వెళ్ళండి బాబుగారూ 1 226

సుమారుగా ఆరు మాసాల క్రిందట జరిగిన ఆ సంఘటన (ఆచార్లు ఇంజెక్షన్ ఎపిసోడ్) తనకి మళ్ళీ గమ్మున గుర్తు రాబట్టి, అంత చొరవగా ఎంకడిని ముందుకి తోయ గలిగాడేమో తను.
లేక పోతే ఒక భర్తగా చేయ దగ్గ పనేనా అది.
ఆచార్లుతో తన భార్య ఏదయినా కధ నడిపిందేమో అన్నది కేవలం తన అపోహ. కళ్ళతో తానేమీ చూళ్ళేదు.
కాని ఈ పరిస్తితి వేరు.. తన కళ్ళెదుట ఎంకడామెతో….
ఆలోచనల్లోంచి తేరుకుని కళ్ళు నులుముకుని మరీ చూశాడు సాంబయ్య.
మంచి రసవత్తరంగా సాగుతుందా కామినీ పిశావి పూజ కార్యక్రమం… మంచి వొడుపుగా ఆమెని ఆక్రమించుకుని అదే పనిగా దంచుతున్నాడు ఎంకడు.
ఓ చెయ్యి చంకలో నుంచి దూర్చి భుజం పట్టుకుని రెండో చేత్తో ఓ రొమ్మును వూతంగా పట్టుకుని మంచి హుషారుగా వుయ్యాల లూగిపోతున్నాడు. మొలతాడొక్కటే ఉంది వాడి వొంటి మీద…
ఆ ద్రుశ్యం చూడలేక మొహం పక్కకు తిప్పుకున్నాడు సాంబయ్య. ఏదో ఆలోచనలో పడిపోవడం వల్ల ఎంకడి బట్టలు ఎవరు విప్పారో ఎప్పుడు వాడు మంచం ఎక్కాడో తను గమనించ లేదు.
కాయ కష్టం చేసే మనిషి గనక కండలు తిరిగి ఉంది వాడి వొళ్ళు. మంచి బలంగా ఉన్నాదు. వెధవ కొంచం నలుపు గాని మొహం కూడా బాగానే ఉంటుంది. పాతికేళ్ళ వయసులో ముందుకు పడే ఉంగరాల జుత్తుతో అందంగానే ఉంటాడు. ఎంకడి తండ్రి పోయాక పొలం పనితో పాటు ఇంటి పనీ చూసుకుంటున్నాదు.
క్రింద మేడ మెట్ల పక్కనే పడుకునే వాడు.ఆ ఇంటికి కాపలా పడుకుంటున్నాడు. చీమ చిటుక్కుమన్న దిగ్గున లేచి కుచ్చునేవాడు.
ఓ సమయంలో వాడి మీద కూడా చిన్న అనుమానం మొలకెత్తింది సాంబయ్య బుర్రలో…
సాధారణంగా రోజూ అర్ధరాత్రి వరకూ ఆ వూరి అరుగు మీద కూచ్చుని వస్తుంటాడు.
తన గది మేడ మీదా, తాయారు గది క్రిందా ఉన్నాయి.
తను వచ్చీ రావడం తోనే వేడెక్కి పోతాడు.
“నేనస్తమానమూ పైకి క్రిందికీ గుంజీలు తియ్యలేను, నేనీ పాత గదిలోనే పడుకుంటాను. కష్టపడి మేడేయించారు గనక మీరక్కడే ఊరేగండి….. అయినా మనం కల్సి పడుకున్నా, విడిగా పడుకున్నా వొకటే కదా” అంది తను.
రాత్రుళ్ళు ఆలస్యంగా రావడం.. పిల్లలు కూడా మేడ మీద పడుకోవడంతో తాయారమ్మ అవకాశంగా తీసుకుని అందుబాటులో ఉన్న ఎంకడిని వల్లో వేసుకోలేదు కదా అన్న అనుమానం తేలు కొండిలా తలెత్తిందారోజు.
ఆ అనుమానం తీర్చుకోడానికి రెండు రాత్రుళ్ళు పెదరాళే వచ్చేసాడు ఇంటికి. కాని ఆధారమేది దొరకలేదు. నిద్ర బద్దకంతో వచ్చి తలుపు గెడ తీసేది తాయారమ్మ. మధ్యలో మేడ దిగొచ్చి చూశాడు రెండు మూడు సార్లు.. దాని వల్ల కూడా ఏ అలికిడీ కనుపించక పోగా, పెళ్ళానికి దొరికి పోయాడు.
“నీ అనుమానం తగలెయ్యా! రోజు రోజు కీ ఇలా దిగ జారి పొతున్నావేమయ్యా! రేపట్నుంచి నీ పక్క నా గది గుమ్మం ముందేసుకుని కాపలా పడుకో ….” అని నాలుగు చీవాట్లు పెట్టింది.
దాంతో అనుమానం మంచులా కరిగిపోయింది. ఆ నిఘా మానేసాడు.
కాని ఇవాళ కామిని వల్ల కలిగిన భయంతో తన చేతుల్తో తానే ఎంకడిని ఆమెకి తార్చక తప్పలేదు… అంతా గ్రహచారం.
“అబ్బా! ఏం కొడుతున్నావురా కుర్రా! నా పూజ మొదలైన ఈ ఏడు రోజుల్లోనూ ఇంత సుఖం గా వాయించిన వాడెవడూ తగల్లేదురా!.. ఊ..అదే వరస.. కుదించి కుదించి కొట్టు..నాకెప్పుడూ ఇంత దెబ్బ పడలేదురా.. మీ రైతు విధం చెడ్డా నువ్వు నాకు ఫలం దక్కిస్తున్నావురా… దంచు… యింత త్వరగా పరాకాష్టనందుకోవడం ఇంతవరకు జరగలేదురా..దంచు.. దగ్గరైపోతున్నా…..అప్పటి దాకా ఊరికే ముక్కుతూ మూలుగుతూ ఆయాస పడుతూ చేయించుకుంటోన్న కామిని వొక్క సారి గబ గబా పాఠం చదివేసి మంచి ఉల్లాసంగా మొత్తతో ఎదురొత్తడం మొదలెట్టింది.