అమ్మాయికి పెళ్ళై అత్తారింటికి వెళ్ళాక చాల మార్పు వచ్చింది తనలో. ఇదివరకే చీరైనా కట్టే మనిషి ఇప్పుడు లోపలి లంగా కనిపించే పల్చని చీరలు కడుతుంది. జాకెట్ కూడా గమ్మత్తుగ వేస్తుంది. పైట కొంచం అటూ ఇటూ ఐనా విశాలంగా కుట్టించుకున్న ఆ మెడ భాగం లోంచి సగం దాకా బయటకి కనిపించి పోతున్నాయా పొంగులు.
ఆమె రొమ్ములు అసలే పెద్దవి.
వయసు ముదురుతుంటే ఈ వెధవ్వెషాలేమిటి ఈ ఫాషన్ జకెట్లేమిటి అని అప్పటికీ ఒక సారి అడగనె అడిగేసాడు.
కొర కొరా చూస్తూ అంది.. వయసు ముదిరిపోతుంటే మీకిప్పుడు లేని పోని అనుమానాలు పుట్టుకొస్తున్నట్టున్నై..నాకు మాత్రం అలాంటిదేమీ లేదు. వేసవిలో ఉక్కబోతకి లోపల ఒరుసుకు పోకుండా వుంటుందని కొంచం గాలాడ్డం కోసం గాడీగా కుట్టించుకున్నాను. నా కమ్మా ఇంతేసున్నాయని నలుగురికీ చూపించడానికి కాదు.
ఇంత వయసయ్యాక నేనిప్పుడు ఫాషన్ వొలక పోస్తే మాత్రం చూసే వెధవెవడూ? వెటకారంగా అంటూ కడిగిపారేసింది. మాట జారినందుకు తనకే తగిలింది దెబ్బ. ఆమె చేత మాట అనిపించుకోకుండా వుండాలనే ఎప్పటికప్పుడు విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తున్నాడు తను. కాని లాభం లేకపోతోంది. చింత చచ్చినా పులుపు చావలేదన్నట్టు ఉంది తన పరిస్థితి.
ఆమె గారి పొంగుల్ని పిటపిట లాడే పిర్రల్ని పట్టి పట్టి చూసినప్పుడల్లా ఓ పట్టు పట్టాలని మనసాగక ఎంతో కోరిక కలుగుతుంది. కాని తస్సా దియ్యా ఆ కోరికకి తగ్గట్టు తన నరాల్లోకి అలికిడి రావడం లేదు. సగం సగం పురేసుకుని సాగారి పోతుంది. అక్కడే లొంగిపోతున్నాడు తను.
“చా! గట్టిపడకుండా ఏం చేసుకోనూ?” పుటుక్కున అడిగేస్తుంది.
కౌగిలిలో కవ్వించి, ముద్దులతో మురిపించి, ముందుల్ని వెనకల్ని కసి కొద్దీ పిసికి పిసికి వేడెక్కించిన తర్వార ఆమె మాత్రం చూస్తూ చూస్తూ చేయి జారబెట్టుకోలేదుకదా.నొక్కి లాగి సవరదీసాక తప్పని పరిస్థితుల్లో చోటిస్తుంది.
అప్పుడైనా తను చివరి దాకా మాట దక్కించుకోలేక పోతున్నాడాయె! నాలుగైదు ఊపుల్తో జావ కారిపోయి నడుం లో బలం చాలక నీరసంగా పక్కకి ఒదిగి పోవడమో జరుగుతుంది.
” ఈ సగం సగం పనికోసం కక్కుర్తి పడి పక్కలో చేరి నన్ను చంపక పోతే నీ మానాన్న నువ్వు ముడుచుకు పెట్టుకుని గదిలో పడుకోకూడదూ” అని చిరాకు పడిపోయిందొక సారి.
” బిగి మీదున్నప్పుడు ఇంట్లో మనిషి అవుసరం కనిపించేది కాదు నీకు, ఇప్పుడు నడుంలో పస తగ్గింది గనక అమాసకీ పూర్ణిమకి దగ్గరికొస్తున్నావు. కాని నాకిది తొడల్లో కుంపటి పెట్టినట్టుంటోంది. పైనా కిందా పిసికి పిసికి మొక్కుబడిగా నాలుగు ఊపులు ఊపి దిగిపోతుంటే నాకింక తెల్లవార్లూ నిద్ర పట్టి చావక పిచ్చెక్కినట్టు ఉంటోంది. ఎందుకో ఎమిటో తెలియదు గాని నాకీ మధ్య చచ్చే కుతిగా ఉంటోంది. నువ్వు మగాడివి గనక నీకు ఓపికున్న రోజుల్లో అడ్డమైన కొంపల్లో దూరి దూల దులిపేసుకొచ్చేవాడివి. ఆడదాన్ని నేనెక్కడికి పోగలనూ?
” చెప్పుకుంటే సిగ్గు చేటు చెట్టంత మగాడిని ఇంట్లో పెట్టుకుని నావి నేను పిసుక్కుని , అక్కడ వేళ్ళెట్టుకుని ఆడించుకుని నాలో నేనే తిప్పలు పడాల్సిన గతి పట్టింది… పోనీ టవునుకెళ్ళి ఏ మంచి డాక్టరుకో చూపించుకుని మందో మాకో వాడకూడదూ? కొంచం నరాలు బలం పుంజుకుని నిటారుగ నిలబడతాదేమొ ఓ సారి ప్రయత్నించకూడదూ? అని సలహా ఇచ్చింది కూడా.
చచ్చినట్టు ఓ పెద్ద డాక్టరు చేత పరీక్ష చేయించుకుని టానిక్కులూ మాత్రలూ , ఇంజెక్షన్లు వాడినా తన పెళ్ళాం ఆశించిన ప్రయోజనం మాత్రం కలగలేదు.పైగా నేలకు పోయేదన్ని నెత్తికి రుద్దుకున్నట్టైంది.