురుషుని మేఢ్రముని స్వీకరించి సుఖప్రాప్తిని ఇరువురివికి కలిగించగలవు కావున నీవు నీ మేఢ్రముతో నా ఇరు ఛేదములను చోదించుట అనువర్తించుము (అనువర్తించుట – కొనసాగించుట). శాపమునకు కారణము వేరొకటి కలదు అది ప్రస్తుతము అప్రస్తుతము కావున నిరాధారమైన భయము వీడి సుఖించుచు సుఖపెట్టుచు శాస్త్రమును అభ్యసించుము” అని కొద్దిగా కటువుగా పలికెను చంద్రునితో అతడి గురుపత్ని.

నిషిద్ధ సుఖము మరియు విద్యాభ్యాసములో భాగము అని తాను స్వల్ప కాలము పిదప ఊహించినదే సత్యమని భావించి, పరమ పావని ఐన తన గురుపత్ని ఆదేశములను వెంటనే అమలుజరిపెను చంద్రుడు. తన మేఢ్రమును తన గురుపత్ని భగము మరియు పాయువు నందు మార్చి మార్చి ప్రవేశింపజేయుచు క్రమేపి దాని పరిమాణము మరియు వేగము హెచ్చించుచు గురుపత్నికి కలుగు సుఖమును తారస్థాయికి చేర్చి తాను సైతం సుఖించుచు నూతన విషయములెన్నియో అభ్యసించుచుండెను.

ఈ విధముగా కొన్ని ఘడియల పాటు ఆ ఇద్దరు అమితముగా సుఖించిరి. అటు పిమ్మట కొన్ని ఘడియలు విశ్రమించి అటు పిమ్మట చతుషష్ట భంగిమలలో చంద్రుడు తన గురుపత్ని నుండి అభ్యసించుచు ఆమెను సుఖపెట్టుచు తానూ సుఖపడెను. తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రము అతడి ఇచ్ఛానుసారము మరియు తన ఆజ్ఞానుకారము పరిమాణము మారగలుగుట అన్నిటికన్నయు ప్రీతికరముగా అనిపించెను దేవగురుపత్ని ఐన తారకి. అందువలన మరియు చంద్రుడు ఆజానుబాహుడు మరియు బలిష్టుడు అగుటచే కామశాస్త్రములో వివరింపబడిన చతుషష్ట భంగిమలలో సుఖించుట సాధ్యపడెను ఆ గురుశిష్యులకు.

అలుపు విరామము ఎరుగని తన ప్రియ శిష్యుని బలిష్టమైన దేహము మేఢ్రము తారని అమోఘముగా సుఖపెట్టి, అమితముగా మెప్పించినను అది ఎప్పటికి స్ఖలించకపోవుట మిక్కిలి ఆశ్చర్యము మరియు ఆఘాతము (ఆఘాతము – నిర్ఘాంతము) కలిగించెను. అందుకు గల కారణమును అన్వేషించగా తన స్వప్నపురుషుని మేఢ్రము క్రింద వృష్ణములు లేకుండుట గమనించిన తారకి దిగ్భ్రాంతి కలిగెను.

‘చంద్రుడు ఎన్ని పర్యాయములు తన మేఢ్రముతో ఎందరిని చోదించినను అస్ఖలిత బ్రహ్మచారి గానే మిగిలిపోవునా? ఈ బ్రహ్మాండములోనే సర్వోత్తముడైన మనోహరుడు మరియు నా స్వప్నపురుషుడైన చంద్రునికి సంతాన భాగ్యమే కరువవునా? పెనిమిటి వృద్ధ నపుంసకుడాయె, అమోఘముగా సుఖపెట్టిన ప్రియ శిష్యుడేమో అస్ఖలిత బ్రహ్మచారాయె, సంతాప్రాప్తి కొరకు నేను మరొక పురుషుని కొరకు అన్వేషించవలెనా .. హా .. హతవిధి ‘ అని పరిపరి విధముల విచారించి బాధపడెను దేవగురుపత్ని మరియు సర్వాంగసుందరి ఐన తార.

ఏక సంతగ్రాహి పైగా తార యొక్క ప్రియ శిష్యుడగుట వలన మరియు మిగిలిన ఆశ్రమవాసులందరూ మహాయజ్ఞమునకు ఏతెంచుట వలన ఎటువంటి ఆటంకము లేక చంద్రుడు ఒక్క సప్తాహము వ్యవధిలోనే కామశాస్త్ర పారంగతుడయ్యెను మరియు తద్వారా సకల శాస్త్రములలో నిష్ణాతుడయ్యెను. తాను ఎంతగా బోధించి ప్రయత్నించినను తన శిష్యుడైన చంద్రుడు అస్ఖలిత బ్రహ్మచారిగా మిగిలిపోవుట కొద్దిగా ఖేదము కలిగించినను ఆ సప్తాహములోని ప్రతి క్షణము తన ప్రియ శిష్యుడు తనకందించిన సుఖము మరపురానిదిగా తోచెను తారకి. మనోహరుడైన శిష్యుడందించు అమోఘమైన సుఖము ఇంకయు కావలెనని తన తనువు ఎంతగా తపించుచున్నయు సమయస్ఫూర్తితో ఆలోచించిన తార చంద్రునితో ఇట్లనియె ” ఓ నా ప్రియ శిష్య ఇక నీవు కామశాస్త్రముతో సహా సకల శాస్త్రములు మరియు వేద వేదాంగములలో నిష్ణాతుడివైతివి. ఇక నీవు రాజసూయ యఙ్ఞము ఒనర్చుటకు అర్హుడవు. ఆ యజ్ఞము కొరకు ఆవశ్యకమైన సంస్తరములు (సంస్తరములు = సన్నాహములు) తక్షణమే ఆరంభించవలెను. మీ గురువుగారితో ఆరంభించి మన దేవలోకమునకు వైరులైన దానవులని మినహాయించి దేవ, మానవ, యక్ష, గంధర్వ, కిన్నెర, కింపురుష, నాగ, మొదలగు సమస్త లోకముల ప్రముఖులందరిని సవినయముగా ఆహ్వానింపుము. దేవగణ పక్షపాతి మరియు మీ ఆవుత్తలైన (ఆవుత్త – అక్క మొగుడు, బావగారు) శ్రీ మహా విష్ణువుని మరియు మీ సహోదరి ఐన శ్రీ మహాలక్ష్మిని సాదరముగా తోడ్కొని ఆశ్రమమునకు విచ్చేయుము. రాజసూయ యజ్ఞమునకు ఆవశ్యకమైన సామాగ్రిని నేను ఆశ్రమవాసుల సహాయముతో సమకూర్చెదను. నీవు నా ప్రియ శిష్యుడివి, ఏకసంతాగ్రాహివి మరియు నా పట్ల నీకున్న అపారమైన భక్తి శ్రద్ధలకు మెచ్చి అతి గూఢమైన కామశాస్త్రమును నీకు తప్ప ఇంక ఎవ్వరికీ బోధించలేదు, కావున నీవు మీ గురువుగారితో సహా ఎవ్వరికీ ఈ విషయము ఎరింగింపనివ్వనని ప్రమాణమొనర్చుము. “

అంతట చంద్రుడు తన గురుపత్ని ఐన తారకి సాష్టాంగ ప్రణామము ఒనర్చి “అటులనే గురుపత్ని నేను మీ ఆజ్ఞను అక్షరము తప్పకుండా శిరసావహించెదను మరియు మీరు నాకు అతి గూఢమైన కామశాస్త్రము బోధించిన విషయము ఎవరికీ ఎరింగింపనని పంచభూతముల మరియు మీ పాదపద్మముల సాక్షిగా ప్రతిఙ్ఞను గావించెద” అని పలికెను.

తార చిరుమందహాసమొనర్చి “ఓ నా ప్రియ శిష్య. ఇవ్విధముగా ప్రమాణమును నీవు భవిష్యత్తులో ఎందరికో ఒనర్చెదవు కావున నాకొనర్చిన ప్రతిఙ్ఞను నీవు విస్మరించగల అవకాశము కలదు, కావున విభిన్నమైన రీతిన ప్రతిజ్ఞనొనర్చుము” అని పలికెను.

అంతట చంద్రుడు ఉత్తిష్టుడై (ఉత్తిష్టుడై = లేచి నిలబడి) తన గురుపత్ని మరియు కామశాస్త్ర గురువైన తార జఘనములను తన హస్తములతో పొదవి పట్టుకుని వాటిని లాఘవముగా విడదీయుచు ఆమెని ఉన్నయించి (ఉన్నయించి = ఎత్తుకుని) ఆమె భగములో తన నిగిడిన మేఢ్రముని జొనిపి తన గురుపత్నిని సుతారముగా ఉపుచు ఆమె ఆర్ద్ర (ఆర్ద్ర = తడిసిన) భగములో రాపిడి గావించుచు, మెల్లిగా ఆమె అధరములని గాఢముగా చుంబించుచు ఆమెకి ఉత్తాపము (ఉత్తాపము = కామ భావప్రాప్తి) కలిగించి పునః ప్రతిజ్ఞ గావించెను. అంతట సంతసిల్లిన తార తన ప్రియ శిష్యుడి విభిన్నమైన ఆలోచనకి విస్మతియై (విస్మతి అవుట – అబ్బుర పడి) తన భగములో బిగుతుగా ఇమిడిన తన ప్రియ శిష్యుడి మేఢ్రముతో సుఖించి అతడిని గాఢముగా చుంబించుచు “విజయీభవ” అని ఆశీర్వదించెను.

గురుపత్నితో సుఖించి ఆమెని సుఖపెట్టి, ఆమెకి ప్రతిజ్ఞను ఒనర్చిన చంద్రుడు తటాకములో అభ్యంగ స్నానమొనర్చి తన గురువుగారైన బ్రహస్పతిని రాజసూయ యఙ్ఞము నిర్వహించుటకై ఆహ్వానించుటకు అరణ్యమునకు ఏతెంచెను.